De Republikeinse senator en neocon havik Jim Inhofe is gevoelig op zijn gezicht gegaan. Als lid van het Commissie voor de Strijdkrachten had hij zich hard gemaakt voor wapenleveranties aan de Oekraïense machtshebbers voor hun strijd tegen de separatistische 'rebellen' in het oosten. Om zijn commissie te overtuigen had hij fotomateriaal gepresenteerd dat hem overhandigd was door een Oekraïense afvaardiging van (zoals later bleek) twijfelachtig allooi... De foto's waarop colonne's van Russische tanks en zwaar bewapende voertuigen te zien waren en afschuwwekkende beelden van gedode soldaten, bleken te stammen uit 2008, uit de kortstondige oorlog tussen Russen en Georgië over Zuid-Ossetië....
Wat moet je hiervan denken? Leugenachtige Oekraïeners, of een oliedomme politicus. Of een geslepen politicus die zich tracht te verschuilen achter de leugenachtigheid van zijn bronnen.
In ieder geval tekent het wel voor het gevaar dat dergelijke politici vormen voor de wereldvrede.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
"Just the place for a Snark! I have said it twice: That alone should encourage the crew. Just the place for a Snark! I have said it thrice: What i tell you three times is true." Lewis Carroll - The Hunting of the Snark
vrijdag, februari 13, 2015
dinsdag, februari 10, 2015
Poolse partizanen staan klaar voor de Russen - meldt de NOS
Alweer
een propaganda artikel van de NOS, in samenwerking met een NAVO
partner in elkaar gezet.
In Polen traint een groepje romantische helden die zich spiegelen aan
de partizanen van
weleer en die met staatssponsoring hun paintballwapens mochten
inleveren voor echte schietgeweren.
En een unieke kans om er een reportage rond te fabriceren want de angstpsychose
van de 'Russische Invasie' moet het volk aangepraat worden, middels
de nationale
staatsomroeper en NAVO-propagandist 'not otherwise specified' de NOS.
Opvallend in het artikel is dat gesproken wordt van vluchtelingen van het Oekraïense oorlogsgeweld die in Polen opgevangen zouden worden. En dat is best raar. Allereerst, omdat als je daarnaar op zoek gaat, je niets kunt vinden over vluchtelingen uit oost-Oekraïne in Polen. En dat is nou weer niet raar omdat Polen aan de uiterste westgrens van Oekraïne ligt en waar geen sprake is van enig oorlogsgeweld dan ook, laat staan dat er sprake is van een directe oorlogsdreiging vanuit Rusland. En waarom zou je vanuit oost-Oekraïne helemaal afreizen naar het verre Polen, als er dichtbij plenty andere opties zijn. En 'guess what' dat is ook precies waar al die vluchtelingen heen gaan. En die cijfers kun je zo vinden bij de VN.
De VN spreekt van meer dan een miljoen vluchtelingen waarvan er 260.000 zich binnen Oekraïne hebben verplaatst, een onbekend aantal dat gevlucht is richting de Baltisch staten en naaste buurlanden zoals Wit-Rusland, Moldavië, maar het merendeel ging naar... Rusland.
814.000 maar liefst.
Wie een beetje kan rekenen snapt dat er dan maar bar weinig over blijft voor Polen natuurlijk.
O, maar er zijn wel oost-Oekraïense vluchtelingen in Polen, jazeker!
Maar
dat is de stroom vluchtelingen, mannelijk, van dienstplichtige leeftijd, die aan de zoveelste
mobilisatiegolf voor het Oekraïense leger proberen te ontkomen. Die
houden zich op in
Galicië en Wolynië, in het uiterste westen van Oekraïne, of steken
de grens over naar Polen,
Slowakije, Hongarije en Roemenië. Het had de NOS gesierd om die
groep 'vluchtelingen' exacter
te omschrijven.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
zondag, december 14, 2014
NOS opnieuw in de fout
De
Amerikaanse regering heeft in de jaren 1980 en '90 vele miljarden
gestoken in
research en ontwikkeling van de 'stealth' technologie.
En
de NOS is van mening dat dat allemaal weggegooid geld is geweest,
want het beweert dat ieder vliegtuig een magisch knopje aan boord
heeft waarmee het onzichtbaar voor de radar kan worden.
De Amerikanen kunnen weer rustig gaan slapen want: Dat is niet zo.
In de luchtvaart kent men een aantal radarsystemen.
In de luchtvaart kent men een aantal radarsystemen.
We
hebben het primaire ( de 'bliepjes' op het radarscherm) en het
secundaire radarsysteem 'secondary surveillance radar' (SSR). Dat
laatste systeem is afhankelijk van de 'transponder', Die geeft
allerlei extra informatie door, zoals de identificatie-code en exacte
hoogte. Dat komt allemaal centraal samen bij de luchtverkeersleiding. Daarnaast hebben passagiersvliegtuigen steeds vaker een
weer-radar aan boord. Wat ze niet hebben is een anti-aanvarings
radar, d.w.z.; een eigen actief systeem dat de ruimte aftast naar
objecten in de nabijheid. Reden daarvoor is dat men kan vertrouwen op
de informatie die men van de verkeersleiding krijgt doorgespeeld. Het uitzetten van een transponder maakt geen enkel vliegtuig onzichtbaar voor de burgerluchtvaart. Dankzij de primaire radar ziet de luchtverkeersleiding godzijdank ook sportvliegtuigjes (die vrijwel nooit een transponder hebben) en ook; militaire vliegtuigen.
En
dat blijkt ook te werken, vandaar dat we weten dat er een
'bijna-botsing' was tussen twee vliegtuigen. Of, zoals zal
blijken: Geen bijna-botsing
In
het internationale luchtruim.
Niet:
'Boven Zweden.'
Foei,
NOS ! We hebben de verklaring van de Zweedse minister van Defensie
Hultqvist, die verklaarde dat het incident zich afspeelde, boven zee, in het internationale luchtruim:
"It
was over international airspace. There has definitely not been a
violation,"
En
dat uitzetten van de transponder, dat is me dunkt wel voldoende
uiteengezet; hier en hier. Militaire vliegtuigen hebben in het
internationale luchtruim de transponder meestal uit, en in vijandig
luchtruim altijd uitstaan, zowel de Amerikanen als de Russen.
De reden dat de Baltische Zee tegenwoordig door Rusland als ´vijandig´ wordt beschouwd lijkt me voor de hand liggend. De Baltic Air Police mission is een mega-provocatie voor Rusland die de Baltische Zee nodig heeft als aanvliegroute voor Sint Petersburg en Kaliningrad.
De reden dat de Baltische Zee tegenwoordig door Rusland als ´vijandig´ wordt beschouwd lijkt me voor de hand liggend. De Baltic Air Police mission is een mega-provocatie voor Rusland die de Baltische Zee nodig heeft als aanvliegroute voor Sint Petersburg en Kaliningrad.
Dan
nu de 'bijna-botsing.'
Wanneer en waar gebeurde het? "Shortly before 1pm" lezen we bij 'The Local' :13.00 uur dus. Midden op de dag. Het
weer op die vrijdag de 12e boven Zuid-Zweden; prachtig helder weer,
halfbewolkt, 5 tot 6 mijl zicht.
