Zeg: "genocide."
Nee, dat doe ik niet,
Vooruit Durhan, je wilt toch op de kandidatenlijst van de CDA? Zeg: "genocide."
Nee!
Je moet het zelf weten hoor,....
Ja maar,....ik weet er te weinig van af en...
Onzin, je hoeft alleen maar genocide te zeggen en dan zetten we je op de kandidatenlijst.
..................
Nou vooruit, probeer het eens!
Gee...uh...ne...no....neergeslagen opstand!
Nee, nee, nee. Zo gaat het niet lukken. Zeg me maar na: "Ge-no-ci-de." Toe maar, nu jij....
Ge... no...cide, genocide, daar! Het is er uit. Mag ik nu op de kandidatenlijst?
Nee.
??????????????
Je moet het eerst zeggen alsof je het meent.
zaterdag, september 30, 2006
dinsdag, september 19, 2006
PvdA moet met de billen bloot
Nu het idealistische sprookje van het Afghaanse opbouwwerk in de fabeltjeskrantarchieven is verdwenen moeten we ons wel gaan richten op de realiteit. De Amerikaanse Congressional Research Service (CRS) heeft bekend gemaakt dat het officiële onderscheid tussen ‘opbouwmissie’ van de ISAF in Zuid-Afghanistan en Operation Enduring Freedom (OEF) opgeheven is.
Nederlandse troepen vechten nu zij aan zij met de Amerikanen in de "Global War on Terror", subsectie "Operation Enduring Freedom". Voor de Afghanen geldt: Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is maakt kennis met de ROE (rules of engagement). Probleem hierbij is echter dat de bozerikken uiterlijk niet van de braverikken te onderscheiden zijn, hetgeen onherroepelijk heel wat Afghaanse burgers "preëmptief" het leven gaat kosten, of misschien nog erger in ondervragingscentra zal doen belanden. Kortom, precies de Vietnam-achtige rotzooi waarin we niet betrokken wilden worden.
Dat was ook de mening van PvdA woordvoerder buitenland Bert Koenders medio december 2005, toen er nog een meerderheid van de Tweede Kamer tegen een Nederlandse militaire missie naar Uruzgan was.
Koenders, hier letterlijk geciteerd:
"We betwijfelen vooralsnog of er sprake kan zijn van wederopbouw en we willen niet terechtkomen in de missie Enduring Freedom, waar we vanwege de mensenrechten tegen zijn."
Een maand later bleek een meerderheid, waaronder de Partij van de Arbeid, opeens vóór.
Op 30 januari werd de schertsvertoning die "hoorzitting missie Afghanistan" in feite was, opgevoerd. De uitgenodigde "deskundigen" waren voor een merendeel voorstander van de uitzending van militairen naar Uruzgan en de waarschuwende geluiden zoals die van Arnold Karskens werden achteloos weggewuifd.
Doorgestoken kaart,voor wie niet volledig naïef is. De uitzending moest hoe dan ook doorgaan. Die beslissing was “elders” al genomen en de politiek mocht het van een staatsrechtelijk jasje voorzien.
Enige tijd na de hoorzitting bleken er plotseling veel betere deskundigen te zijn, die soms tot hun eigen verbazing geen uitnodiging om te verschijnen hadden ontvangen:
Christof Hörstel deed, als journalist en consultant, 20 jaar ervaring op bij de Pasjtoen en de Taliban in het zuiden van Afghanistan. 'Als de missie vooral militair is of de Taliban krijgen het gevoel dat die ontwikkelingsprojecten bedoeld zijn om al het geweld te maskeren, dan zullen ze geen van die hulpprojecten steunen.
Willem van de Put is directeur van Healthnet, een Nederlandse organisatie die vanaf 1995 overal in Afghanistan klinieken opzet met lokaal personeel. Healthnet zat tot 2005 ook in Uruzgan. Maar ook Van de Put is niet gevraagd. Van de Put: 'Misbruik niet het argument dat die Nederlanders daar zitten om de wederopbouw te bevorderen. Dat is een kletsverhaal. Afghanen tuinen daar ook niet in. Je maakt het er niet veiliger op met dit soort verhalen.
Kees Rietveld werkte onder de Russische bezetting in Afghanistan als arts. Onder de Taliban was hij coördinator van de Europese Commissie, en toen die waren verslagen was hij observator voor de Amerikanen. Ook hij verbaast zich erover dat hij niet is uitgenodigd. ‘Een Afghaan is te huur, niet te koop. Als je ze geld geeft zullen ze een tijdje doen wat je wilt dat ze doen. Totdat het geld op is en ze geen reden meer zien om te doen wat jij wilt dat ze doen’, aldus Rietveld
Nadat de missie eenmaal een feit was, bleef de PvdA trouw haar kritische werk doen. Koenders stelde een paar vraagjes over de veiligheid, toonde zich – dan weer híer bezorgd, dan weer dáár verontwaardigd, vroeg om opheldering waar dat nodig was en toonde zich tevreden met ieder halfslachtig antwoord. Hoe meer er naar voren kwam van de realiteit van een oorlogs - i.p.v een opbouwmissie, des te meer de PvdA overtuigd raakte van de doctrine die zegt dat er van opbouwwerk geen sprake kan zijn zolang de Taliban niet verslagen is.
Wat “toevallig” geheel overeenkomt met het uitgangspunt van “Operation Enduring Freedom”.
Nu dat blijkt dat er aan twee van de drie PvdA voorwaarden niet meer voldaan wordt
*een unaniem kabinetsbesluit
*serieuze kansen voor wederopbouw in Uruzgan
*een scheiding tussen de terroristenjacht Enduring Freedom en de opbouwmissie ISAF.
is het de vraag wat de houding van de PvdA zal zijn. Dat vroeg men zich ook al een tijdje geleden af in Washington. Om precies te zijn vanaf 22 augustus toen dat eerdergenoemde Amerikaanse Congressional Research Service een rapport publiceerde waaruit zorg sprak over wat er zou gebeuren als er een PvdA-regering na 22 november zou ontstaan. Zou Nederland haar troepen terugtrekken?
Washington kan deze zorgen rustig van zich afzetten. Een linkse coalitie zoals Marijnissen zich droomt zal er niet komen. Bos zal zich voornamelijk blijven oriënteren op zijn B – genoten, Balkenende, Bot, Blair, Bush. Er zal hoe dan ook een kabinet komen dat de huidige wereldwijde terreur tegen "terreur" campagne zal voortzetten, zoals verordend is door de grote Baas, the big
B.
Aan B. Koenders dan de eer om bezorgde gezichten te trekken als er straks buitensporig veel burgerslachtoffers gaan vallen, als internationaal recht ter sprake komt, geheime gevangenissen, martelingen. Dat doet ie goed!
Nederlandse troepen vechten nu zij aan zij met de Amerikanen in de "Global War on Terror", subsectie "Operation Enduring Freedom". Voor de Afghanen geldt: Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is maakt kennis met de ROE (rules of engagement). Probleem hierbij is echter dat de bozerikken uiterlijk niet van de braverikken te onderscheiden zijn, hetgeen onherroepelijk heel wat Afghaanse burgers "preëmptief" het leven gaat kosten, of misschien nog erger in ondervragingscentra zal doen belanden. Kortom, precies de Vietnam-achtige rotzooi waarin we niet betrokken wilden worden.
Dat was ook de mening van PvdA woordvoerder buitenland Bert Koenders medio december 2005, toen er nog een meerderheid van de Tweede Kamer tegen een Nederlandse militaire missie naar Uruzgan was.
Koenders, hier letterlijk geciteerd:
"We betwijfelen vooralsnog of er sprake kan zijn van wederopbouw en we willen niet terechtkomen in de missie Enduring Freedom, waar we vanwege de mensenrechten tegen zijn."
Een maand later bleek een meerderheid, waaronder de Partij van de Arbeid, opeens vóór.
Op 30 januari werd de schertsvertoning die "hoorzitting missie Afghanistan" in feite was, opgevoerd. De uitgenodigde "deskundigen" waren voor een merendeel voorstander van de uitzending van militairen naar Uruzgan en de waarschuwende geluiden zoals die van Arnold Karskens werden achteloos weggewuifd.
Doorgestoken kaart,voor wie niet volledig naïef is. De uitzending moest hoe dan ook doorgaan. Die beslissing was “elders” al genomen en de politiek mocht het van een staatsrechtelijk jasje voorzien.
