UkraineGate – Inconvenient Facts (Deel 2)

Deel Twee: "Niet Zo 'Slapende' Onderzoeken"

Een veelgehoord argument aan de zijde van de Democraten is dat Joe Biden geen pressie uitoefende op de Oekraiense autoriteiten om een onderzoek naar Burisma te staken omdat er helemaal geen sprake was van een onderzoek.
Althans niet actief.
Procureur-generaal Viktor Shokin zou een trage sovjet-style ambtenaar zijn die weinig uitvoerde om corruptie tegen te gaan. Het onderzoek naar Burisma zou zich in de slaapstand bevinden toen Biden aandrong op het vervangen van de Oekraïense PG.

Dit narratief werd onophoudelijk door de media herhaald.
Terwijl er allerlei ophef werd gemaakt over een telefoontje van Trump met de Oekraiense president waarin verzocht zou worden een onderzoek te doen naar de Burisma zaak, en dit aangewend werd om een afzettingsprocedure tegen Trump te starten, bleef de Burisma kwestie zélf opvallend onderbelicht. Schandalig zelfs, want er werden heel wat leugens verteld. Leugens die onder meer de reputatie schaadden van de Oekraiense procureur-generaal Viktor Shokin. En die liet het er niet bij zitten.
Deze Franse documentaire van Olivier Berruyer gaat daar terecht dieper op in. Wat zal blijken is dat Biden's adviseurs moedwillig de rollen omdraaiden en dat het niet Shokin was die het onderzoek frustreerde maar dat het wel degelijk Biden's werk was. Hier deel 2

De mensen achter Joe Biden deden er alles aan om in de media het gerucht tegen te spreken dat de keus van vervanger Lutsenko was ingegeven door de wens om zijn zoon Hunter te beschermen tegen een eventueel anti-corruptie onderzoek.
Daarom werd het beeld gecreëerd  dat de vervanger van Shokin, Lutsenko veel beter zijn werk deed dan zijn voorganger. Hoe kan dát dan uitgelegd worden als een poging om zijn zoon te beschermen?

"Helaas" bleek Lutsenko een nog veel grotere mislukking dan zijn voorganger waar het neerkwam op vervolging van corruptiezaken. De gespeelde teleurstelling vanuit het Biden kamp werd verwoord met "Lutsenko was meer anti-corruptie" en "onze hoop met Lutsenko als niet politieke gemotiveerde hervormer werd naderhand de grond in geboord"

Hoe brutaler de leugen, hoe groter de kans dat het geloofd wordt.

Om aan te geven hoe massaal de boodschap verspreid werd door de mainstream media dat het onderzoek naar Burisma onder (PG Shokin) 'dormant', slapende was hier een kleine collage:

Er werd geturfd hoeveel keer het pro-Biden / anti-Shokin verhaal door de Washington Post alleen al herhaald werd.  In de korte periode van 4 dagen gebeurde dat 20 keer door een totaal van ongeveer 15 journalisten!!!!

Maar daar blijft het niet bij. Men vond nog eens 19 andere zijdelingse anti-Shokin verwijzingen in andere WaPo artikelen waarbij opvallend vaak dezelfde copy/paste bewoording gebruikt werd.

Bij Bloomberg beweerde Vitaly Kasko (een van de voormalige aanklagers) dat de Burisma zaak 'dormant' was. Wat Bloomberg vergat te vertellen dat Shokin daarvoor Kasko de laan had uitgestuurd. Volgens Shokin was Kasko lekker gemaakt met de belofte dat hij de nieuwe PG zou worden. Hij liep daarom over naar de Biden-clan.
Maar: Wie te geloven? Was het onderzoek naar Burisma "dormant'?  Laten we daarom zoveel mogelijk van feiten uitgaan.