Uit de krantenverslagen maken we op dat er onzekerheid was over 'het andere' vliegtuig. Zweedse jets werden de lucht in gestuurd, maar het Zweedse hoofd van de Luchtmacht, Micael Byden kon aanvankelijk niets vertellen over de nationaliteit van het toestel. Minister van Defensie Hultqvist daarentegen, wist niet veel later te 'bevestigen' dat het om een Russisch toestel ging. Zweedse jachtpiloten zeiden het te hebben geïdentificeerd (na een stevig gesprek met Hultqvist wellicht).
Maar over de nationaliteit, noch over de naam van de maatschappij
van het passagierstoestel wilde beide heren ook maar iets loslaten
tegenover de pers:
'A commercial aircraft'...
Daar bleef het bij. En
da's best raar.
Misschien dat een van de passagiers dan zijn relaas
had kunnen doen? Hoe spannend het was om die Russische jager zo
dichtbij te zien, of hoe het voelde toen hun toestel die heftige
uitwijkmanoeuvre moest maken...
Teveel
vage informatie. Dat Russische militaire vliegtuig is tijdens het
incident door niemand fysiek gezien. Wat zou daarvoor de meest aannemelijke verklaring kunnen zijn?
Omdat hij te ver weg was.
Omdat hij te ver weg was.
Hoe werd hij dan wél waargenomen?
Gewoon, op de primaire
radar.
Was er dus sprake van een bijna botsing ?
Was er dus sprake van een bijna botsing ?
“Near
Midair Collision Reporting
b. Definition. A
near midair collision is defined as an incident associated with the
operation of an aircraft in which a possibility of collision occurs
as a result of proximity of less than 500 feet to another aircraft” (300 m)
Nee,
dus. In de verste verte niet. Het toestel was nog niet eens binnen het gezichtsveld.
Een gevaarlijke situatie dan?
Een gevaarlijke situatie dan?
Ook niet echt.
De dichtstbijzijnde afstand volgens diezelfde autoriteiten was: Op 1
minuut vliegafstand van elkaar. Dat lijkt weinig, maar dat geeft
plenty tijd voor koerscorrecties. Het enige wat echt voor gevaar kan
zorgen was het hoogteverschil (of liever gezegd, het gebrek daar aan)
tussen beide toestellen. Omdat het ene vliegtuig zonder transponder
rondvloog kon het passagiersvliegtuig hem inderdaad 'niet zien' maar
de verkeersleiding wel. En die was het ook die de waarschuwing gaf om
de koers preventief te verleggen. Dit om de maximale veiligheidseisen
in acht te nemen, en die zijn terecht erg streng (zie afbeelding)
Niettemin
is het wel degelijk gevaarlijk en onverantwoord wat de Russen doen in
het Baltische Zee gebied. Men behoeft ook helemaal niet te geloven in
de beweerde noodzaak van zo'n intensief oefenprogramma of van
allerlei surveillance vluchten door de Russen. Het is gedeeltelijk
provocatie, zonder enige twijfel. Maar het is eerder nog;
recalcitrant gedrag, als reactie op de NAVO provocaties. Er is sprake
van een Koude Oorlogssfeer en daar dragen beide partijen evenzeer aan
mee.
Dat
'onafhankelijke' media, zoals je toch zeker van een nationale omroep
zou mogen verwachten, zich zo laat gebruiken als propaganda-apparaat,
is echter beschamend.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
zaterdag, december 13, 2014
NOS leent zich opnieuw als NAVO propaganda werktuig
Opnieuw een onderschepping boven de Baltische Zee, die voor de verandering nu eens als Oostzee aangeduid wordt. Lijkt toch iedere keer een beetje anders, alsof die vervloekte Russen boven alle wereldzeeën aan het rondvliegen zijn; "eerst de Baltisch Zee, nu weer de Oostzee, tjongejonge, 't is me toch wat!"
"Nederland beschermt het
luchtruim boven de Baltische staten" vertelt de commentaarstem.
Prima, maar wat doe je dan
in godsnaam boven de Baltische Zee? Kun je zomaar het Baltische
luchtruim onbeschermd achterlaten en mijlenver de de zee opvliegen
terwijl je vermoedt dat die staten ieder moment door de Russische
luchtmacht aangevallen kunnen worden? (Als je de propaganda mag
geloven). Wel eens de kaart bekeken? Is het niet verstandiger om de
oostgrens met Rusland te bewaken?
Overigens hebben we al eerder aangetoond dat de NAVO 's claim op de
Baltische Zee als ADIZ gebied misschien niet illegaal is, het mist
wel rechtsgeldigheid volgens het internationaal recht. En hoezeer de
VS zélf gekant is tegen het claimen van het internationaal luchtruim
mag wel blijken uit hun reactie toen China een deel van de Chinese
Zee als ADIZ claimde. De Amerikanen stoven er op af en lieten twee B52 bommenwerpers, zonder radiocontact of transponder, door het
omstreden luchtruim kruisen.
En het loont om nog wat
dieper te graven naar de details van dit incident en dan blijkt dat
die Nederlandse piloten wel érg ver verdwaald waren van hun missie
gebied – ter herinnering; het Baltisch luchtruim = het luchtruim
boven de Baltische staten.
De Nederlandse topguns
waren afgedwaald tot voor de kust van Noorwegen...
Toe maar.
Noorwegen? Het Skagerak.
Of nóg verder? Hoe dan ook, dan praten we niet eens meer over de
Oostzee of Baltische Zee, als je even niet oplet dan verspreidt de
NAVO Baltic Police Mission zich als een inktvlek uit over alle wereldzeeën.
Natuurlijk mag je je
afvragen: Wat deden die Russische vliegtuigen daar? Maar dat werkt
twee kanten op. Wat deden die Nederlandse F-16's daar? Heeft
Noorwegen – zoals de Baltische staten – geen eigen luchtmacht? Ik
dacht het wel. Had de Noorse luchtmacht NAVO assistentie gevraagd bij
het onderscheppen van de twee Russische jets? Ik lees daar niets
over.
Vreemd.
Fox vond 'Egypte' een betere naam voor Irak |
Of
zou het zo kunnen zijn dat ze bij NBC het verschil niet weten tussen
Zweden en Noorwegen, het zijn immers Amerikanen. Het is denkbaar dat
iemand op de redactie een vraag van een collega heeft beantwoord met: "Dunno, some Scandinavian country”
en dat zo Zweden met Noorwegen verward werd.
En dat op die manier een fout ontstond?
En dat op die manier een fout ontstond?
Het zou zo maar kunnen.
De Amerikaanse media
hebben een rijke historie van geografische blunders...
Laten we dus maar van deze Nederlandse versie uitgaan. Hier wordt namelijk gesproken van twee Sukhoi SU-34's die
"onaangekondigd in internationaal luchtruim vlogen boven de Baltische Zee."
(een aankondiging is
ook niet nodig; zie vorige artikel).