Enige tijd na de hoorzitting bleken er plotseling veel betere deskundigen te zijn, die soms tot hun eigen verbazing geen uitnodiging om te verschijnen hadden ontvangen:
Christof Hörstel deed, als journalist en consultant, 20 jaar ervaring op bij de Pasjtoen en de Taliban in het zuiden van Afghanistan. 'Als de missie vooral militair is of de Taliban krijgen het gevoel dat die ontwikkelingsprojecten bedoeld zijn om al het geweld te maskeren, dan zullen ze geen van die hulpprojecten steunen.
Willem van de Put is directeur van Healthnet, een Nederlandse organisatie die vanaf 1995 overal in Afghanistan klinieken opzet met lokaal personeel. Healthnet zat tot 2005 ook in Uruzgan. Maar ook Van de Put is niet gevraagd. Van de Put: 'Misbruik niet het argument dat die Nederlanders daar zitten om de wederopbouw te bevorderen. Dat is een kletsverhaal. Afghanen tuinen daar ook niet in. Je maakt het er niet veiliger op met dit soort verhalen.
Kees Rietveld werkte onder de Russische bezetting in Afghanistan als arts. Onder de Taliban was hij coördinator van de Europese Commissie, en toen die waren verslagen was hij observator voor de Amerikanen. Ook hij verbaast zich erover dat hij niet is uitgenodigd. ‘Een Afghaan is te huur, niet te koop. Als je ze geld geeft zullen ze een tijdje doen wat je wilt dat ze doen. Totdat het geld op is en ze geen reden meer zien om te doen wat jij wilt dat ze doen’, aldus Rietveld
Nadat de missie eenmaal een feit was, bleef de PvdA trouw haar kritische werk doen. Koenders stelde een paar vraagjes over de veiligheid, toonde zich – dan weer híer bezorgd, dan weer dáár verontwaardigd, vroeg om opheldering waar dat nodig was en toonde zich tevreden met ieder halfslachtig antwoord. Hoe meer er naar voren kwam van de realiteit van een oorlogs - i.p.v een opbouwmissie, des te meer de PvdA overtuigd raakte van de doctrine die zegt dat er van opbouwwerk geen sprake kan zijn zolang de Taliban niet verslagen is.
Wat “toevallig” geheel overeenkomt met het uitgangspunt van “Operation Enduring Freedom”.
Nu dat blijkt dat er aan twee van de drie PvdA voorwaarden niet meer voldaan wordt
*een unaniem kabinetsbesluit
*serieuze kansen voor wederopbouw in Uruzgan
*een scheiding tussen de terroristenjacht Enduring Freedom en de opbouwmissie ISAF.
is het de vraag wat de houding van de PvdA zal zijn. Dat vroeg men zich ook al een tijdje geleden af in Washington. Om precies te zijn vanaf 22 augustus toen dat eerdergenoemde Amerikaanse Congressional Research Service een rapport publiceerde waaruit zorg sprak over wat er zou gebeuren als er een PvdA-regering na 22 november zou ontstaan. Zou Nederland haar troepen terugtrekken?
Washington kan deze zorgen rustig van zich afzetten. Een linkse coalitie zoals Marijnissen zich droomt zal er niet komen. Bos zal zich voornamelijk blijven oriënteren op zijn B – genoten, Balkenende, Bot, Blair, Bush. Er zal hoe dan ook een kabinet komen dat de huidige wereldwijde terreur tegen "terreur" campagne zal voortzetten, zoals verordend is door de grote Baas, the big
B.Aan B. Koenders dan de eer om bezorgde gezichten te trekken als er straks buitensporig veel burgerslachtoffers gaan vallen, als internationaal recht ter sprake komt, geheime gevangenissen, martelingen. Dat doet ie goed!
maandag, september 18, 2006
Human dignity for dummies
Just last night I watched the Assistant to the President For National Security Affairs Stephen Hadley being interviewed by CNN's Wolf Blitzer. Hadley was explaining to the public what changes the Bush administration wanted to make to the implementation of the Geneva Conventions. He made clear people shouldn't worry that much, there was just this little law to introduce, giving the USA immunity from prosecution for war crimes according to the Geneva Conventions. By changing the domestic law it would be possible to let the president carry on with "the program" undisturbed by the Geneva Conventions article 3. Article 3 could be left intact, there was just a little reinterpretation needed in the article's section C. Just C., no more. Just to protect our brave men and women from possible prosecution while trying to defend our country against the terrorist, mind you. The best thing was to just leave the C. part out altogether, but - hey, there are democrats and foreigners to consider..... even some softhearted Republicans.
The C. part is too vague, Hadley explained: "Outrages upon personal dignity, humiliating and degrading treatment “ what does it mean? We are not seeking ways to redefine this section but to improve it! After all, the people who run this program deserve clear legal standards and clear congressional support. "They want to be clear as to what is required, and they want it to be interpreted by U.S. law, not by opinions of European courts or other courts."
Hadley told us that top lawyers were working on it right now, and he thought it could be done.
Let's take a closer look at this article:
(a) Violence to life and person, in particular murder of all kinds, mutilation, cruel treatment and torture;
(b) Taking of hostages;
(c) Outrages upon personal dignity, in particular, humiliating and degrading treatment;
(d) The passing of sentences and the carrying out of executions without previous judgment pronounced by a regularly constituted court affording all the judicial guarantees which are recognized as indispensable by civilized peoples.
Now, I do agree there could be some misunderstanding by some people about what is outrageous and what is not. Where someone's personal dignity starts and where it ends. So maybe we should just add some lines to Article 3 subsection C. Here's my suggestion:
Captured persons should not:
1) be raped, including analy even if you consider this to be pleasant and not at all painful. If you do this, you're an animal
2) be kept awake - nights on end - by being exposed to loud music or bright lights. Do this - you're an animal
3) be made scared by giving the impression that your dog is about to attack, even if you know the dog will never bite. If you do, you yourself are an animal
4) be exposed to extreme heath or cold, even if you think finish sauna is a treat. Still wanna do it? You're an animal
5) be paraded around on a leash. If you do, you're an animal.
6) be dressed up by other men in women’s clothes. Do that yourself if that turns you on, preferably in the privacy of your own home. Force it upon prisoners - you're an animal.
7) be forced to urinate or defecate in their clothes. That would make you an animal.
8) be forced to watch episodes of "Friends", that's just... so gauche!
9) be submitted to experimental treatment made up by depraved lawyers who'd like to see if this latest trick will be considered illegal - these are obvious animals.
* When in doubt, contact the nearest civilized person in the vicinity to let them explain to you what this article is all about.
The C. part is too vague, Hadley explained: "Outrages upon personal dignity, humiliating and degrading treatment “ what does it mean? We are not seeking ways to redefine this section but to improve it! After all, the people who run this program deserve clear legal standards and clear congressional support. "They want to be clear as to what is required, and they want it to be interpreted by U.S. law, not by opinions of European courts or other courts."
Hadley told us that top lawyers were working on it right now, and he thought it could be done.
Let's take a closer look at this article:
(a) Violence to life and person, in particular murder of all kinds, mutilation, cruel treatment and torture;
(b) Taking of hostages;
(c) Outrages upon personal dignity, in particular, humiliating and degrading treatment;
(d) The passing of sentences and the carrying out of executions without previous judgment pronounced by a regularly constituted court affording all the judicial guarantees which are recognized as indispensable by civilized peoples.
Now, I do agree there could be some misunderstanding by some people about what is outrageous and what is not. Where someone's personal dignity starts and where it ends. So maybe we should just add some lines to Article 3 subsection C. Here's my suggestion:
Captured persons should not:
1) be raped, including analy even if you consider this to be pleasant and not at all painful. If you do this, you're an animal
2) be kept awake - nights on end - by being exposed to loud music or bright lights. Do this - you're an animal
3) be made scared by giving the impression that your dog is about to attack, even if you know the dog will never bite. If you do, you yourself are an animal
4) be exposed to extreme heath or cold, even if you think finish sauna is a treat. Still wanna do it? You're an animal
5) be paraded around on a leash. If you do, you're an animal.
6) be dressed up by other men in women’s clothes. Do that yourself if that turns you on, preferably in the privacy of your own home. Force it upon prisoners - you're an animal.
7) be forced to urinate or defecate in their clothes. That would make you an animal.
8) be forced to watch episodes of "Friends", that's just... so gauche!
9) be submitted to experimental treatment made up by depraved lawyers who'd like to see if this latest trick will be considered illegal - these are obvious animals.
* When in doubt, contact the nearest civilized person in the vicinity to let them explain to you what this article is all about.
zondag, september 17, 2006
Bush gelooft weer in evolutie
Matt Lauer stelt Bush kritische vragen over zijn martelpraktijken.