De Fransen tonen plenty documenten waaruit blijkt dar er sprake was van een actief onderzoek naar
Burisma (mede)oprichter (2002) Zlochevsky. De getoonde tijdlijn begint op *15 februari 2015, dan naar
*16 juni 2015: Sart van Shokin onderzoek naar gaswinning licenties die door (inmiddels) Ecologie minister  Zlochevsky aan Burisma werden verstrekt.
* 25 juni: aankondiging start naar een van Zlochevsky's handlangers in de 23 miljoen-zaak.
*10 juli : Het kantoor van de PG geeft een persverklaring n.a.v. de aanstaande ontmoeting tussen Shokin en ambassadeur Pyatt. Shokin ging het met hem hebben over 'de progressie in de Zlochevsky zaak', en met name over de intensivering van de samenwerking met de Britten in deze zaak.
*31juli:  Het kantoor van de PG legt beslag op landgoederen van Zlochevsky.
*19 oktober 2015: Shokin beklaagt zich omdat de Britten de bevroren tegoeden van Zlochevsky hebben vrijgegeven. Aangekondigd wordt dat de zaak verder besproken zal worden bij 'Eurojust' , de justitiële  European Interpol (een EU initiatief) die zich bezighield met de Z. zaak
Ten gevolge van een intern onderzoek wordt op
* 1 december 2015,  op verzoek van het kantoor van de PG een aanklacht ingediend tegen de medewerker die de brief had geschreven waarmee het beslag op Zlochevsky's tegoeden van 23 miljoen opgeheven werd.
*15 december: Het blijkt dat de kwestie met de bezittingen van Z. niet meer onder de PG bevoegdheid valt en het dossier op 
*21 november overgedragen wordt aan de speciale anti-corruptie eenheid 'National Anti-Corruption Bureau of Ukraine' (NABU)
(Founding and launching the National Anti-Corruption Bureau was one of the requirements set by the IMF and the the European Commission for relaxation of visa restrictions between Ukraine and the European Union. (bron: https://nabu.gov.ua/en/history-nabu)
*4 februari 2016:  Het kantoor van de PG kondigt in een persbericht vol trots aan dat er beslag gelegd zal worden op Zlochevsky's bezittingen.

Al met al niet zo 'dormant' als beweerd werd!

Gevraagd naar Shokin's ervaringen beweert deze dat hij omstreeks juli 2015 volop met de Burisma zaak bezig was, maar dat ambassadeur Geoffrey R. Pyatt er bij hem op aandrong de zaak met 'white gloves' te behandelen. "Ik deed op dat moment een onderzoek naar Mykola Zlochevsky, de oprichter van Burisma. Hunter Biden was benoemd als lid van de Raad van Bestuur van de firma Burisma, daar aangesteld door Zlochevsky om zichzelf daarmee te beschermen."
Joe Biden bracht op die manier een stelletje managers naar binnen. Mensen die naar hem luisterden, afhankelijk van hem waren, volgens Shokin.

Er was sprake van hints, die Shokin aanvankelijk ontgingen. Die mensen die Biden meebracht kwamen daar niet voor niets. Ook ambassadeur Pyatt verstrekte hem 'adviezen'. Shokin werd er daarna zelfs bij herhaling op aangesproken om niet door te gaan met zijn onderzoek. Uiteindelijk was het president Poroshenko die hem waarschuwde dat Biden genoeg van hem (Shokin) had en aandrong op diens ontslag. "We hadden op dat moment net plannen om een onderzoek te doen naar Hunter Biden en Devon Archer (net als Hunter Biden lid van de Raad van Bestuur bij Burisma). Maar daar kregen we de tijd niet meer voor."

Hij [Biden] beloofde Poroshenko kompromat te leveren waaruit mijn corruptie zou blijken.
Als vice president van de VS gebruikte hij zijn macht om alle aanklachten tegen Burisma in te laten trekken. Dat alles onder volledig toezicht en medeweten van Lutsenko (de nieuwe PG).

Tijdens een twee uur durend interview met de Amerikaanse nieuwszender ABC vertelde ik dit allemaal maar deze gedeeltes werden nooit uitgezonden. En ook op hun website bleven deze onderwerpen compleet onvermeld.

De documentairemakers probeerden meer dan 20 keer bij drie journalisten hierover opheldering te krijgen, maar ontvingen nooit enig antwoord van ABC News.

Maar Shokin, met de nodige wantrouwen jegens Amerikaanse journalistiek, was zo verstandig geweest het interview zelf te filmen met zijn telefoon.
We zien nu in deze documentaire , de beelden die niet vertoond werden door ABC News.
Over de - al langer bestaande - verdenking die Biden zou hebben over de 'corruptie' van Shokin: "Als dat zo was moet daar in die tijd iets over te vinden zijn geweest op schrift, een klacht een verwijt,... niets! "Niet over mijn werk, niet over mijn persoonlijkheid, niet over mijn corruptie".

ABC: Deed u een onderzoek naar Burisma?
Je ziet Shokin documenten erbij pakken waar hij aantoont welke onderzoeken hij deed naar Burisma en Zlochevsky. en hij somt ze allemaal op, zes in totaal. Allemaal lopende onderzoeken. De ABC journalist vraagt zelfs aan zijn cameraman of die alles in beeld heeft. 

De nieuw aangewezen PG, Lutsenko gaf opdracht op 1 november 2016 om al deze onderzoeken stop te zetten. Shokin zegt dat het overduidelijk is dat dat gebeurde omdat we te dicht bij Hunter Biden, Zlochevsky en anderen met invloed in de VS kwamen.