"De
F-16’s begeleidden de bommenwerpers tot buiten het internationale
luchtruim. De Russische toestellen vlogen in zuidelijke richting naar
Kaliningrad, een Russische enclave tussen Polen en de Baltische
Staten."
Wat
kunnen we hier uit op maken? Hoogstwaarschijnlijk zijn deze
vliegtuigen van plan geweest om vanuit Rusland (Sint-Petersburg), richting de enclave Kaliningrad te vliegen. Het is een omweg over de
Baltische Zee, maar er bestaat geen andere route (meer) sinds de NAVO
expansie Rusland steeds meer in het nauw heeft gedreven.
Over
land zou er altijd nog een klein stukje over vijandig
gebied gevlogen moeten worden, zoals het strookje land dat het grensgebied
vormt tussen Polen en Litouwen.
De
onderschepping vond dus plaats zodra het nationale luchtruim van
Rusland werd verlaten en de Russische jets het internationaal luchtruim binnenvlogen.
Bingo! 'Like shooting fish in a barrel'
moeten ze bij de NAVO gedacht hebben. 'Laten we weer eens een incident
in scène zetten, bel de krant maar alvast.'
Deze
keer
betrof het een serieuze trofee. Niet een suffig transporttoestel,
zoals de vorige keer, nee, twee echte bommenwerpers, gewapende
bommenwerpers! Heuse Su-34
jachtbommenwerpers.
En
bewapend.
Ja, dat is zo'n beetje de bedoeling van een
oorlogsvliegtuig en ook helemaal niet ongebruikelijk. Onze, en
Amerikaanse F-16's vliegen ook dagelijks en overal door het
wereldluchtruim met raketten onder hun vleugels. En die staan
gelukkig niet op scherp anders had een dergelijke stunt van een
Deense topgun wel eens catastrofaal kunnen aflopen.
Overigens
wel een duur grapje, een Sidewinder raket van $84,000 afvuren om een
een spectaculaire selfie te kunnen maken. Maar we kunnen er vanuit
gaan dat het NAVO budget ook ruimte biedt voor wat zelfpromotie en
dat zal vast wel ergens verantwoord worden. Vast wel.
Dat
dit allemaal voorbodes zijn van een naderende invasie van Russische
troepen in de voormalige sovjet staten is natuurlijk louter
propaganda. De angst daarvoor is ook gespeeld en maakt onderdeel van
het grotere spel. Met militaire verhoudingen die er ongeveer zó
uitzien:
is
het heel onwaarschijnlijk dat Rusland de partij zal zijn die de
(echte óf vermeende) imperialistische bedoelingen in militaire acties
om gaat zetten. Van de VS is dat al langer geen geheim meer. Een
leger van dergelijke buitenproportionele afmetingen kan niet
defensief zijn. En dat claimt het ook niet te zijn, immers het
claimen van gebieden als zijnde 'onder jouw commando vallend' is een
offensieve actie.
We hadden beter kunnen weten. We hadden beter moeten weten.
We hadden beter kunnen weten. We hadden beter moeten weten.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
vrijdag, december 12, 2014
Oorlog via de media en de triomf van propaganda
Dit is een vertaling van een transcript van een lezing "War by media and the triumph of propaganda" door John Pilger, tijdens het Logan Symposium, op 5 december 2014. Hier op youtube.
Het is tijd dat ze dat wel gaan weten.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
Oorlog via de media en de triomf van propaganda
Waarom is zoveel
journalistiek afgedaald naar het niveau van propaganda? Waarom zijn
censuur en manipulatie normaal geworden? Waarom is de BBC zo vaak een
spreekbuis van roofzuchtige macht? Waarom bedriegen de New York Times
en de Washington Post hun lezers?
Waarom is het jonge
journalisten niet geleerd om media-campagnes te doorzien en het
twijfelachtige nut te doorgronden van valse objectiviteit?
En waarom is het ze niet
geleerd dat de essentie van zoveel van - wat aangeduid wordt als - de
'mainstream media' niet om informatie gaat, maar om macht?
Dit zijn dringende vragen.
De wereld wordt geconfronteerd met het vooruitzicht van een grote
oorlog, misschien nucleaire oorlog - met de Verenigde Staten dat
duidelijk vastbesloten is om Rusland te isoleren en te provoceren, en
uiteindelijk ook China. Deze waarheid wordt ondersteboven en
binnenstebuiten gekeerd door journalisten, met inbegrip van degenen
die de leugens herhaalden die tot het bloedbad van Irak in 2003
hebben geleid.
De tijd waarin we leven is
zo gevaarlijk en zo vervormd in de publieke perceptie dat propaganda
niet langer, zoals Edward Bernays het noemde, een "onzichtbare
overheid" is. Het is de overheid. Het regeert rechtstreeks,
zonder vrees voor tegenspraak en haar voornaamste doel is de
verovering van ons; ons gevoel van de wereld, ons vermogen om de
waarheid van de leugen te kunnen onderscheiden.
Het 'informatietijdperk'
is eigenlijk een 'media tijdperk'. We hebben de oorlog via de media;
censuur van de media; demoniseren door de media; vergelding via de
media; misleiding door de media - een surrealistische lopende band
van kritiekloze clichés en valse aannames.
Deze macht tot het creëren
van een nieuwe 'werkelijkheid' ontstond niet vanuit het niets.
Vijfenveertig jaar geleden, veroorzaakte een boek met de titel; 'The
greening of America' een sensatie. Op de cover stond te lezen:
"Er komt een revolutie aan. Het zal niet zo als revoluties
uit het verleden zijn. Het zal afkomstig zijn van het individu...".
Ik was destijds een
correspondent in de Verenigde Staten en herinner me de plotselinge
verheffing tot goeroe status van de auteur, een jonge Yale
academicus, Charles Reich. Zijn boodschap was dat de waarheid
vertellen en politieke actie voeren gefaald hadden en alleen
"cultuur" en introspectie de wereld kon veranderen.
Binnen een paar jaar had,
gedreven door de krachten van de winst, de 'ik' cultus ons gevoel van
saamhorigheid vrijwel totaal overweldigd, samen met ons gevoel voor
sociale rechtvaardigheid en internationalisme. Klasse, geslacht en
ras waren gescheiden. De persoonlijk vervolmaking was het enige
politieke item geworden en de media was de boodschap op zichzelf
geworden.
Het fabriceren van een
nieuwe 'dreigingen', in het kielszog van de Koude Oorlog, maakte de
politieke desoriëntatie van diegenen die 20 jaar eerder een heftige
oppositie zouden hebben gevormd compleet.
In 2003 filmde ik in
Washington een interview met Charles Lewis, de vooraanstaande
Amerikaanse onderzoeksjournalist. We bespraken de invasie van Irak
van een paar maanden eerder. Ik vroeg hem: "Wat als de meest
vrije media in de wereld George Bush en Donald Rumsfeld serieus het
vuur aan de schenen had gelegd en hun beweringen zou hebben
onderzocht in plaats van het klakkeloos doorgeven van datgene wat
later ordinaire propaganda bleek te zijn?”