Meer specifiek, het "waterboarden". Bush antwoordt: "Ik ga niet praten over technieken die we op mensen toepassen. "Eén reden waarom we dat niet doen, is dat we niet willen dat vijand zich hierop kan aanpassen."
Wat Jon Stewart in zijn show de vraag ontlokt: "? Wat denkt hij dat ze gaan doen: kieuwen ontwikkelen?"
Meer specifiek, het "waterboarden". Bush antwoordt: "Ik ga niet praten over technieken die we op mensen toepassen. "Eén reden waarom we dat niet doen, is dat we niet willen dat vijand zich hierop kan aanpassen."
Wat Jon Stewart in zijn show de vraag ontlokt: "? Wat denkt hij dat ze gaan doen: kieuwen ontwikkelen?"
zaterdag, september 16, 2006
kille waarheid
Als je sommig nieuws van alle franje ontdoet, sta je plotseling oog in oog met de kille waarheid.
met knippen houden we hier de essentie over:
EU verwerpt kampen CIA niet formeel
‘Als dit geen statement is, weet ik het niet meer’ (Bot)
Ik ook niet Bot. Ik ook niet.....
met knippen houden we hier de essentie over:
EU verwerpt kampen CIA niet formeel
‘Als dit geen statement is, weet ik het niet meer’ (Bot)
Ik ook niet Bot. Ik ook niet.....
vrijdag, september 15, 2006
Vals atoomalarm
Van de "House of Representatives' Select Committee on Intelligence" verscheen er onlangs een adviserend rapport over de vermeende dreiging van Iran's nucleaire plannen. Het rapport: "Recognizing Iran as a Strategic Threat", blijkt een schaamteloos stukje oorlogspropaganda te zijn waarin een flink aantal onjuistheden en verdraaiingen van feiten staan. Doel is het bewijs te leveren dat Iran's uraniumverrijkings-programma niet voor vreedzame doeleinden bedoeld is maar voor de productie van kernwapens.
Voor wie het betreffende rapport wil doorbladeren kan dat hier doen.
Doorbladeren, want het is behoorlijk veel tekst en op veel punten te technisch voor de leek. Wat wel gelijk opvalt is het ophitsende toontje waarin het document geschreven is. Het stuk wordt geopend met een aantal vermeende(!) uitspraken die door Ahmadinejad gedaan zouden zijn maar inmiddels al door Juan Cole en anderen zijn ontmaskerd als bewuste verdraaiingen van de vertaling.
Daarna barst het rapport gelijk los in een tirade vol verdachtmakingen, loze beschuldigingen en het aantal keren dat het woord: "threat" of "danger" gebruikt wordt is duizelingwekkend.
Er wordt erkend dat men een heleboel niet weet over wat zich binnen Iran afspeelt maar daaruit wordt afgeleid dat het niet veel goeds kan betekenen: "Wellicht werkt men ook aan chemische experimenten, bacteriologische wapens, ja,… je weet het niet hè?"
-Als Iran zich verzet tegen VN inspecties is het een bewijs dat men WMD's produceert,
- als men meewerkt wordt het land verweten zand in de ogen van het Westen te strooien...
De vergelijking met de berichten die werden verspreid vlak voor de inval in Irak zijn treffend.
Het stuk staat vol van vooringenomenheid en godzijdank ook ordinaire fouten, anders had het misschien nooit de aandacht getrokken van de IAEA, die woedend reageerde op het rapport en het omschreef als "schandelijk"en "oneerlijk".
Zo beschrijft het rapport dat Iran verrijkt uranium bezit dat voor het fabriceren van kernwapens geschikt is. De IAEA merkte op dat daarvoor uranium met een verrijkingspercentage van 90% of meer voor nodig is en dat Iran slechts tot 3,5 procent is gegaan....
Daarnaast wordt er gesuggereerd dat een IAEA medewerker ontslagen zou zijn omdat deze van mening zou zijn geweest dat de IEAE Iran's nucleaire dreiging zou onderschatten. Ook dit werd in alle toonaarden ontkend.
Al met al een verontrustend document, vond men ook hier op de site van antiwar.com......
Even als afsluitertje: In het rapport vraagt men zich ook af wat Iran met kernenergie wil terwijl het over een gigantische aardolievoorraad beschikt. De opstellers van het rapport vinden dat maar verdacht. Nu ken ik nog zo’n voorbeeld van een land gelegen is boven een enorme aardgasbel en toch uranium verrijkt, driemaal raden welk lage landje aan de zee ik bedoel….
Voor wie het betreffende rapport wil doorbladeren kan dat hier doen.
Doorbladeren, want het is behoorlijk veel tekst en op veel punten te technisch voor de leek. Wat wel gelijk opvalt is het ophitsende toontje waarin het document geschreven is. Het stuk wordt geopend met een aantal vermeende(!) uitspraken die door Ahmadinejad gedaan zouden zijn maar inmiddels al door Juan Cole en anderen zijn ontmaskerd als bewuste verdraaiingen van de vertaling.
Daarna barst het rapport gelijk los in een tirade vol verdachtmakingen, loze beschuldigingen en het aantal keren dat het woord: "threat" of "danger" gebruikt wordt is duizelingwekkend.
Er wordt erkend dat men een heleboel niet weet over wat zich binnen Iran afspeelt maar daaruit wordt afgeleid dat het niet veel goeds kan betekenen: "Wellicht werkt men ook aan chemische experimenten, bacteriologische wapens, ja,… je weet het niet hè?"
-Als Iran zich verzet tegen VN inspecties is het een bewijs dat men WMD's produceert,
- als men meewerkt wordt het land verweten zand in de ogen van het Westen te strooien...
De vergelijking met de berichten die werden verspreid vlak voor de inval in Irak zijn treffend.
Het stuk staat vol van vooringenomenheid en godzijdank ook ordinaire fouten, anders had het misschien nooit de aandacht getrokken van de IAEA, die woedend reageerde op het rapport en het omschreef als "schandelijk"en "oneerlijk".
Zo beschrijft het rapport dat Iran verrijkt uranium bezit dat voor het fabriceren van kernwapens geschikt is. De IAEA merkte op dat daarvoor uranium met een verrijkingspercentage van 90% of meer voor nodig is en dat Iran slechts tot 3,5 procent is gegaan....
Daarnaast wordt er gesuggereerd dat een IAEA medewerker ontslagen zou zijn omdat deze van mening zou zijn geweest dat de IEAE Iran's nucleaire dreiging zou onderschatten. Ook dit werd in alle toonaarden ontkend.
Al met al een verontrustend document, vond men ook hier op de site van antiwar.com......
Even als afsluitertje: In het rapport vraagt men zich ook af wat Iran met kernenergie wil terwijl het over een gigantische aardolievoorraad beschikt. De opstellers van het rapport vinden dat maar verdacht. Nu ken ik nog zo’n voorbeeld van een land gelegen is boven een enorme aardgasbel en toch uranium verrijkt, driemaal raden welk lage landje aan de zee ik bedoel….
Bush martelt en Bot loopt een deuk op
Het was een gedenkwaardige avond; het etentje tussen de Europese BuZa hotemetoten en Condoleezza Rice van december vorig jaar. Bot hield het volk voor dat hij Rice eens stevig aan de tand zou voelen over dat gemartel want er kon natuurlijk geen sprake zijn van uitzending van Nederlandse troepen naar Afghanistan zolang gevangenen genomen Afghanen dit barbaarse lot te wachten zou staan.
Condoleezza Rice moest maar eens opheldering geven - zo eiste Bot ,want: "Als zij 'verstoppertje blijven spelen', dan kan dat 'consequenties' hebben voor de Nederlandse bijdrage aan vredesmissies" zo hield hij ons voor.
Maar de aartsdiplomaat Bot wilde niet zeggen in welk geval Nederland niet meer zou willen samenwerken met de Verenigde Staten. De VVD durfde wel wat harder te blaffen: de liberalen weigerden een nieuwe vredesmissie in Afghanistan te steunen als het humanitair oorlogsrecht niet zou worden gerespecteerd.
Na afloop bleek Rice het binnenbrandje geblust te hebben door de aanwezige BuZa-vazallen een handjevol nietszeggende diplomatieke uitspraken te voeren die gretig geslikt werden door Bot en de zijnen. Bot toonde zich „geheel gerust gesteld”, NAVO-baas Jaap de Hoop Scheffer verklaarde:"De lucht is opgeklaard" en daarmee was de kous af.