ABC: Wat vond u er van toen Joe Biden u beledigde ("son of a bitch").
Shokin: "Hij zei dit geruime tijd na mijn ontslag (6 maanden). Al deze kritiek op mij uitte hij tijdens een backstage praatje met Poroshenko - hij beweerde die dingen nooit in het openbaar." . Hij stoort zich aan het beledigen van zijn moeder en de minachting die hij toont aan alle moeders van de wereld, inclusief Biden's eigen moeder.

Het is grappig om te zien dat diezelfde ABC journalist tijdens het vragen stellen aan president Zelensky fanatiek zijn best doet om uit de mond van de president de woorden te ontlokken die hij wél graag wil horen: "President Trump drong er toch bij u op aan om een onderzoek te starten tegen Joe Biden?"
Zelensky: "Wij hebben zoveel zaken die onderzocht moeten worden. Dit was er één van".
ABC: "Ja maar wat vindt u ervan als een buitenlandse staat er bij uw land op aandringt om een onderzoek te starten naar een politieke concurrent, zou u dat niet 'corrupt' noemen?"
In een rechtszaak zouden ze dat 'leidende vragen' noemen.
Tijdens dit gesprek en in andere interviews heeft Zelensky gezegd nooit druk te hebben gevoeld van Trump. Ook niet tijdens het beruchte, door een CIA medewerker gelekte telefoongesprek waarin Trump zogenaamd zijn macht zou hebben misbruikt.

Nog een prachtig staaltje van media-misleiding, deze keer door CNN
Alles behalve neutraal beweert een CN reporter dat Zelensky's antwoorden "ontwijkend" zijn (omdat hij ondanks de herhaalde druk niet wil "toegeven" onder druk te zijn gezet door Trump) en "steunend op woordspelletjes". Op een gegeven moment zegt Zelensky "No one can put pressure on me" en de CNN reporter die dit als volgt framet: "Je hoort hem hier dus zegggen 'niemand KAN' mij onder druk zetten Jake, en dat is wat anders dan 'niemand HEEFT mij onder druk gezet'".

Iedereen mag zijn eigen conclusie trekken.

De Washington Post bleef derhalve zijn eigen conclusies herhalen en die luidde dat het een valse bewering was dat Joe Biden een PG liet ontslaan die een onderzoek deed naar het bedrijf Burisma, waar zijn zoon Hunter in de Raad van Bestuur zat.. En iets anders beweren, zo bevestigde de New York Times, kwam neer op het aanhangen van een rechtse complottheorie.

Een paar dagen nadat de Oekraiense justitie bevel gaf beslag te leggen op de de bezittingen van Zlochesky voerde Biden de druk tegen Shokin op. Die druk valt te verifiëren: Biden presteerde het in de 8 dagen die vooraf gingen aan het ontslag van Shokin vier keer aan de telefoon te hangen bij Poroshenko "om de VS positie duidelijk te maken", volgens toenmalige medewerkers.
Hij maakte duidelijk dat er geen geld vanuit de VS te verwachten zou zijn, zolang Shokin op zijn plaats zou blijven. Moegestreden gaf Poroshenko toe en vroeg Shokin op 16 februari 2016 zijn ontslagbrief te schrijven, hetgeen hij drie dagen later ook deed.

Tot zover de harde feiten.

Wat gebeurde er precies na Shokin's ontslag en de 1 miljard aan VS steun? 
Op 20 februari belde Joe Biden Poroshenko op om die te feliciteren met zijn wijze beslissing. Het zou de weg vrijmaken om hervormingen door te voeren in het kantoor van de Procureur Generaal.
Op 1 april bevestigde Obama aan Poroshenko dat een lening van 1 miljard waarschijnlijk was.

Op 14 april benadrukte Joe Biden nogmaals dat de nieuwe PG nauwer moest samenwerken met de 'hervormers' van de anti-corruptie eenheid, NABU.

Op 13 mei 2016 kondigt Poroshenko de nieuwe Procureur Generaal van Oekraïne aan: Yuriy Lutsenko. Gelijk volgt de bevestiging dat Oekraïne de lening van 1 miljard krijgt toegewezen.

Op 3 juni wordt de deal gesloten in bijzijn van Poroshenko en Jeffrey Pyatt. Daarom kunnen we stellen dat Joe Biden kreeg wat hij wou :  "Well son of a bitch, he got fired," maar niet in de zes uur waarmee hij pochte ; het kostte hem 5 maanden.