Hij antwoordde dat als wij
journalisten ons werk goed zouden hebben gedaan "er is een
zeer, zeer goede kans is dat we dan niet aan de oorlog met Irak
zouden zijn begonnen."
Dat is een schokkende
verklaring, en één ondersteund door andere beroemde journalisten
aan wie ik dezelfde vraag voorlegde. Dan Rather, voorheen van CBS,
gaf me hetzelfde antwoord. David Rose van de Observer en ervaren
journalisten en producenten bij de BBC, die anoniem wensten te
blijven, gaven me hetzelfde antwoord.
Met andere woorden, als
journalisten hun werk goed zouden hebben gedaan, als ze de propaganda
in twijfel zouden hebben getrokken en het onderzocht zouden hebben, in plaats van het
versterken ervan, dan zouden honderden duizenden mannen, vrouwen en
kinderen vandaag nog in leven kunnen zijn; en miljoenen misschien
niet hun huizen zijn ontvlucht; zou de sektarische oorlog tussen
soennieten en sjiieten misschien niet zijn ontvlamd, en er nu
misschien geen beruchte Islamitische Staat bestaan.
Zelfs nu, ondanks de
miljoenen die de straat op gingen om te demonstreren, had het
merendeel van het publiek in de westerse landen nauwelijks enig idee
van de omvang van de misdaden die door onze regeringen gepleegd zijn
in Irak. Nog minder zijn zij zich ervan bewust dat in de 12 jaar voor
de invasie, de Amerikaanse en Britse regeringen een massaslachting
begonnen waren door de Iraakse burgerbevolking de noodzakelijke
levensvoorzieningen te onthouden.
Dat zijn de woorden van de
hoge Britse ambtenaar die verantwoordelijk was voor de sancties tegen
Irak in de jaren 1990 - een middeleeuwse belegering dat de dood van
een half miljoen kinderen veroorzaakte onder de leeftijd van vijf
jaar, meldde Unicef. De naam van de ambtenaar is Carne Ross. Op het
ministerie van Buitenlandse Zaken in Londen, stond hij bekend als "Mr
Irak". Tegenwoordig is hij iemand die de waarheid openbaart over
hoe overheden bedriegen en hoe journalisten gewillig dat bedrog
helpen verspreiden. "We voerden journalisten feit-achtigheden
afkomstig van opgeschoonde inlichtingen," vertelde hij me, "of
anders kregen ze niets meer van ons."
De voornaamste
klokkenluider tijdens deze verschrikkelijke, stille periode was Denis
Halliday. Als toenmalig adjunct-secretaris-generaal van de Verenigde
Naties en de hoge VN-functionaris in Irak, nam Halliday liever
ontslag, dan een beleid uit te voeren dat hij beschreef als genocide.
Hij schat dat de sancties verantwoordelijk waren voor de dood van
meer dan een miljoen Irakezen.
Wat Halliday toen overkwam
was leerzaam. Hij werd onzichtbaar gemaakt. Of hij werd belasterd. Op
het Newsnight-programma van de BBC, schreeuwde presentator Jeremy
Paxman hem toe: "Sta je nu hier gewoonweg Saddam Hoessein te
verdedigen?" The Guardian omschreef dit onlangs als een van
Paxman's "memorabele momenten". Vorige week ondertekende
Paxman een boekcontract ter waarde van 1 miljoen pond.
De loopjongens die cijfers
minimaliseerden hebben hun werk goed gedaan. De feiten spreken voor
zich. In 2013, bleek uit een ComRes enquête dat een meerderheid van
het Britse publiek geloofde dat het aantal slachtoffers in Irak
minder dan 10.000 bedroeg - een fractie van de waarheid. Een
bloederig spoor dat van Irak naar Londen liep, is bijna schoon
geschrobd.
Rupert Murdoch zou de godfather van de media maffia zijn, en niemand behoeft te twijfelen aan de gebundelde macht van zijn kranten - alle 127 van hen, met een gezamenlijke oplage van 40 miljoen, en zijn Fox-netwerk. Maar de invloed van Murdochs imperium is niet groter dan de weerspiegeling van de media in zijn algeheel.
Rupert Murdoch zou de godfather van de media maffia zijn, en niemand behoeft te twijfelen aan de gebundelde macht van zijn kranten - alle 127 van hen, met een gezamenlijke oplage van 40 miljoen, en zijn Fox-netwerk. Maar de invloed van Murdochs imperium is niet groter dan de weerspiegeling van de media in zijn algeheel.
De meest effectieve
propaganda kom je niet tegen bij The Sun of op Fox News - maar onder
een liberaal aureool. Toen de New York Times beweringen publiceerde
dat Saddam Hoessein massavernietigingswapens had , werd die valse
bewijzen geloofd, omdat het niet van Fox News afkomstig was; het was van "De" New York Times.
Hetzelfde geldt voor de
Washington Post en The Guardian, die beide een cruciale rol
hebben gespeeld in de conditionering van hun lezers, teneinde een
nieuwe en gevaarlijke koude oorlog te accepteren. Alle drie de
liberale kranten hebben de gebeurtenissen in Oekraïne foutief
voorgesteld als zijnde een boosaardige daad door Rusland – terwijl
de door fascisten geleide coup in Oekraïne het werk was van de
Verenigde Staten, geholpen door Duitsland en de NAVO.
Deze omkering van de
werkelijkheid heeft zo diep kunnen wortelen dat de noodzaak van de
militaire omsingeling door Washington en intimidatie van Rusland niet
eens ter discussie staat. Het is niet eens nieuws, maar verborgen
achter een smeer- en angstcampagne van het soort waarmee ik ben
opgegroeid tijdens de eerste koude oorlog.
Opnieuw wil het Rijk van
het Kwaad ons te pakken nemen, onder leiding van een nieuwe versie
van Stalin of, nog perverser, een nieuwe Hitler. Kies je demon en leef je uit.
De onderdrukking van de waarheid over Oekraïne is een van de meest complete nieuws blackouts die ik me kan herinneren. De grootste Westerse militaire opbouw in de Kaukasus en Oost-Europa sinds de Tweede Wereldoorlog is onzichtbaar gemaakt. Geheime hulp van Washington aan Kiev en zijn neo-nazi brigades die verantwoordelijk zijn voor oorlogsmisdaden tegen de bevolking van Oost-Oekraïne is weggeretoucheerd. Bewijs dat propaganda weerspreekt dat Rusland verantwoordelijk was voor het neerschieten van een Maleisische verkeersvliegtuig is verduisterd.
De onderdrukking van de waarheid over Oekraïne is een van de meest complete nieuws blackouts die ik me kan herinneren. De grootste Westerse militaire opbouw in de Kaukasus en Oost-Europa sinds de Tweede Wereldoorlog is onzichtbaar gemaakt. Geheime hulp van Washington aan Kiev en zijn neo-nazi brigades die verantwoordelijk zijn voor oorlogsmisdaden tegen de bevolking van Oost-Oekraïne is weggeretoucheerd. Bewijs dat propaganda weerspreekt dat Rusland verantwoordelijk was voor het neerschieten van een Maleisische verkeersvliegtuig is verduisterd.