Dan had men echter buiten mevrouw Rice gerekend die na afloop het diplomatieke opzetje doorkruiste met openlijke uitspraken als: "Inlichtingenwerk is de sleutel om aanvallen te voorkomen. We moeten elk middel dat we hebben gebruiken.” en "Het feit dat je een democratie bent betekent niet dat je volmaakt bent. "
In de maanden die hierop volgden werd pijnlijk duidelijk wat de woorden van Rice betekenden. In Guantanamo bay bleef het “business as usual”, er dook steeds meer nieuws op over "extraordinary renditions" en in een uiterste poging om aan hun folteraars te ontsnappen slaagden drie Guantanamo gedetineerden zichzelf te verhangen.
Openlijk bleven de Europese partners in het kwaad met het humanitaire vingertje zwaaien maar stuurden bereidwillig troepen naar Afghanistan om de Amerikanen in hun beulswerk te assisteren.
Want er veranderde natuurlijk niets.
Er werd wat gegoocheld met juridische termen, het accent wat verlegd van militaire - naar CIA acties en onlangs onderstreepte Bush tijdens een aantal speeches nog maar eens een keer hoe fantastisch - naar zijn mening - de middeleeuwen waren. Hij pochte dat het folteren voor uitstekende resultaten had gezorgd. "These are dangerous men, with unparalleled knowledge about terrorist networks and their plans of new attacks," en hij - Bush - had de waarheid eruit geperst.
Zoals bij Abu Zubaydah, door Bush voorgesteld als al-Qaeda kopstuk maar in werkelijkheid niet meer dan een loopjongen, een reisagent voor de organisatie, bij wie door middel van "waterboarding" een indrukwekkende lijst van "bekentenissen" werd ontlokt.
Volslagen waardeloze informatie volgens Dan Coleman, de FBI's top al-Qaeda analist die Zubaydah als een geestelijk gestoorde man omschreef: “This guy is insane, certifiable, split personality.”
Terwijl Bush in Amerika "the secret of my success" voor zaaltjes met enthousiast klappende Neanderthalers uiteenzette zat men in politiek Nederland flink met de zaak in de maag. Hoe moest hier nu weer op gereageerd worden? ‘Wij maar alles in de doofpot stoppen, lekken dichten, terwijl de president van de Verenigde Staten nog harder lekt dan een incontinente bejaarde’, moet men gedacht hebben.
Het stukje met de gespeelde verontwaardiging werd dus maar weer voor de goegemeente opgevoerd. Balkende toonde zich ‘geïrriteerd’ en „teleurgesteld” en vond: „Dit soort zaken moet je niet te veel hebben”, Bot op zijn beurt voelde zich "bekocht". Een PvdA plan om op een veroordeling in de VN-mensenrechtenraad aan te sturen ging hem niettemin véél te ver omdat de VS dan terecht zouden komen in het rijtje schurkenstaten - zo meende Bot, voor wie idealistische droombeelden schijnbaar zwaarder wegen dan kille feiten. Van een vertrouwensbreuk was dan ook geen sprake volgens de minister van Buitenlandse Zaken. Hij hield het liever op een deuk.
Dat mag dan een geruststellende gedachte voor minister Bot zijn, het is maar de vraag of dat ook geldt voor de weerloze verdachten. Die lopen wel iets meer op dan een deuk.
Condoleezza Rice moest maar eens opheldering geven - zo eiste Bot ,want: "Als zij 'verstoppertje blijven spelen', dan kan dat 'consequenties' hebben voor de Nederlandse bijdrage aan vredesmissies" zo hield hij ons voor.
Maar de aartsdiplomaat Bot wilde niet zeggen in welk geval Nederland niet meer zou willen samenwerken met de Verenigde Staten. De VVD durfde wel wat harder te blaffen: de liberalen weigerden een nieuwe vredesmissie in Afghanistan te steunen als het humanitair oorlogsrecht niet zou worden gerespecteerd.
Na afloop bleek Rice het binnenbrandje geblust te hebben door de aanwezige BuZa-vazallen een handjevol nietszeggende diplomatieke uitspraken te voeren die gretig geslikt werden door Bot en de zijnen. Bot toonde zich „geheel gerust gesteld”, NAVO-baas Jaap de Hoop Scheffer verklaarde:"De lucht is opgeklaard" en daarmee was de kous af.
Dan had men echter buiten mevrouw Rice gerekend die na afloop het diplomatieke opzetje doorkruiste met openlijke uitspraken als: "Inlichtingenwerk is de sleutel om aanvallen te voorkomen. We moeten elk middel dat we hebben gebruiken.” en "Het feit dat je een democratie bent betekent niet dat je volmaakt bent. "
In de maanden die hierop volgden werd pijnlijk duidelijk wat de woorden van Rice betekenden. In Guantanamo bay bleef het “business as usual”, er dook steeds meer nieuws op over "extraordinary renditions" en in een uiterste poging om aan hun folteraars te ontsnappen slaagden drie Guantanamo gedetineerden zichzelf te verhangen.
Openlijk bleven de Europese partners in het kwaad met het humanitaire vingertje zwaaien maar stuurden bereidwillig troepen naar Afghanistan om de Amerikanen in hun beulswerk te assisteren.
Want er veranderde natuurlijk niets.
Er werd wat gegoocheld met juridische termen, het accent wat verlegd van militaire - naar CIA acties en onlangs onderstreepte Bush tijdens een aantal speeches nog maar eens een keer hoe fantastisch - naar zijn mening - de middeleeuwen waren. Hij pochte dat het folteren voor uitstekende resultaten had gezorgd. "These are dangerous men, with unparalleled knowledge about terrorist networks and their plans of new attacks," en hij - Bush - had de waarheid eruit geperst.
Zoals bij Abu Zubaydah, door Bush voorgesteld als al-Qaeda kopstuk maar in werkelijkheid niet meer dan een loopjongen, een reisagent voor de organisatie, bij wie door middel van "waterboarding" een indrukwekkende lijst van "bekentenissen" werd ontlokt.
Volslagen waardeloze informatie volgens Dan Coleman, de FBI's top al-Qaeda analist die Zubaydah als een geestelijk gestoorde man omschreef: “This guy is insane, certifiable, split personality.”
Terwijl Bush in Amerika "the secret of my success" voor zaaltjes met enthousiast klappende Neanderthalers uiteenzette zat men in politiek Nederland flink met de zaak in de maag. Hoe moest hier nu weer op gereageerd worden? ‘Wij maar alles in de doofpot stoppen, lekken dichten, terwijl de president van de Verenigde Staten nog harder lekt dan een incontinente bejaarde’, moet men gedacht hebben.
Het stukje met de gespeelde verontwaardiging werd dus maar weer voor de goegemeente opgevoerd. Balkende toonde zich ‘geïrriteerd’ en „teleurgesteld” en vond: „Dit soort zaken moet je niet te veel hebben”, Bot op zijn beurt voelde zich "bekocht". Een PvdA plan om op een veroordeling in de VN-mensenrechtenraad aan te sturen ging hem niettemin véél te ver omdat de VS dan terecht zouden komen in het rijtje schurkenstaten - zo meende Bot, voor wie idealistische droombeelden schijnbaar zwaarder wegen dan kille feiten. Van een vertrouwensbreuk was dan ook geen sprake volgens de minister van Buitenlandse Zaken. Hij hield het liever op een deuk.
Dat mag dan een geruststellende gedachte voor minister Bot zijn, het is maar de vraag of dat ook geldt voor de weerloze verdachten. Die lopen wel iets meer op dan een deuk.
woensdag, september 13, 2006
De zaak van Lucia de B.
In mijn allereerste stukje voor GoedFout (2004) schreef ik over de risico’s van rechercheren met een vooringenomen schuldidee of met een te grote druk om tot en veroordeling te komen.
Mijn eerste insteek betrof de martelpraktijken van Gitmo en Abu Ghraib en de onzin van het martelen als middel om tot waarheidsvinding te komen.
Maar het stuk ging ook over de risico’s van een politieke invloed op het politieapparaat of justitie. We praten over de tijd dat bepaalde politieke stromingen stemmen trokken met het thema veiligheid en dit met draconische maatregelen trachtte te bereiken. Talloze maatregelen die de burger juist beschermde tegen de willekeur van het gezag moesten overboord, politie moest ruimere bevoegdheid krijgen om te kunnen afluisteren, huizen te doorzoeken en ga zo maar door. Alles moest aangewend worden om maar zoveel mogelijk mensen achter de tralies te krijgen. Zelfs het “maltraiteren” van gevangenen( Zalm, over Abu Ghraib) werd vergoeilijkt als acceptabel instrument voor een veiliger samenleving.