Niemand claimt dat Shokin de perfecte PG was. Hoe ging de pers om met Shokin's ontslag? De NYT herinnerde zijn lezers eraan dat Shokin weliswaar zijn werk niet goed deed maar in de belangrijke overgangsfase een belangrijke rol speelde in het in evenwicht houden van diverse politieke belangen gedurende een verraderlijk tijdperk.
De NYT speculeerde tevens - heel vilein - dat er een levendig debat zou bestaan tussen Amerikaanse en Oekraiense bestuurders of Shokin's (slapende) onderzoek naar Burisma ingegeven was door plichtsbesef of door de wens er een omkoping slaatje uit te slaan. Aldus, de New York Times.

The Independent maakte van Shokin een kleurloze ja-knikker, een ervaren bureaucraat, iemand die wist hoe politiek te overleven. Shokin zou zijn aanstelling vooral te danken hebben aan Poroshenko,. Shokin zou echter niet meer, maar ook niet minder corrupt geweest zijn dan zijn voorgangers.
De krant beweerde dat het Burisma onderzoek paste in een veelgebruikt corruptiepatroon: Shokin, noch Poroshenko waren geïnteresseerd in een onderzoek naar Burisma of diens oprichter Zlochevsky. Ze begonnen gewoon een rechtszaak, confisqueerden wat bezittingen en dwongen de verdachte een onderhandelde afkoopsom op.  De Independent journalist beweerde dat Poroshenko aan het hoofd van deze afpersingszaak stond.

Het lijkt erop dat Shokin niet het probleem was, maar de president en de Oekraiense regering.

Al Jazeera merkt op dat Shokin geen acties zou ondernemen als Poroshenko daar niet achter zou staan. Een eventueel uitblijven van actie zou daar dus aan te wijten zijn.
Parlementslid en voorzitter van het anti-corruptie comité Yegor Soboliev, klaagt dat er noch bij het parlement, noch bij het kantoor van de President een politieke wil is om tot een functionerend rechtssysteem te komen. Het is daarom dat het corrupte systeem van voor de revolutie stand kan houden.
Saillant detail: Niet veel later wordt Soboliev ontheven van zijn functie.

Uit een Wikileaks ambassade email bleek duidelijk dat de VS al 15 jaar lang op de hoogte was van Poroshenko's neiging tot corruptie.
In een Reuters artikel uit 30 december 2015 wordt het corruptie in Oekraine als dermate erg beschreven dat 'een Nigeriaans prins zich er voor zou schamen'. Een kleine groep oligarchen beheersen 70% van de Oekraiense economie. Daaaruit was een cultuur van straffeloosheid ontstaan.
"Poroshenko, zelf een rijke oligarch, en in een systeem waar aanklagers worden gebruikt als een wapen tegen zakelijke of politieke opponenten, blijft Poroshenko vastbesloten om de controle te handhaven over dit machtsinstrument."

Al het voorgaande verklaart het gebrek aan populariteit van de Oekraiense politieke klasse. Iedereen werd gezien als corrupt.
Er blijven dus maar twee hypotheses over:

Ofwel Shokin werkte plichtsgetrouw en zat er voortgang in het Burisma onderzoek.
of:
Shokin werkte niet op een eerlijke manier omdat Poroshenko geld probeerde af te persen van Zlochevsky.

In het laatste geval zou Poroshenko Shokin opdracht hebben gegeven door te gaan met het onderzoek, om meer munitie te verzamelen. In beide hypotheses zou er slechts sprake kunnen zijn van voortgang in het onderzoek, en met enige mate van spoed. En de feiten laten zien dat het PG kantoor inderdaad vorderingen maakte.

In beide gevallen zou Zlochevsky echter, zeker ontstemd zijn geweest over Shokin. En Joe Biden's pressie (op Poro om Shokin te ontslaan) werkte inderdaad in het voordeel van de oligarch, waarmee er dus een vervelende situatie ontstond voor de vice-president van de VS, waarbij er sprake was van een belangenconflict.
Deze redenering klinkt zeker plausibel.
Een grondig onderzoek door een New York Times reporter bevestigt e.e.a.:

Hij zegt dat Zlochevsky's advocaten opgelucht waren toen Shokin van de zaak gehaald werd. Volgens hen had Shokin zich weliswaar niet fanatiek op de zaak gestort maar gebruikte hij het dreigement om te gaan vervolgen als chantagemiddel. En dat maakte dat Zlochevsky's team terughoudend was met mederwerking aan de werkzaamheden van de procureur-generaal.

We hebben daarmee de bevestiging van onze analyse en het antwoord op het fundamentele probleem: Joe Biden's acties dienden zeer beslist de belangen van de Burisma-oligarch, ongeacht of dit nu wel of niet opzet was. Het gevolg hiervan is dat dat verder onderzoek naar Joe Biden's handelingen noodzakelijk is. Maar het NYT artikel gaat zelfs verder:

De advocaten verklaarden zelfs "verheugd te zijn" met de keus van Lutsenko als de nieuwe PG omdat ze het gevoel hadden met hem wel konden toewerken naar een oplossing voor 'legaliteitskwesties' van de oligarch.