En nogmaals, zogenaamd
liberale media zijn de censor. Citeren geen feiten, geen bewijs, een
journalist wees een pro-Russische leider in Oekraïne aan als de man
die het vliegtuig naar beneden had geschoten. Deze man, zo schreef
hij, was bekend onder de naam 'The Demon'. Het was een enge man, die
de journalist angst aanjoeg. Dat was het bewijs.
Velen in de westerse media
hebben hard gewerkt om de etnisch Russische bevolking van Oekraïne
te presenteren als buitenstaanders in hun eigen land, bijna nooit als
Oekraïners op zoek naar een federatie in Oekraïne en als burgers
van Oekraïne die zich verzetten tegen een buitenlandse
georkestreerde coup tegen hun gekozen regering.
Wat de Russische president
te zeggen heeft is niet van belang; hij is een pantomime schurk die
ongestraft naar wens misbruikt kan worden. Een Amerikaanse generaal
die aan het hoofd van de NAVO staat en rechtstreeks uit Dr.
Strangelove lijkt te komen– een zekere generaal Breedlove – meldt
haast routinematig Russische invasies zonder een greintje van visueel
bewijs. Zijn imitatie van Stanley Kubrick's General Jack D. Ripper is
meer dan subliem.
Veertigduizend Russische
soldaten trokken samen langs de grens, volgens Breedlove. Dat was
goed genoeg voor de New York Times, de Washington Post en The
Observer – waarvan de laatste zich eerder onderscheidde met leugens
en verzinsels die Blairs invasie van Irak steunden, zoals zijn
voormalige verslaggever, David Rose, onthulde.
Er heerst een bijna
blijmoedige sfeer van een klasse reünie. Degenen die de oorlogstrom
roeren bij de Washington Post zijn dezelfde redactionele schrijvers
die het bestaan van Saddams massavernietigingswapens als "harde
feiten" formuleerden.
"Als je je afvraagt
", schreef Robert Parry, "hoe de wereld in de Derde
Wereldoorlog verstrikt zou kunnen raken – zoals dat een eeuw
geleden gebeurde met de Eerste Wereldoorlog – dan hoef je alleen
maar te kijken naar de waanzin die vrijwel de gehele Amerikaanse
politiek/media structuur over Oekraïne in zijn greep houdt , waar
een vals verhaal van 'goeden tegen 'kwaden' al in een vroeg stadium
wortels kreeg en ongevoelig blijkt voor feiten of rede.”
Parry, de journalist die
het Iran-Contra schandaal openbaarde, is een van de weinigen die
onderzoek doet naar de centrale rol van de media in dit "spel
van – wie durft het verst te gaan", zoals de Russische
minister van Buitenlandse Zaken het noemde. Maar is het een spel?
Terwijl ik dit schrijf, stemt het Amerikaanse Congres over resolutie
758 die, kort samengevat het volgende zegt: "Laten we ons klaar
maken voor oorlog met Rusland."
In de 19e eeuw, beschreef
de schrijver Alexander Herzen seculier liberalisme als "de
laatste religie, waarbij de kerk is niet van de andere wereld is,
maar van deze". Vandaag de dag is dit goddelijk recht veel
gewelddadiger en gevaarlijk dan wat de islamitische wereld daar
tegenover stelt, en wellicht dat de illusie van vrije en open
informatie misschien wel zijn allergrootste triomf is.
Het nieuws speelt het
klaar om complete landen te laten verdwijnen. Saoedi-Arabië, de bron
van extremisme en het Westen gesteunde terreur, is niet
nieuwswaardig, behalve wanneer het de olieprijzen laat tuimelen.
Jemen heeft twaalf jaar van Amerikaanse drone-aanvallen over zich
heen gehad. Wie weet? Wie kan het wat schelen?
In 2009 heeft de
Universiteit van de West of England de resultaten gepubliceerd van
een tien jaar durende studie van de verslaggeving over Venezuela door
de BBC. Van de 304 gerapporteerde uitzendingen werden in slechts
drie melding gemaakt van een positief beleid dat door de regering van
Hugo Chavez geïntroduceerd werd. Het grootste alfabetisme project in
de menselijke geschiedenis kreeg nauwelijks een vermelding.
In Europa en de Verenigde
Staten, weten miljoenen lezers en kijkers bijna niets over de
opmerkelijke, humanitaire veranderingen die in Latijns-Amerika
geïmplementeerd werden, veelal geïnspireerd door Chavez. Net als de
BBC waren de verslagen van de New York Times, de Washington Post, The
Guardian en de rest van de respectabele westerse media, zoals
gebruikelijk, kwaadaardig. Chavez werd zelfs op zijn sterfbed bespot.
Hoe wordt dit uitgelegd, vraag ik me af, op scholen voor de
journalistiek?
Waarom zijn miljoenen
mensen in Groot-Brittannië ervan overtuigd dat een collectieve straf
genaamd "versobering" noodzakelijk is?
Naar aanleiding van de
economische crash in 2008, werd een verrot systeem blootgelegd. Heel
even maar werden de banken tentoongesteld als boeven die hun
verplichtingen aan het publiek hadden verzaakt.
Maar binnen een paar
maanden – nadat er wat herrie ontstaan was over extravagant hoge
"bonussen" - veranderde de boodschap al weer. De
politiefoto's van schuldige bankiers verdwenen uit de tabloids en
iets dat "versobering" heette, werd in de schoot van
miljoenen gewone mensen geworpen. Was er ooit een meer brutale
goocheltruc vertoond?
Tegenwoordig worden veel van de kernpunten van een beschaafde samenleving in Groot-Brittannië ontmanteld om een frauduleuze schuld terug te betalen - de schuld van boeven. De bezuinigingen in het kader van de "versobering" zijn naar verluidt £ 83.000.000.000 (83 miljard).
Tegenwoordig worden veel van de kernpunten van een beschaafde samenleving in Groot-Brittannië ontmanteld om een frauduleuze schuld terug te betalen - de schuld van boeven. De bezuinigingen in het kader van de "versobering" zijn naar verluidt £ 83.000.000.000 (83 miljard).
Dat is bijna precies het
bedrag dat aan belasting vermeden wordt door dezelfde banken en door
bedrijven als Amazon en Murdoch's News UK. Daarenboven worden
diezelfde slechte banken een jaarlijkse subsidie van £ 100 miljard
toegekend aan een gratis verzekering en garanties - een cijfer dat de gehele National Health Service zou kunnen financieren.
De economische crisis is
pure propaganda. Een extreem beleid heerst nu over Engeland, de
Verenigde Staten, een groot deel van Europa, Canada en Australië.
Wie neemt het op voor de meerderheid? Wie vertelt hun verhaal? Wie
zorgt ervoor dat het hele verhaal verteld wordt? Is dat niet wat
journalisten geacht worden te doen?
In 1977 onthulde Carl
Bernstein, beroemd van Watergate, dat meer dan 400 journalisten en
nieuwsredacteuren voor de CIA werkten. Zij omvatten journalisten van
de New York Times, Time en de tv-netwerken. In 1991 onthulde Richard
Norton Taylor van de Guardian iets soortgelijks in Engeland.