Ik meende een soort driehoek te zien in de manier waarop bepaalde politici inspeelden op reeds bestaande onrustgevoelens bij de bevolking, waarna vervolgens justitie onder druk gezet werd om tot een groter aantal (zware) veroordelingen te komen. Afhankelijk als justitie is van het politieapparaat, voorzag ik strengere verhoormethoden en lagere eisen aan de kwaliteit van het bewijsmateriaal en een verdere afglijding van morele waarden.
Natuurlijk levert dergelijke maatregelen vollere gevangenissen op en een aanvankelijk tevreden bevolking. Maar, aangezien diezelfde gevangenissen inmiddels ook bevolkt zullen zijn met en aantal schijnschuldigen zal de criminaliteit niet afnemen en zal de roep van het volk voor nog harder optreden opnieuw weerklinken, waarbij we weer terug zijn bij dezelfde politici; vertrekpunt van dit driehoekje.
Een van de meest spraakmakende zaken in deze tijd, was die van Lucy (of: Lucia) de B. Lucia de B. was de verpleegster die veroordeeld werd voor meervoudige moord op ernstig zieke patiënten. De zaak was spectaculair, eerder in de kringen van rechtsgeleerden dan van het grote publiek. Voor een volkstribunaal had Lucia al lang gehangen. Uniek aan de zaak was dat iemand veroordeeld werd op louter verdachtmakingen, een reeks deskundigenrapporten en een waarschijnlijkheidsberekening. Verschillende experts waren geraadpleegd en hadden aangetoond dat het aantal sterfgevallen dat plaatsvond tijdens diensten van Lucia abnormaal hoog was.
Toen ik mijn stukje schreef was er al stevige kritiek geuit op de gehanteerde wijze van berekenen die de experts gevolgd hadden. Het was aanvankelijk vooral Aart F. de Vos die met de Bayesiaanse methode ( 80 % kans dat Lucy onschuldig was) de getuigenis van de geraadpleegde statisticus, Henk Elffers ( kans op toeval sterfgevallen = 1 op 342 miljoen) in twijfel trok.
En dit standpunt, getuige deze website, nog steeds handhaaft.
Onlangs kwamen daar dus wetenschapsfilosoof Ton Derksen en verpleeghuisarts Metta de Noo bij. (zie: reportage van Twee Vandaag, v.a.: 0:12:57 minuut.)
Zij doken in de zaak en kwamen tot onthutsende conclusies die vervolgens in boekvorm werden uitgebracht. Zo bleek dat er selectief met bewijsmateriaal was omgesprongen en dat er belastend materiaal suggestief aan de situatie werd verbonden en ontlastend materiaal werd verwaarloosd. Alles wees op een vooringenomen schuldidee waarbij de wens tot veroordeling een hogere prioriteit leek te hebben dan waarheidsvinding. Voor de uitvoerige details verwijs ik naar deze website.
In juli van dit jaar werd de zaak van Lucia de B. opnieuw beoordeeld door het Amsterdamse gerechtshof al ging het hierbij alleen over de strafmaat. Hierbij werd de schuldvraag en het bewijs door het Amsterdamse hof overigens buiten beschouwing gelaten. Wel merkte het hof op dat het "als een beperking heeft ervaren" gebonden te zijn aan de door de collega's in Den Haag vastgestelde bewezenverklaring. Het Amsterdamse hof zag geen reden om de strafmaat: levenslang te wijzigen.
Momenteel is de zaak voorgelegd aan de commissie Posthumus II, die zware strafzaken onderzoekt waarin mogelijk sprake is van ernstige fouten of dwalingen.
Ongetwijfeld is het een kwestie van tijd voordat Lucia de B. vrijgesproken zal worden. Wie een blik werpt op de “bewijzen” en op welke wijze deze gemanipuleerd zijn om aan het schuldbeeld te voldoen, maar ook hoe deskundigen belangrijke informatie onthouden werd waardoor zij op hun beurt weer een verkeerde conclusie afleverden kan alleen maar vaststellen: Lucy de B. had nooit op dergelijk bewijsmateriaal veroordeeld mogen worden.
Voor Lucy de B. straks de kans om haar leven weer op te pakken, niet zoals ze zich gewenst zou hebben weliswaar, in maart van dit jaar kreeg zij in gevangenschap een hersenbloeding.
Voor justitie hopelijk een wijze les om te blijven waken voor een te grote invloed van de politiek op de rechtspraak.
Mijn eerste insteek betrof de martelpraktijken van Gitmo en Abu Ghraib en de onzin van het martelen als middel om tot waarheidsvinding te komen.
Maar het stuk ging ook over de risico’s van een politieke invloed op het politieapparaat of justitie. We praten over de tijd dat bepaalde politieke stromingen stemmen trokken met het thema veiligheid en dit met draconische maatregelen trachtte te bereiken. Talloze maatregelen die de burger juist beschermde tegen de willekeur van het gezag moesten overboord, politie moest ruimere bevoegdheid krijgen om te kunnen afluisteren, huizen te doorzoeken en ga zo maar door. Alles moest aangewend worden om maar zoveel mogelijk mensen achter de tralies te krijgen. Zelfs het “maltraiteren” van gevangenen( Zalm, over Abu Ghraib) werd vergoeilijkt als acceptabel instrument voor een veiliger samenleving.
Ik meende een soort driehoek te zien in de manier waarop bepaalde politici inspeelden op reeds bestaande onrustgevoelens bij de bevolking, waarna vervolgens justitie onder druk gezet werd om tot een groter aantal (zware) veroordelingen te komen. Afhankelijk als justitie is van het politieapparaat, voorzag ik strengere verhoormethoden en lagere eisen aan de kwaliteit van het bewijsmateriaal en een verdere afglijding van morele waarden.
Natuurlijk levert dergelijke maatregelen vollere gevangenissen op en een aanvankelijk tevreden bevolking. Maar, aangezien diezelfde gevangenissen inmiddels ook bevolkt zullen zijn met en aantal schijnschuldigen zal de criminaliteit niet afnemen en zal de roep van het volk voor nog harder optreden opnieuw weerklinken, waarbij we weer terug zijn bij dezelfde politici; vertrekpunt van dit driehoekje.
Een van de meest spraakmakende zaken in deze tijd, was die van Lucy (of: Lucia) de B. Lucia de B. was de verpleegster die veroordeeld werd voor meervoudige moord op ernstig zieke patiënten. De zaak was spectaculair, eerder in de kringen van rechtsgeleerden dan van het grote publiek. Voor een volkstribunaal had Lucia al lang gehangen. Uniek aan de zaak was dat iemand veroordeeld werd op louter verdachtmakingen, een reeks deskundigenrapporten en een waarschijnlijkheidsberekening. Verschillende experts waren geraadpleegd en hadden aangetoond dat het aantal sterfgevallen dat plaatsvond tijdens diensten van Lucia abnormaal hoog was.
Toen ik mijn stukje schreef was er al stevige kritiek geuit op de gehanteerde wijze van berekenen die de experts gevolgd hadden. Het was aanvankelijk vooral Aart F. de Vos die met de Bayesiaanse methode ( 80 % kans dat Lucy onschuldig was) de getuigenis van de geraadpleegde statisticus, Henk Elffers ( kans op toeval sterfgevallen = 1 op 342 miljoen) in twijfel trok.
En dit standpunt, getuige deze website, nog steeds handhaaft.
Onlangs kwamen daar dus wetenschapsfilosoof Ton Derksen en verpleeghuisarts Metta de Noo bij. (zie: reportage van Twee Vandaag, v.a.: 0:12:57 minuut.)
Zij doken in de zaak en kwamen tot onthutsende conclusies die vervolgens in boekvorm werden uitgebracht. Zo bleek dat er selectief met bewijsmateriaal was omgesprongen en dat er belastend materiaal suggestief aan de situatie werd verbonden en ontlastend materiaal werd verwaarloosd. Alles wees op een vooringenomen schuldidee waarbij de wens tot veroordeling een hogere prioriteit leek te hebben dan waarheidsvinding. Voor de uitvoerige details verwijs ik naar deze website.
In juli van dit jaar werd de zaak van Lucia de B. opnieuw beoordeeld door het Amsterdamse gerechtshof al ging het hierbij alleen over de strafmaat. Hierbij werd de schuldvraag en het bewijs door het Amsterdamse hof overigens buiten beschouwing gelaten. Wel merkte het hof op dat het "als een beperking heeft ervaren" gebonden te zijn aan de door de collega's in Den Haag vastgestelde bewezenverklaring. Het Amsterdamse hof zag geen reden om de strafmaat: levenslang te wijzigen.