Tekstueel is dat alarmerend: Samen met een procureur naar "een oplossing zoeken voor legaliteitskwesties " klinkt raar.  Een PG klaagt aan en vervolgt, dat is alles . Er wordt geen keukentafelgesprek gevoerd om samen een oplossing te vinden.
DE NYT gaat verder [citaat]
Alhoewel de heer Lutsenko aanvankelijk een harde lijn had ingenomen tegen Burisma, kondigde Burisma aan dat - binnen 10 maanden na aantreden - de heer Lutsenko en de rechtbanken alle "gerechtelijke procedures en lopende beschuldigingen" tegen de heer Zlochevsky en zijn bedrijven "volledig hadden afgesloten".
De oligarch, die het land was ontvlucht te midden van onderzoeken door vorige officieren van justitie, werd door een Oekraïens hof van de 'lijst van gezochte personen' verwijderd en keerde terug naar het land. [/citaat]

Ter illlustratie van de blijdschap bij Burisma. In een triomfantelijk persbericht verkondigden ze: "Het beindigen van alle aanklachten en onderzoeken was het resultaat van vele maanden samenwerking tussen het kantoor van de procureur-generaal en het juridische team van Burrisma Group"
Dit was op 12 januari 2017, drie dagen voor Joe Biden's laatste trip naar Kiev, en één week voor Donald trump's inhuldiging.

In Oekraine ontstond er de nodige ophef over deze 'regeling'. Er volgde protesten van anti-corruptie associaties en vanuit de politiek en de journalistiek. En Antikor, de grootste anti-corruptie website in Okraïne, sloot een vernietigend artikel af  met de opmerking "dat Burisma het enige motief is waarom Joe Biden's zoveel van Oekraïne houdt"

Eerder in de docementaire werd al uitgelegd hoe dit patroon kenmerkend is voor een afpersingsmodel: Eerst zijn er de beschuldigingen, een intensivering van het onderzoek, dan de aanklacht, en daarna plotseling het - zonder duidelijke redenen -laten vallen van deze aanklacht.  Hetgeen een teken is dat er een schikkingsbetaling heeft plaatsgevonden.

In dit geval is deze makkelijke vrijspraak wel bijzonder opvallend omdat er zo'n pak aan (ook internationale) beschuldigingen op tafel lag. De beschuldiging van Zlochvesky's zelfverrijking bij het verstrekken van gaswinningslicenties was wereldwijd bekend, mede dankzij een opvallend artikel uit december 2015 in de Wall Street Journal.

.
Wat betreft Yuriy Lutsenko spreken de feiten voor zichzelf. Van de 40 miljoen die men wilde verhalen op Zlochevsky werd er uiteindelijk slechts een schamele 7 miljoen binnen gehaald.  Lutsenko legt uit dat dit een normale procedure is in Oekraïne: Als er "een bedrag" betaald wordt is de zaak afgesloten.

Samengevat bestaat er een 95% zekerheid dat Zlochchevsky zijn zaak afkocht, omdat zijn onschuld natuurlijk nooit helemaal uitgesloten kan worden.

Tot nu werd alles met feiten onderbouwd. Het laaste gedeelte van deze aflevering wil Olivier Berruyer, gebaseerd op al het voorgaande, zijn opinie delen:
"Ik denk dat hij [Shokin] de waarheid vertelde over de Burisma zaak en dat hij, tenminste tot aan het eind van 2025, oprecht onderzoek deed. Over zijn andere werkzaamheden heb ik geen oordeel"

Waarom hij dat denkt? Meerdere redenen:
Berruyer wijst erop dat de zaak uiterst gevoelig ligt vanuit een internationaal gezichtspunt, Het overzicht werd uitgevoerd door Eurojust: Het heeft directe invloed op hoe er tegen de justitiële  autoriteiten van Oekraïne aangekeken wordt en die werden eerder al vernederd door de 23 miljoen dollar episode in Londen.

Dan is er nog de kwestie van de vechtlust van Shokin. Wat zou een corrupte ambtenaar ermee te winnen hebben om in opstand te komen tegen zijn ontslag? Allereerst vocht hij zijn ontslag aan bij de Oekraiense rechtbank en daarna bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.  Zou een eenvoudige corrupte procureur dit doet?

Er is namelijk één ding dat duidelijk naar voren komt als je naar Shokin luistert. Shokin is een patriot. Het is niet moeilijk hem voor te stellen als iemand die zich verzet vanwege een principe. Zich verzet tegen de uiterst controversiële werkgever van de zoon van een buitenlandse leider. Zeker als die leider probeert hem te ontslaan.