Niets van dit alles is
nodig tegenwoordig. Ik betwijfel dat iemand betaald werd door de
Washington Post of een van de vele andere media om Edward Snowden van
medeplichtigheid aan terrorisme te beschuldigen. Ik betwijfel of er
betaald wordt aan degenen die regelmatig Julian Assange door het
slijk halen - hoewel andere beloningen overvloedig kunnen zijn.
Het is mij duidelijk dat
de belangrijkste reden Assange zoveel venijn, haat en jaloezie opriep
is dat WikiLeaks de facade sloopte van een corrupte politieke elite
die door journalisten uit de wind gehouden werd. Als een voorbode van
een buitengewone tijdperk van openbaringen maakte Assange vijanden
door de spotlights te richten op (en het daardoor in verlegenheid
brengen van) de media poortwachters, niet in het minst op de krant
die zijn grote primeur had gepubliceerd en toegeëigend. Hij werd
niet alleen een doelwit, maar een kip met gouden eieren.
Lucratieve boek en
Hollywood-film deals werden gesloten en media-carrières gelanceerd
over de rug van WikiLeaks en zijn oprichter. Mensen hebben grote
sommen geld verdiend terwijl WikiLeaks moeite heeft om te overleven.
Niets van dit alles werd
genoemd in Stockholm op 1 december, toen de redacteur van de
Guardian, Alan Rusbridger, gedeeld met Edward Snowden, de Right
Livelihood Award (beter bekend als de alternatieve Nobelprijs voor de
Vrede), toegekend kreeg. Wat zo schokkend was aan dit evenement was
dat Assange en WikiLeaks volledig weggeretoucheerd waren. Ze
bestonden niet. Ze waren non-personen. Niemand nam het op voor de man
die als digitale klokkenluider voorop had gelopen en de Guardian een
van de grootste scoops in de geschiedenis had overhandigd. Bovendien
was het Assange en zijn WikiLeaks team die effectief - en briljant -
Edward Snowden in Hong Kong hebben gered en hem in allerijl naar
veiliger oorden wisten te loodsen Geen woord.
Wat deze zelfopgelegde
censuur zo ironisch en schrijnend en schandalig maakte was dat de
ceremonie werd gehouden in het Zweedse parlement - wiens laffe
zwijgen over de zaak Assange alles te maken had met een groteske
rechterlijke dwaling in Stockholm.
"Als de waarheid
wordt vervangen door stilte," zei de Sovjet-dissident
Yevtushenko, "is de stilte een leugen."
Het is deze vorm van
stilte waar wij journalisten een eind aan moeten maken We moeten in
de spiegel kijken. We moeten onverantwoordelijke media die de macht
ten dienste staan en een psychose die richting wereldoorlog voert,
ter verantwoording roepen.
In de 18e eeuw beschreef Edmund Burke de rol van de pers als die van een Vierde Macht, een waakhond die de machtigen controleerde. Was dat ooit waar? Het gaat tegenwoordig zeker niet meer op. Wat we nodig hebben is een Vijfde Macht: een journalistiek die bewaakt, ontleedt en propaganda weerspreekt en de jongeren leert een agent te van de mensen, - niet de macht te zijn. Wat we nodig hebben is wat de Russen perestrojka noemden - een opstand van onderworpen kennis. Ik zou het echte journalistiek noemen.
In de 18e eeuw beschreef Edmund Burke de rol van de pers als die van een Vierde Macht, een waakhond die de machtigen controleerde. Was dat ooit waar? Het gaat tegenwoordig zeker niet meer op. Wat we nodig hebben is een Vijfde Macht: een journalistiek die bewaakt, ontleedt en propaganda weerspreekt en de jongeren leert een agent te van de mensen, - niet de macht te zijn. Wat we nodig hebben is wat de Russen perestrojka noemden - een opstand van onderworpen kennis. Ik zou het echte journalistiek noemen.
De Eerste Wereldoorlog
ligt nu honderd jaar achter ons. De toenmalige verslaggevers werden
beloond en geridderd voor hun zwijgen en heimelijke medewerking. Op
het hoogtepunt van de slachting, vertelde de Britse premier David
Lloyd George in vertrouwen aan CP Scott, redacteur van de Manchester
Guardian: "Als mensen echt de waarheid wisten zou de oorlog
morgen worden gestopt, maar natuurlijk weten ze dat niet en kunnen ze
dat niet weten."
Het is tijd dat ze dat wel gaan weten.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
donderdag, december 11, 2014
Collectieve stilte media over Duits vredesinitiatief
Een groep van ongeveer 60 Duitse prominenten uit de politiek, het bedrijfsleven, cultuur en wetenschap publiceerde een open brief waarin zij hun bezorgdheid uitten voor een mogelijk naderend militair conflict tussen de VS en de Europese Unie aan de ene kant en Rusland aan de andere. Het pamflet kreeg de titel mee "Opnieuw orlog in Europa? Niet uit onze naam!"
Allereerst verscheen dit document op vrijdag vijf december bij diverse Duitse digitale kranten en magazines als Zeit online, Neues Deutschland en Der Freitag. Op zes december volgde dan nog de Suddeutsche Zeitung en een video op Youtube, maar daarna viel het ook in Duitsland enigszins stil, qua publiciteit.
Het gebrek aan belangstelling was opvallend. Welke waarde men ook wil toekennen aan dergelijke publieke protesten; met grote namen, zoals een Gerhard Schröder, Klaus Maria Brandauer of Hanna Shygulla als ondertekenaars praat je toch over iets dat je niet zo maar kunt negeren.
En toch is dat precies wat gebeurde.
Dit blog met de naam 'Die Propagandaschau' viel het op dat dit vredesappel totaal genegeerd werd en wijdde er een artikel aan, vooral aan het feit dat de staatszenders ARD en ZDF het onderwerp volkomen doodzwegen.
Hetzelfde viel mij op, hier, bij de Nederlandstalige media.
Onder voorbehoud van eventuele verschillen met papieren versies kunnen we stellen dat dit nieuws collectief verzwegen is door de Nederlandse pers.
Niets van gezien bij de NOS. Niets over te vinden in Telegraaf, Trouw, Volkskrant, AD, NRC,... niets. Op allerlei manieren gegoogeld: "Duitse prominenten", "open brief", "oproep tot dialoog", "oorlog met Rusland", "niet uit onze naam" , met en zonder namen als "Roman Herzog", "Wim Wenders" of "Antje Vollmer" , het maakt niet uit, er is niets over gepubliceerd.
Dit nieuws is zonder enige twijfel weggefilterd met een zelfde effectiviteit waarme de Noord Koreaanse autoriteiten de geëxecuteerde oom van Kim Jong-un, Jang Song-thaek, uit het collectieve geheugen liet wissen.
Welkom
in het West Europese / Transatlantische media-klimaat waar Karel van Wolferen al voor waarschuwde...
Gunstige uitzonderingen zijn er gelukkig altijd, bijvoorbeeld in de vorm van het Reformatorisch Dagblad (op maandag 8 december) die dit vredesinitiatief toch wel enigszins nieuwswaardig vond....