Momenteel is de zaak voorgelegd aan de commissie Posthumus II, die zware strafzaken onderzoekt waarin mogelijk sprake is van ernstige fouten of dwalingen.
Ongetwijfeld is het een kwestie van tijd voordat Lucia de B. vrijgesproken zal worden. Wie een blik werpt op de “bewijzen” en op welke wijze deze gemanipuleerd zijn om aan het schuldbeeld te voldoen, maar ook hoe deskundigen belangrijke informatie onthouden werd waardoor zij op hun beurt weer een verkeerde conclusie afleverden kan alleen maar vaststellen: Lucy de B. had nooit op dergelijk bewijsmateriaal veroordeeld mogen worden.
Voor Lucy de B. straks de kans om haar leven weer op te pakken, niet zoals ze zich gewenst zou hebben weliswaar, in maart van dit jaar kreeg zij in gevangenschap een hersenbloeding.
Voor justitie hopelijk een wijze les om te blijven waken voor een te grote invloed van de politiek op de rechtspraak.
Kouwe drukte
De prikkelende uitspraken van Donner hebben nogal wat stof doen opwaaien.
De man heeft gewoon gelijk.
Nou, én?
De man heeft gewoon gelijk.
Nou, én?
dinsdag, september 12, 2006
maandag, september 11, 2006
Zembla uitzending over 9/11 complotten verfrissend......
Verfrissend - was mijn eerste reactie na het zien van de Zembla uitzending gisterenavond, over de 9/11 complottheorieën. Eindelijk een fatsoenlijk onderzoek naar een aantal claims die bijvoorbeeld in de documentaire "loose change" gemaakt worden.
laten we beginnen met het meest spectaculaire onderdeel van de complottheorie, het neerhalen van de twin towers d.m.v. springstoffen.
Dit lijkt me nu wel een voldoende besproken onderwerp; door een combinatie van de inslag én de daaropvolgende brand moet de constructie dermate verzwakt zijn dat door het gewicht van de bovenliggende etages de boel is gaan inzakken en waarna het "pancake" effect optrad. De getuigenis van de springstofdeskundige Danny Jowenko is duidelijk genoeg, de "puffs" zijn geen springstoffen, daarvoor treden ze te onregelmatig op en op teveel onverwachte plekken. Niet op de plekken waar je ze zou verwachten indien het gebouw inderdaad "geploft" werd. Het zijn boutverbindingen die losklappen, volgens Jowenko. Sterkste argument: beide gebouwen zakken - per etage - van boven naar beneden in en niet het complete gebouw in de de onderliggende etages wat bij een gecontroleerde neerhalen zeker het geval zou zijn geweest.
Teleurstellend aspect tot dusver: In de inleiding wordt gesproken van tests die de studenten zouden hebben uitgevoerd met springstoffen; daar is in de uitzending weinig tot niets van te zien. Wel wordt er globaal ingegaan op enige vliegtuigtechnische kanten van de zaak.
Volgens de onderzoekers draait het voornamelijk om de vrijgekomen energie die ontstaat tijdens de inslag van het vliegtuig in het gebouw, (veel meer dan de verbrande hoeveelheid kerosine) die verantwoordelijk is geweest voor de uiteindelijke instorting van het gebouw.
De studenten hebben dit doorgerekend en kwamen tot de conclusie dat de hoeveelheid energie die hiervoor benodigd is, aanwezig moet zijn geweest. Hierdoor hoefde dus ook de vérdere technische kanten van de instorting: de staaltemperatuur - ongerijmdheden, de valsnelheid problemen en de (on)waarschijnlijkheid van de pancake-theorie niet uitgediept te worden. En dat is aan één kant jammer, aangezien dit ongeveer de pijlers zijn van de "controlled demoltion" denkwijze. En deze groep heeft eveneens indrukwekkende staaltjes rekenwerk verricht.
Maar dat terzijde.
Coen Vermeeren (hoofd van het Delfts Studium Generale) en twee studenten vertellen vervolgens dat ze inmiddels overtuigd zijn van de officiële theorie. Dit na een twee weken durend onderzoek waarin de studenten de vragen mochten opstellen welke daarna door wetenschappers van de TU zo goed mogelijk onderzocht werden. Op de vraag hoe we het wetenschappelijk karakter van het onderzoek moeten inschatten antwoordt Vermeeren: "niet wetenschappelijk, maar het is wél onderbouwd". Helaas krijgen we geen - behoudens een klein shotje van een computerscherm - indruk makend cijfermateriaal te zien, ook niet op de eigen site.
Ook dat is jammer, van een technische universiteit verwachten we toch wat iets meer.
Niet dat ik hierom treur. Het WTC 1 en 2 gedeelte van de complottheorieën was altijd al zwak.
Dat geldt ook voor de Pentagon aanslag. De manier waarop "Loose change" met een eenzijdige blik naar bewijsmateriaal heeft gekeken heeft geresulteerd in een aantal storende fouten en een welhaast bedrieglijke voorstelling van zaken. Afgelopen zomer ben ik al in deze zaken gedoken en heb op de "debunking" sites al de fouten in de documentaire ontdekt, zoals die van het formaat van de inslagkrater, de motoronderdelen en het "mysterieuze" blauwe doek dat een verschrikkelijk geheim moest verhullen....
En bij nader inzien dus gewoon een tent blijkt te zijn...
Ook de vlucht die volgens "losse change" onmogelijk door Hani Hanjour zou kunnen zijn uitgevoerd wordt tot driemaal toe door een medewerker van technische universiteit, zelf een gemiddeld piloot, moeiteloos herhaald in een vluchtsimulator. Ook de stelling dat de vermeende G-krachten te groot zouden zijn geweest voor Boeing 757 wordt eenvoudig ontkracht.
Gelukkig bewaart Zembla het lekkerste tot het laatst (complimenten aan Kees Schaap) : Als de Zembla verslaggever een onbevangen Danny Jowenko confronteert met de instorting van WTC 7, een voorval dat hem voor het eerst voor ogen komt, reageert Jowenko met een spontaan: "Kijk, dát is controlled demolision, zeker weten".
Nadat hij wordt voorgelicht over de verder vrij onbekende details van het WTC7 gebouw, reageert de man volkomen verbijsterd: "Is dat op dezelfde dag gebeurd? Weet je dat zeker?" En, nadat hem verteld wordt dat dit zich afspeelt zeven uur na de eerste vliegtuigcrash: "Nou, dan hebben ze hard gewerkt".
Is het mogelijk om binnen 7 uur nadat het eerste vliegtuig de north tower binnenvliegt een compleet gebouw te ondermijnen? Jowenko acht het niet uitgesloten om dit met een 30 á 40-tal topmensen te realiseren, maar je ziet de man twijfelen. Natuurlijk is het logischer om te veronderstellen dat je zo'n ondermijning al veel langer van tevoren prepareert. Maar stel je de keten van gevolgtrekkingen, die onvermijdelijk zijn bij het aanvaarden van dit scenario, eens voor......... geloof me, je zit in no time weer in het complot-kamp.
Maar er is meer.
* Twee uur lang vlogen er ongestoord gekaapte vliegtuigen door het zwaarst bewaakte luchtruim van de wereld.
* Al twee jaar voor de aanslagen was het luitenant-kolonel Anthony Shaffer van de DIA (Defense Intelligence Agency) bekend dat Mohammed Atta en drie van de andere hijackers plannen hadden om aanslagen te plegen. Toen hij en leden van zijn werkgroep"AbleDanger"
voorstelden dat de FBI tot onmiddellijke arrestatie van Atta gemaand diende te worden, werd hen van hoger hand opgelegd de zaak te laten rusten.
* Vlak voor de aanslagen van waren er een groot aantal "put options" ( beurssport waarbij gegokt wordt op verlies i.p.v. winst op een aandeel) geplaatst op United Airlines en American Airlines, maar ook op andere bedrijven die door de ramp van de twin towers zwaar in waarde zouden kelderen. Dit wijst op voorkennis bij bepaalde insiders.
* Het Duitse bedrijf Convar dat ingehuurd was om zoveel mogelijk hard disc informatie te redden uit de ruïne van het WTC ontdekte dat er een ongehoord hoog aantal illegale geldtransacties plaats heeft gevonden vlak voor en zelfs tijdens de 9/11 ramp. De geschatte waarde bedroeg 100 miljoen dollar en was 5 tot 10 maal meer dan gebruikelijk op een andere willekeurige dag.