Maar bovenal is het de belangrijkste hypothese die de meest zinnige verklaring geven voor de reacties van Zlochevsky's advocaten. Waarom zouden ze zo kritisch over Shokin zijn geweest en zó enthousiast over Lutsenk''s aanstelling, terwijl diens crimineel gedrag en juridische onkunde welbekend was.

Ander en dieper onderzoek zou in de toekomst antwoorden kunnen geven op deze vragen en misschien tot andere conclusies kunnen komen.

En we kunnen opnieuw vaststellen dat het weinig aan de zaak verandert die hier centraal staat, het feit dat terwijl het Burisma onderzoek vorderde, Joe Biden's actie de oligarch daadwerkelijk hielp. Of dat nou bedoeld of niet was doet daar niets aan af. Het feit ligt daar.

Maar net als in Amerikaanse film is er aan het eind van de film nog een twist. Een personage die opeens een ander licht op de zaak doet schijnen. Deze persoon is George Kent,
plaatsvervangend secretaris van de missie in Kiev in 2014 en 2015  de 'Senior Anti-Corruption Coordinator' voor Europa van U.S. State Department [VS Buitenlandse Zaken].

Vorig jaar nog, 15 oktober 2019, tijdens een besloten hoorzitting bij het Congress onthulde hij enkel bijzondere voorvallen. In februari 2015, 9 maanden na Hunter's aanstelling bij Burisma, had hij zijn verontrusting geuit bij de stafkantoor van de vice-president . Kent waarschuwde voor de schijn van belangenverstrengeling tussen de vice-president en diens zoon aanwezigheid in de Raad van Bestuur van Burisma. Maar Kent verklaarde dat niemand hem verder te woord wilde staan en dat was het einde van het onderwerp.

Maar er was nog iets anders waar Kent licht op wierp. In de media werd het narratief herhaald dat het niet zozeer Biden was die achter het ontslag van PG Shokin aanjoeg, het zou een internationaal intiatief zijn waarbij de IMF en de EU een grote rol speelden.
Maar wat Kent beweerde was dat de initiële druk wel degelijk vanuit de VS kwam. De VS coördineerde weliswaar met de andere genoemde instituten, maar de VS had daar een sterkere drijfveer voor. Helaas lezen we uit zijn verklaring niet wat die drijfveer zou kunnen zijn.

Al dit soort verklaringen doen afbreuk aan Biden's verdediging  Anderen waren wellicht luider van stem in Shokin's vervolging, maar die anderen volgden slechts de VS positie. Dit wordt ondersteund door daaropvolgende gebeurtenissen. Vreemd genoeg sloten al deze zogenaamd onafhankelijk instituten betrokken bij de Shokin affaire zich naadloos aan bij het Amerikaanse standpunt: Een verbazingwekkende inschikkelijkheid met de benoeming van Lutsenko.

Kent vertelt nog meer over Zlochevsky's methoden. Tijdens een onderhoud met een adjunct PG verklaarde deze dat de 23 miljoen dollar inderdaad vrijgemaakt waren dankzij een 7 miljoen omkoopsom, betaald aan het kantoor van de PG. Kent zei dat het gepast zou zijn als Zlochevsky gelijk bij zijn terugkeer in Oekraïne gearesteerd zou worden. En dat de VS furieus was over deze gang van zaken.

De hele kwestie is verbijsterend.
Terwijl de ambassade het kantoor v.d. PG adviseert om Zlochevsky voor corruptie te arresteren is de zoon van de vice-president daar aan het werk om een fortuin voor zichzelf op te strijken. Hoewel "werken" een groot woord is, maar daar komt de documentaire later op terug.

Het mag duidelijk zijn dat er sprake is van een vorm van belangenverstrengeling waarbij Hunter Biden werkzaam is bij een corrupt bedrijf en zijn vader gelijktijdig de façade van corruptiebestrijder moet ophouden.

Kent zegt Yuriy Jutsenko ontmoet te hebben in het voorjaar van 2016 om zijn betrouwbaarheid te evalueren.
"Op dat moment werd snel duidelijk dat hij niet méér belangstelling toonde voor het hervormen van de procureurs werkzaamheden dan Shokin daarvoor deed."Hij besloot met te zeggen dat Lutsenko gewoon een ander corrupte PG was.

Dit is een belangrijk punt. Het zou voor de onderzoekscommissie van het Congres van belang zijn om de beoordeling van Lutsenko door de ambassade in Kiev en de bijbehorende data, in te zien. Waarbij we in gedachten moeten houden dat de ambassade ongetwijfeld geconsulteerd zou zijn betreffende de nieuwe PG . Als de ambassade namelijk zou hebben geconcludeerd dat hij beter zou zijn dan Shokin dan vraag je je af op welke krankzinnige gronden ze tot een dergelijke conclusie zijn gekomen.