Een andere Engelstalige uitzondering is minder verrassend: Op 9 december kwam het Canadese Global Research (iets teveel op de hand van Poetin en kind aan huis bij RT – afgezien daarvan, prima site) met het verhaal, maar ook in die taal bleef de belangstelling verder minimaal. En zeker bij de officiële, mainstream media, bleef het oorverdovend stil. Bij mijn weten ook bij de meer progressievere kranten als The Guardian of The Independent. Wie weet dat vragen stellen door de alternatieve media iets in gang kan zetten. Laat dit hiertoe een aanzet zijn.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
zaterdag, november 15, 2014
NAVO terreur door Nederlandse F-16's in internationaal luchtruim
Sinds
september zijn Nederlandse F-16's in Polen gestationeerd om de
jongste NAVO telgen Litouwen, Estland en Letland, ofwel de Baltische
staten, een hart onder de riem te steken. Woensdagavond werd tijdens
een van de patrouillevluchten een Russisch militair transporttoestel
gesignaleerd dat vervolgens 'onderschept' werd door de Nederlandse F-16's.
Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie raakt steeds meer geïrriteerd want, zo beweert zij: 'Rusland wordt steeds agressiever'. Maar klopt dat wel?
In eerste instantie werd gemeld dat het Russische toestel, een viermotorige Iljoesjin, het luchtruim van Estland en Litouwen was binnengevlogen. Later werd dit echter weer tegengesproken en werd het terug gebracht tot het 'Baltische luchtruim'. Maar dat is raar. Strikt genomen bestaat er niet zoiets als het Baltische luchtruim, een vliegtuig dat op het punt staat om te gaan landen op vliegveld Zaventem, bevindt zich in het Belgische luchtruim. Niet dat van de Benelux. Maar het wordt nog vreemder.
Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie raakt steeds meer geïrriteerd want, zo beweert zij: 'Rusland wordt steeds agressiever'. Maar klopt dat wel?
In eerste instantie werd gemeld dat het Russische toestel, een viermotorige Iljoesjin, het luchtruim van Estland en Litouwen was binnengevlogen. Later werd dit echter weer tegengesproken en werd het terug gebracht tot het 'Baltische luchtruim'. Maar dat is raar. Strikt genomen bestaat er niet zoiets als het Baltische luchtruim, een vliegtuig dat op het punt staat om te gaan landen op vliegveld Zaventem, bevindt zich in het Belgische luchtruim. Niet dat van de Benelux. Maar het wordt nog vreemder.
Defensie
zelf vertelt weer een geheel ander verhaal: De kop vermeldt weliswaar een onderschepping boven Baltische staten, maar in de tekst staat: Het Russische vliegtuig
vloog boven zee (!) het internationale luchtruim(!) binnen.
Oké, tot zover niets aan de hand dus. Dat mag dat Russische toestel namelijk.
Maar,
zo meldt Defensie, 'zonder het vluchtplan vooraf bekend te hebben
gemaakt.'
Pardon?
Als je door het internationale luchtruim kruist hoef je bij niemand
verantwoording af te leggen.
Jawel, beweert Defensie, want: 'Voor het gebied waar het Russische toestel vloog is de NAVO verantwoordelijk.'
Jawel, beweert Defensie, want: 'Voor het gebied waar het Russische toestel vloog is de NAVO verantwoordelijk.'
Daar
zijn twee dingen mis mee. Je kunt niet in het vrije internationale
luchtruim zijn en tegelijkertijd in het luchtruim waar de NAVO de
baas zou zijn. Daarnaast hebben we vastgesteld dat het vliegtuig
boven zee vloog. De Baltische Zee. Zou het soms zo zijn dat de NAVO
de Baltische Zee beschouwt als 'het Baltische luchtruim?' Daar
heeft het namelijk wel alle schijn van.
Dit artikel van Reuters over dezelfde kwestie laat er geen twijfel over bestaan: 'Nederlandse
jagers onderscheppen Russisch vliegtuig boven de Baltische zee'.
Niks
Baltisch luchtruim, maar Baltische zee.
Dat
wordt
echter wel weer heel normaal gevonden want: Het toestel was flying
near Estonian and Lithuanian air space,
in de buurt dus van het luchtruim van Estland en Litouwen., alsof dat
alles verklaart. En dat doet het niet want 'in de buurt' is geen
schending van een luchtruim.
bron; defensie.nl |
Nu
is de internationale wetgeving hierover niet eensluidend. In beginsel
is alleen het luchtgebied boven de landsgrenzen het nationale
luchtruim. Enkele landen waaronder de VS maar ook Nederland menen dat
zij vanuit veiligheidsoverwegingen recht hebben op uitbreiding van
hun luchtruim omdat ze in geval van een oorlogssituatie graag aan de
zeekant een buffer van een paar kilometer willen hebben om preventief
een aanval te kunnen afslaan.
Op zich is zo'n gedachtegang te billijken. Wanneer echter die veiligheidszone zich steeds verder uitbreid buiten de territoriale wateren en uiteindelijk complete zeegebieden beslaat, vér van de eigen landsgrenzen, (zoals de NAVO doet, zie kaartje hiernaast) kun je nauwelijks meer spreken van een defensieve functie; het is een vorm van 'preventieve zelfverdediging' geworden.
Op zich is zo'n gedachtegang te billijken. Wanneer echter die veiligheidszone zich steeds verder uitbreid buiten de territoriale wateren en uiteindelijk complete zeegebieden beslaat, vér van de eigen landsgrenzen, (zoals de NAVO doet, zie kaartje hiernaast) kun je nauwelijks meer spreken van een defensieve functie; het is een vorm van 'preventieve zelfverdediging' geworden.
En
de internationale wetgeving is zeker niet happig op dit soort vormen
van 'zelfverdediging' die makkelijk aanleiding kunnen vormen tot
gewapende conflicten. Ook niet als ze de wet ontduiken door het taalkundige trucje toe te passen door dat 'preventief' te vervangen
door 'preëmptief', wat precies hetzelfde betekent. Het
internationaal recht verbiedt dan ook klip en klaar het concept van
'preventieve zelfverdediging'.
Wat
is dan de wettelijke onderbouwing dat het instellen van zo'n NAVO
verantwoordelijkheidsgebied rechtvaardigt?
Die
is er niet.
Het
is een eenzijdig ingestelde maatregel, die internationaal dan ook
meestal veroordeeld wordt, als zijnde een agressieve daad. Grappig
genoeg, ook door de VS zelf. Als China een dispuut met Japan heeft
over een paar strategisch gelegen eilandjes en eenzijdig een
verantwoordelijkheidsgebied of 'luchtverdedigingszone' claimt, veroordelen
we hier in het westen unaniem deze daad.
Bron: blogaap.nl |
En
de VS zetten zelfs gevechtsvliegtuigen in om de Japanners te
assisteren tegen de – wat dan weer heet – 'Chinese agressie.'
Zo'n
verantwoordelijkheidsgebied wordt een ADIZ (Air
Defense Identification Zone) genoemd. Hier kun je er meer over lezen. Sinds 2004 heeft de NAVO een permanent luchtbewakingssysteem opgebouwd dat 'bescherming' moet bieden aan de Baltische staten, de 'Baltic Air Policing' missie. Hiervoor wordt een nog steeds toenemend aantal toestellen ingezet.