Toch zullen de bovenstaande feiten geen deuk kunnen slaan in de officiële lezing van de meervoudige aanslagen op Amerikaanse doelen van 9 september 2001. Zelfs al zou de instorting van WTC 7 als een volstrekte onmogelijkheid de geschiedenis ingaan, betrokkenheid van de Amerikaanse regering is er niet mee bewezen. Totdat er één persoon opstaat die uit gewetenswroeging bekend meegewerkt te hebben aan de moord op zo'n 2800 landgenoten uit een misplaatst gevoel van patriottisme, komen we hiermee niet veel verder vrees ik.
Opeens is dat verfrissende gevoel weer verdwenen, merk ik. Ik heb behoefte aan een lange, lange douche.....
maandag, september 04, 2006
Midweek
Potverpillepap! Ben ik net weer een beetje op dreef met mijn nieuwe weblog, moet ik er weer even tussenuit. Ik ga samen met mijn kinderen naar de Belgische Ardennen.
Ik dacht zo: Ons land is in oorlog. Als we de tegenstander enigszins serieus mogen nemen dan kan de schaal ook zo omslaan en dan neemt de taliban hier de boel over. Daar wil ik op voorbereid zijn. Daarom ga ik in de Belgische Ardennen oefenen in het overleven onder guerrilla omstandigheden; op een riviertje peddelen, op een een paardenrug zitten, barbecuen (alleen halal vlees alvast om te wennen), dat soort dingen. Ben er vrijdag weer dus tot dan moeten jullie het even met jullie eigen geweten doen. Letten jullie even op de zaak?
Ik dacht zo: Ons land is in oorlog. Als we de tegenstander enigszins serieus mogen nemen dan kan de schaal ook zo omslaan en dan neemt de taliban hier de boel over. Daar wil ik op voorbereid zijn. Daarom ga ik in de Belgische Ardennen oefenen in het overleven onder guerrilla omstandigheden; op een riviertje peddelen, op een een paardenrug zitten, barbecuen (alleen halal vlees alvast om te wennen), dat soort dingen. Ben er vrijdag weer dus tot dan moeten jullie het even met jullie eigen geweten doen. Letten jullie even op de zaak?
zondag, september 03, 2006
De talitubbies slaan terug!
Moet je nou lachen of huilen?
Wat doet de Telegraaf hier nu? Eerst met “hoezee”-geroep ons jongens en meisjes uitzwaaien die in Afghanistan oorlogje gingen voeren en dan nu piepen bij de eerste de beste confrontatie met “den vijand”? Ik neem aan dat de jongens en meisjes deze test hebben doorstaan,
dus die kunnen de landmacht aan!
Vervolgens mag je na je opleiding al het geleerde in de praktijk gaan brengen en er op los knallen in (en dat is boffen, niet in je vaderland) maar in het verre Afghanistan op een vijand waar je eigenlijk geen donder van af weet behalve wat de propagandamachine je heeft wijsgemaakt. Je geeft je vijand een leuke bijnaam ”de talitubbies” en met je aangeboren soldateske gevoel voor humor noem je jezelf bijvoorbeeld : “TerrorTurtles” om maar in kleutertermen te blijven.
Maar, nu dat blijkt dat de tegenstander over wat meer dan pijl en boog of antieke voorladers beschikt en ook nog de euvele moed heeft om terug te schieten, begint het spul te morren.
Typerend voor de Nederlander in het buitenland: Er is geen pindakaas te krijgen , de meegebrachte mayo is nu al op, we moeten in tenten slapen, en o ja munitie zou ook wel prettig zijn. Een ongeruste moeder merkt op dat er niks op te bouwen is en dat het er gewoonweg oorlog is!
Dat van die oorlog leek me duidelijk, ook voordat de jongelui op pad gingen, dus dat is een beetje hypocriet van die moeder. En wat dat opbouwen betreft, dat valt best mee: Zie eens hoe mooi de akkers er bij staan, dat is in jaren niet meer voorgekomen!
Toegegeven, het humanitaire karakter van de missie komt nog niet echt fijn uit de verf, maar we mogen niet vergeten dat we nog maar net begonnen zijn; voor de gehele missie is op voorhand al 8 tot 10 jaar uitgetrokken. En wat die tegenstand betreft: misschien gewoon de hele provincie dan maar platbombarderen en de burgerbevolking als “collateral damage” wegschrijven kan natuurlijk ook nog. Veel getuigen of vrije pers loopt er toch niet rond.
Daarnaast hebben we tot dusver niet écht veel reden tot klagen. Voor een oorlog valt het aantal slachtoffers aan onze kant reuze mee., wij staan nog maar op drie en van hunnie ( ik hou de teller hiernaast niet bij, dat doet meneer Hiram ) hebben we er al minstens….46 + te grazen genomen dus staan we op vette winst.
Zoals Cruijff zou zeggen: "da's logisch"
Wat doet de Telegraaf hier nu? Eerst met “hoezee”-geroep ons jongens en meisjes uitzwaaien die in Afghanistan oorlogje gingen voeren en dan nu piepen bij de eerste de beste confrontatie met “den vijand”? Ik neem aan dat de jongens en meisjes deze test hebben doorstaan,
dus die kunnen de landmacht aan!
Vervolgens mag je na je opleiding al het geleerde in de praktijk gaan brengen en er op los knallen in (en dat is boffen, niet in je vaderland) maar in het verre Afghanistan op een vijand waar je eigenlijk geen donder van af weet behalve wat de propagandamachine je heeft wijsgemaakt. Je geeft je vijand een leuke bijnaam ”de talitubbies” en met je aangeboren soldateske gevoel voor humor noem je jezelf bijvoorbeeld : “TerrorTurtles” om maar in kleutertermen te blijven.
Maar, nu dat blijkt dat de tegenstander over wat meer dan pijl en boog of antieke voorladers beschikt en ook nog de euvele moed heeft om terug te schieten, begint het spul te morren.
Typerend voor de Nederlander in het buitenland: Er is geen pindakaas te krijgen , de meegebrachte mayo is nu al op, we moeten in tenten slapen, en o ja munitie zou ook wel prettig zijn. Een ongeruste moeder merkt op dat er niks op te bouwen is en dat het er gewoonweg oorlog is!
Dat van die oorlog leek me duidelijk, ook voordat de jongelui op pad gingen, dus dat is een beetje hypocriet van die moeder. En wat dat opbouwen betreft, dat valt best mee: Zie eens hoe mooi de akkers er bij staan, dat is in jaren niet meer voorgekomen!
Toegegeven, het humanitaire karakter van de missie komt nog niet echt fijn uit de verf, maar we mogen niet vergeten dat we nog maar net begonnen zijn; voor de gehele missie is op voorhand al 8 tot 10 jaar uitgetrokken. En wat die tegenstand betreft: misschien gewoon de hele provincie dan maar platbombarderen en de burgerbevolking als “collateral damage” wegschrijven kan natuurlijk ook nog. Veel getuigen of vrije pers loopt er toch niet rond.
Daarnaast hebben we tot dusver niet écht veel reden tot klagen. Voor een oorlog valt het aantal slachtoffers aan onze kant reuze mee., wij staan nog maar op drie en van hunnie ( ik hou de teller hiernaast niet bij, dat doet meneer Hiram ) hebben we er al minstens….46 + te grazen genomen dus staan we op vette winst.
Zoals Cruijff zou zeggen: "da's logisch"
vrijdag, september 01, 2006
SP gaat de NAVO veranderen!
Mooi zo. Eens te meer een bevestiging voor de juistheid mijn keus nooit lid te worden van een politieke partij.
De SP is zo bezeten van de idee om een linkse coalitie te gaan vormen dat het meer en meer stukjes van haarzelf afbreekt en als offerande aanbiedt bij de grote, - en zo zal blijken - onhaalbare liefde: de PvdA.
De vraag is niet of de PvdA zo'n samenwerking ziet zitten, het Mannetje van de PvdA (strong leader) Wouter Bos doet dat niet. Bos heeft zo zijn eigen ideeën waar het met de partij heen moet en glimlacht minzaam als hij de capriolen van Marijnissen ziet. Af en toe werpt hij hem een visje toe: "Het is een erg interessante mogelijkheid..." maar een goed verstaander hoort er een "..maar" achter. Bos overweegt geen, heeft nooit eerder en zál ook nooit een linkse coalitie overwegen. Wie dat gelooft is naïef en heeft de afgelopen jaren slecht geluisterd naar de liberale ideeën en voorstellen van "the Bos", (of ‘bindend leider’ zoals hij zichzelf in ‘Dit land kan zoveel beter’noemde).