Maar als de ambassade vasthoudt aan het meer zinnige standpunt dat Lutsenko gewoonweg opnieuw een slechte keus was, dan moet Biden zien uit te leggen waarom hij geen enkel bezwaar had tegen diens benoeming. Of op zijn minst, daarna, om zijn ontslag had gevraagd.

Want, ook dat gebeurde niet. Kent verklaart dat de VS nooit vroeg om Lutsenko's ontslag. En dat ze zich nooit zo druk maakten om hem, in vergelijk tot Shokin. Waarom?

Alles op een rij: Kent verklaart dat Shokin een groter probleem voor de VS leek te zijn in 10 maanden tijd, dan Lutsenko was in 3 jaar. En Kent merkt tevens op dat de ambassade snel doorheeft dat Lutsenko geen beter PG gaat worden dan Shokin.

We komen steeds terug bij dezelfde vraag: Waarom ging Biden niet door met zijn chantage, zodat Lutsenko's benoemring ingetrokken zou worden. Waarom schonk hij geen aandacht aan de afgegeven beoordeling van de ambassade? En het belangrijkste: Wat deed Shokin dat Biden zo furieus maakte? Wat waren die "belangen" die Shokin in gevaar bracht? Zou het kunnen zijn dat hij écht Burisma onderzocht?

Ter afsluiting: Als Biden's eis van Shokin's ontslag werkelijk gemotiveerd was door de wil om corruptie te bestrijden, dan zou Poroshenko hem (zeer wel mogelijk) voor schut hebben willen zetten door een plaatsvervanger aan te stellen die nog veel slechter was.

Het is verrassend om vanaf dat moment te zien hoe spontaan en openlijk Biden daarna is in het vermelden van de episode, lachend. overdrijvend en spottend het publiek voorziend van allerlei sappige details. Vernederde personen gedragen zich niet zo. Uit zijn gedrag bleek eerder het tegendeel; Biden leek verrukt te zijn met de vervanging door Lutsenko.

Zou het iets te maken hebben met de totale rehabilitatie, een paar maanden later, van Zlochevsky door Lutsenko?

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

UkraineGate – Inconvenient Facts (Deel1)

Deel Een:  “Een Niet Zo 'Solide’ Procureur”

Link naar originele artikel & video:
https://consortiumnews.com/2020/01/13/new-documentary-sheds-light-on-ukrainegate/

Joe Biden, 7 februari 2015:

"Corruptie is een kanker. Voor degenen die bekend zijn met Superman films en strips: Het is als 'kryptonite' voor het functioneren van democratie. Het is een belediging voor de waardigheid van je volk. Het bevechten van corruptie mag dan niet eenvoudig zijn. Het is moeilijk maar geen mysterie; transparantie, openbaarheid en de vrijheid om misbruik te onderzoeken".

Olivier Berruyer, stelt zich voor als de redacteur van website les-crises.fr en hij legt de gebruikte methoden uit en de hoeveelheid research, die ten grondslag lagen aan het maken van deze documentaire.

"Zoals we net zagen lijkt het of Joe Biden ernstig bezorgd is over het onderwerp 'corruptie'. We gaan u laten zien dat zijn eigen houding hierover ambivalent en verdacht is. Hij loog er meerdere malen over, een houding die dreigt zijn eigen 'kryptonite' te worden

Waar begint het verhaal? De afzettingsprocedure (impeachment) van Donald Trump. Het begint met een eenvoudig telefoongesprek. Op 25 juli 2019 heeft de president van de VS een gesprek met de nieuwe president van Oekraïne, Volodymyr Zelensky.

Tijdens het gesprek werd er het volgende gezegd door Trump. (Let op, dit is Trump in spreektaal, dus nog onsamenhangender en slechter te begrijpen dan zijn speeches). 

"Er wordt veel gekletst over de zoon van Biden, dat Biden het onderzoek heeft stopgezet en een hoop mensen willen daar wel meer van weten dus wat het ook is dat je kunt bereiken met de procureur-generaal zou geweldig zijn. Briden zat een potje op te scheppen over hoe hij de vervolging had stopgezet, dus als je daar eens naar zou kunnen kijken.... Het klinkt allemaal afschuwelijk"
Het telefoongesprek vond plaats op een tijdstip dat Joe Biden in de polls voor de 2020 verkiezingen aan de leiding ging voor Trump.
Donald Trump vroeg tijdens dat gesprek voor geen enkele compensatie, maar sommigen hadden gemerkt dat hij twee weken daarvoor een bedrag van $ 391 miljoen aan militaire steun voor Oekraïne bevroren had en geloofden dat hij dat gedaan had om als pressiemiddel te kunnen gebruiken.