Het
is dus van belang om je te realiseren dat ongeacht wat jouw krant of
jouw nationale propagandazender, de NPO je voorkauwt over de
heldhaftige acties van de Nederlandse F-16's, de NAVO geen enkel
recht heeft om zomaar overal eenzijdig ADIZ gebieden te claimen. Noch
om andere vliegtuigen te onderscheppen die zich in zo'n gebied
bevinden. Het
enige recht dat de NAVO hiervoor heeft is het recht van de sterkste.
In Engelstalig gebied zou men van bullying spreken.
Om
terug te komen op het Baltische incident: Zover we uit de media
kunnen opmaken vloog het toestel in zuidelijke richting , boven zee,
in het internationale luchtruim, en werd het onderschept toen het ter
hoogte van Estland
en Litouwen te dicht langs de kust kwam, naar het idee van de NAVO.
(En niet 'binnenvloog' dus NOS!)
De
bestemming was de enclave Kaliningrad
en daar werd het toestel dan ook uiteindelijk heen geloodst.
Een
daad van luchtpiraterij dus.
Als
we de kaart van de Baltische Zee bekijken valt het op dat de
omsingeling door NAVO landen vrijwel compleet is. (Zweden is geen lid
maar doet wel mee). Dat wil zeggen dat de gehele Baltische Zee dus
inmiddels verklaard is als ADIZ gebied, alhoewel ik daar geen enkel
uitsluitsel over kan geven. De enclave Kaliningrad, maar ook een stad als Sint Petersburg zouden dus langs de zeezijde, via
de lucht totaal niet meer bereikbaar worden, althans niet zonder NAVO
toestemming. Dat zou bijna gelijk staan aan een blokkade. Ik kan me
in dat licht wel iets voorstellen bij het consequent weigeren van het
indienen van een vluchtplan. Het zou toegeven aan chantage zijn.
Het
is niet zo dat de Russen engeltjes zijn. Er is wel degelijk een
toename van Russische provocaties wereldwijd maar
die zou je evengoed kunnen zien als 'reactie op'. Vergeet niet dat de
laatste decennia Rusland geconfronteerd werd met een opmars van (NAVO = vijandige) legers, plaatsing van 'raketschilden' en voormalige sovjet
staten met vaak historisch - rancuneuze sentimenten.
En, met een
toename van het aantal ADIZ gebieden en een intensivering van
patrouilles nemen het aantal incidenten ook toe. Hoe vaker je de
confrontatie zoekt, hoe vaker je een incident creëert. Daar is in
het onderhavige geval sprake van. Er was geen enkele militaire
noodzaak (een transporttoestel, kom op!) en er bestond geen
rechtvaardiging voor de NAVO onderschepping, het was een actie louter
voor de bühne. En
het is beschamend om te zien hoe de media hier functioneren als
propaganda werktuig voor de overheid, de NAVO, grootindustriëlen die
hun zinnen hebben gezet op fracking reserves en de landbouwgronden
van Oekraïne, en de bankiers die dit project gaan financieren en die
daarom alle belang hebben bij een totale zege. Het portretteren
van de Russische agressor, zodat de publieke opinie desnoods militair
geweld accepteert, speelt daarin een cruciale rol. Geen enkele
zichzelf respecterende journalist zou zich daarvoor moeten lenen.
Dit werk is valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
donderdag, oktober 09, 2014
Volkskrant peilt mening over geheimhouding mondkapjes Timmermans
Gekkenhuis. Frans
Timmermans zegt weer eens iets idioots, een hele serie idiote dingen zelfs, bij Pauw en het
vaderlandse volkje ligt ademloos te luisteren wat ome Frans uitkraamt. En het toppunt
van waanzin:
We krijgen van de
Volkskrant een democratisch recht om over de mate van politieke censuur te stemmen
Timmerfrans, verdedigde
gisteravond zijn idiote optreden bij de VN door te beweren - helemaal in zijn eentje,
zonder dat er ook maar een snippertje bewijs voorhanden is - dat er een passagier van
de MH17 gevonden is met een zuurstofmasker op.
En dat is inmiddels
wereldnieuws. Vind je het gek?
En wat doet de Volkskrant?
Die plaatst een volslagen misplaatste, totaal onzinnige poll-vraag als deze:
"Minister Timmermans
moet details als van het zuurstofmasker bij een slachtoffer van MH17 helemaal niet
vrijgeven"
Daar mag je het dan mee
eens of oneens zijn. Wat kan het nut daarvan zijn? Waarom moeten we daarover
stemmen? En de Volkskrant schijnt zeker te zijn van het bestaan van zo'n zuurstofmasker want men praat van: 'informatie vrijgeven'. Maar, waarom zou hij dat niet moeten doen dan, dat vrijgeven: Staatsgeheim, lopend
onderzoek, landsbelang, mondje dicht?
Of: Arme sukkel, hij laat
zich opnieuw door emoties meeslepen, dat zal hij vast wel verzonnen hebben. Hij kan
zich beter onthouden van zulke gewaagde uitspraken, anders.... Ja, ga eens
door. Anders, wat?
Want, mocht het blijken
dat Timmerfrans opnieuw publiekelijk allerlei onverantwoorde larie uitkraamt, wordt het
niet eens tijd dat daar consequenties aan verbonden worden? Dat hij van het politieke
toneel verdwijnt. Of moeten we zijn sollicitatie als Eurocommissaris zien als wegpromoveren naar een erebaantje waar hij als gerenommeerd brokkenpiloot minder
schade kan aanrichten. Want, wie weet nou eigenlijk wat een 'Eurocommissaris voor
Betere regulering, interinstitutionele verhoudingen en fundamentele rechten' doet
?
Maar de man spoort toch echt niet als hij dat zomaar verzint, dat van zo'n mondkapje. En om zo'n man dan te hebben op een - willekeurig wat - positie in de Europese politiek,... is dat niet gevaarlijk? Moet dan zo'n zichzelf overschattende pias niet eens wat anders gaan doen. Een carnavalsduo gaan vormen met Hilbrand Nawijn bijvoorbeeld. En dat we daardoor dan een verbaal kleurrijke tv persoonlijkheid verliezen, dat is dan jammer voor de Timmermans fanclub maar die hebben altijd IvoNiehe nog.
Maar de man spoort toch echt niet als hij dat zomaar verzint, dat van zo'n mondkapje. En om zo'n man dan te hebben op een - willekeurig wat - positie in de Europese politiek,... is dat niet gevaarlijk? Moet dan zo'n zichzelf overschattende pias niet eens wat anders gaan doen. Een carnavalsduo gaan vormen met Hilbrand Nawijn bijvoorbeeld. En dat we daardoor dan een verbaal kleurrijke tv persoonlijkheid verliezen, dat is dan jammer voor de Timmermans fanclub maar die hebben altijd IvoNiehe nog.
Dit werk is valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
Abonneren op:
Posts (Atom)