De aanbieding van de SP om het hete hangijzer van het NAVO lidmaatschap op de onderhandelingstafel te gooien is een stomme zet. Als straks de liefdesrelatie een voortijdig einde krijgt ( en dat gaat gebeuren, mark my words) is het te laat om terug te keren op dit standpunt. Het zou de partij volstrekt ongeloofwaardig maken.
Daarnaast heeft dit aanbod een geurtje van kiezersbedrog.
Gelet op de huidige machtsstructuur binnen de NAVO is de mogelijkheid om van binnenuit deze club iets positiefs te introduceren een regelrechte gotspe. Het is alsof je hoort dat minister Bot - Bush een standje heeft gegeven over het martelen van gevangenen.
De VS beschikken over een leger, .. en daarnaast over de NAVO. En zo liggen de zaken.
Uit het "Een beter Nederland voor hetzelfde geld", de volgende passage:
"Het uit 1949 daterende NAVO-verdrag is door deze ontwikkelingen achterhaald. In 2009, bij het 60-jarig bestaan, wil de NAVO een nieuwe veiligheidsstrategie presenteren. Dat is een uitgelezen kans om ook de Nederlandse bevolking de komende jaren te laten meepraten over de wijze waarop de internationale veiligheidsstructuur in de toekomst het beste gestalte kan krijgen."
einde citaat.
Dit is een wel héél erg optimistische kijk op zaken: Op dit moment is de structuur dusdanig dat beslissingen met consensus genomen worden en kan één land nog een NAVO-besluit tegenhouden. De VS echter willen naar een systeem met "constructieve onthouding" zodat er in de praktijk gewerkt kan worden met een meerderheidsbesluitvorming. Aangezien er nu al sprake is van een merendeel van trouwe VS-bondgenoten en dit aantal alleen maar toeneemt met nieuwkomers die in de rij staan te trappelen om ook een plaatsje te veroveren in de hiërarchie der vazalstaten, is het uitgesloten dat - zelfs een "links"- Nederland in de besluitvorm ook maar enige vorm van betekenis kan vervullen.
Kortom, een politieke zowel als electoraal rampzalige keus van de SP.
De SP is zo bezeten van de idee om een linkse coalitie te gaan vormen dat het meer en meer stukjes van haarzelf afbreekt en als offerande aanbiedt bij de grote, - en zo zal blijken - onhaalbare liefde: de PvdA.
De vraag is niet of de PvdA zo'n samenwerking ziet zitten, het Mannetje van de PvdA (strong leader) Wouter Bos doet dat niet. Bos heeft zo zijn eigen ideeën waar het met de partij heen moet en glimlacht minzaam als hij de capriolen van Marijnissen ziet. Af en toe werpt hij hem een visje toe: "Het is een erg interessante mogelijkheid..." maar een goed verstaander hoort er een "..maar" achter. Bos overweegt geen, heeft nooit eerder en zál ook nooit een linkse coalitie overwegen. Wie dat gelooft is naïef en heeft de afgelopen jaren slecht geluisterd naar de liberale ideeën en voorstellen van "the Bos", (of ‘bindend leider’ zoals hij zichzelf in ‘Dit land kan zoveel beter’noemde).
De aanbieding van de SP om het hete hangijzer van het NAVO lidmaatschap op de onderhandelingstafel te gooien is een stomme zet. Als straks de liefdesrelatie een voortijdig einde krijgt ( en dat gaat gebeuren, mark my words) is het te laat om terug te keren op dit standpunt. Het zou de partij volstrekt ongeloofwaardig maken.Daarnaast heeft dit aanbod een geurtje van kiezersbedrog.
Gelet op de huidige machtsstructuur binnen de NAVO is de mogelijkheid om van binnenuit deze club iets positiefs te introduceren een regelrechte gotspe. Het is alsof je hoort dat minister Bot - Bush een standje heeft gegeven over het martelen van gevangenen.
De VS beschikken over een leger, .. en daarnaast over de NAVO. En zo liggen de zaken.
Uit het "Een beter Nederland voor hetzelfde geld", de volgende passage:
"Het uit 1949 daterende NAVO-verdrag is door deze ontwikkelingen achterhaald. In 2009, bij het 60-jarig bestaan, wil de NAVO een nieuwe veiligheidsstrategie presenteren. Dat is een uitgelezen kans om ook de Nederlandse bevolking de komende jaren te laten meepraten over de wijze waarop de internationale veiligheidsstructuur in de toekomst het beste gestalte kan krijgen."
einde citaat.
Dit is een wel héél erg optimistische kijk op zaken: Op dit moment is de structuur dusdanig dat beslissingen met consensus genomen worden en kan één land nog een NAVO-besluit tegenhouden. De VS echter willen naar een systeem met "constructieve onthouding" zodat er in de praktijk gewerkt kan worden met een meerderheidsbesluitvorming. Aangezien er nu al sprake is van een merendeel van trouwe VS-bondgenoten en dit aantal alleen maar toeneemt met nieuwkomers die in de rij staan te trappelen om ook een plaatsje te veroveren in de hiërarchie der vazalstaten, is het uitgesloten dat - zelfs een "links"- Nederland in de besluitvorm ook maar enige vorm van betekenis kan vervullen.
Kortom, een politieke zowel als electoraal rampzalige keus van de SP.
F16 neergestort in Afghanistan
Er is een Nederlandse F16 onzacht in aanraking gekomen met Afghaanse bodem. Nu had dat toestel daar in de eerste plaats al niets te zoeken, met de defensie van Nederland had zijn aanwezigheid - daar - niets te maken. Maar evengoed dus wel zielig en zo;.... dat de piloot het niet overleefd heeft.
Nu de toedracht. Het zicht was goed. De vlieger ervaren. De tegenstander beschikt niet over een effectief wapen voor de hoogte waarop men vloog. Er waren twee vliegtuigen dus één moet gezien hebben wat er gebeurd is.
Waarom weet die ene dan niet eens of de ander de schietstoel gebruikt heeft?
Of mag deze dat niet zeggen en dan rijst de vraag: waarom niet? Als de toestellen inderdaad op grote hoogte vlogen, is er plenty tijd geweest om de schietstoel te gebruiken en via de radio een omschrijving van de problemen te geven.
Schijnbaar is geen van beide gebeurd. Zelfs slecht onderhouden F16's ontploffen niet zomaar spontaan in mid-air, laat staan de tip top verzorgde raspaardjes van de Nederlandse Luchtmacht.
Vraag 1 dient natuurlijk te zijn: Vloog er toevallig een Amerikaanse F16 in de buurt? Amerikaanse piloten hebben er nogal een handje van om op alles te vuren wat beweegt, ter land, ter zee of in de lucht.
En anders rijst het vermoeden dat ook Nederlandse piloten deze Amerikaanse "rules of engagement - in pilvorm" zijn gaan overnemen en dan is de kans groot dat de betreffende piloot nog één keer "Geronimo" heeft gebruld in zijn microfoon vlak voordat hij de neus van zijn toestel naar beneden drukte om aan de beste rush van zijn leven te beginnen....
Nu de toedracht. Het zicht was goed. De vlieger ervaren. De tegenstander beschikt niet over een effectief wapen voor de hoogte waarop men vloog. Er waren twee vliegtuigen dus één moet gezien hebben wat er gebeurd is.
Waarom weet die ene dan niet eens of de ander de schietstoel gebruikt heeft?
Of mag deze dat niet zeggen en dan rijst de vraag: waarom niet? Als de toestellen inderdaad op grote hoogte vlogen, is er plenty tijd geweest om de schietstoel te gebruiken en via de radio een omschrijving van de problemen te geven.
Schijnbaar is geen van beide gebeurd. Zelfs slecht onderhouden F16's ontploffen niet zomaar spontaan in mid-air, laat staan de tip top verzorgde raspaardjes van de Nederlandse Luchtmacht.
Vraag 1 dient natuurlijk te zijn: Vloog er toevallig een Amerikaanse F16 in de buurt? Amerikaanse piloten hebben er nogal een handje van om op alles te vuren wat beweegt, ter land, ter zee of in de lucht.
En anders rijst het vermoeden dat ook Nederlandse piloten deze Amerikaanse "rules of engagement - in pilvorm" zijn gaan overnemen en dan is de kans groot dat de betreffende piloot nog één keer "Geronimo" heeft gebruld in zijn microfoon vlak voordat hij de neus van zijn toestel naar beneden drukte om aan de beste rush van zijn leven te beginnen....
Abonneren op:
Posts (Atom)