Trump beantwoorde deze beschuldiging door erop te wijzen dat het uitstel alles te maken had met de mate van corruptie in het land en dat het geld wellicht niet op de juiste wijze gebruikt zou worden.
Trump:
"Eerlijk gezegd: Oekraïne, die willen we helpen en de nieuwe president, ik mag 'm echt.  Omdat hij eerlijk was, omdat hij zei: Er werd geen druk op mij uitgeoefend'" zichzelf bedoelend, "door de president van de Verenigde Staten'. "

Zelenksy 25-9-2019:
"Niemand kan mij onder druk zetten, want ik ben de president van een onafhankelijk land"

Trump:
"Oekraïne stond vóór hem, bekend als een enorm corrupt land. Enorm. Meer dan enig ander land in de wereld.  In feite staan ze op een van de hoogste plaatsen van 'meest corrupte landen ter wereld"

En inderdaad, op een lijst uit 2017 opgesteld door Ernst & Young van de meest corrupte landen ter wereld die werden onderzocht prijkt Oekraïne op de eerste plaats. Trump:

"En ik geef niet graag geld aan een land dat zo corrupt is. Maar ik gaf het geld omdat Rob Portman en anderen me belden en erom vroegen. Maar ik ga hier niet de rol van sukkel spelen."

Aan de ene kant veroordeelden de Democraten Trump voor het druk uitoefenen op president Zelensky om daarmee Biden's  campagne te schaden. Maar aan de andere kant beschuldigt Trump Joe Biden van het uitoefenen van druk op Oekraïne voor persoonlijke redenen en met name waar het deze man betreft: Mykola Zlochevsky

Deze man staat namelijk centraal in het UraineGate schandaal. Hij stond als zakenman in 2002 aan  de wieg van Burisma, een gaswinning maatschappij in Oekraïne. Tot twee keer toe bekleedde deze oligarch overheidsfuncties in de Oekraïense regering; het verstrekken van gaswinning vergunningen,, eerst van 2003 tot 2005 en daarna van 2010 tot 2012 als Minister van Natuurlijke Bronnen.

Zoals je kunt verwachten van een van de meest corrupte landen ter wereld profiteerde hij aanzienlijk door i.p.v.  openbare aanbestedingen, vergunningen direct aan Burisma te verstrekken. Velen wisten te vertellen dat zaken met betrekking tot zijn investeringen in Burisma  gewoon in zijn ministerskantoor besproken werden.  Zodoende werd, aan het eind van zijn politieke termijn,  Burisma de grootste private gasproducent van Oekraïne.

Maar toen kwamen de vreedzame demonstraties van 2013, 2014, die uiteindelijk uitliep op de EuroMaidan revolutie, 20 februari 2014, die ervoor zorgde dat de president, Viktor Yanukovych moest vluchten.

Vanwege de nauwe band met het oude regime en de reputatie van corruptheid kwam de positie van Mykola Zlochevsky in gevaar. En nauwelijks een maand na de revolutie werd de voormalige minister het onderwerp van een onderzoek naar witwassen en via een beslissing van het gerechtshof werden zijn rekeningen in Engeland bevroren. Op dat moment dreigde hij een bedrag van $23 miljoen te gaan verliezen. Maar Zlochevsky was handig genoeg ook daar een mouw aan te passen.

Vol trots werd in het nieuws de komst van Hunter Biden gemeld, als lid van de Raad van Bestuur bij Burisma. De betekenis daarvan zal later duidelijk worden.

Het nieuws deed tevens wat wenkbrauwen optrekken. Peter Sweitzer, hoofd van het 'Government Accountability Institute':

"In het geval van Oekraïne, wordt Hunter Biden lid van de Raad van Bestuur bij Burisma, een energiebedrijf in moeilijkheden, in het voorjaar van 2014. Het is van belang dat mensen beseffen dat hij geen achtergrond heeft in Oekraïne noch in energie-politiek. Wat hij heeft naar mijn mening was een vader die een spitsspeler was in de Obama regering die ervoor zorgde dat er VS steunfondsen vloeiden richting Oekraïne. We weten uit financiële gegevens dat Hunter Biden $83.000 per maand ontving van Burisma. Het probleem is dat corruptie geglobaliseerd is en dat maakt dat buitenlandse regeringen, buitenlandse oligarchen, erop uit zijn om familieleden van politici te strikken omdat ze geloven dat door het afsluiten van commerciële deals met hen, de families van politici te helpen met zelfverrijking, ze daar t.z.t. gunstige behandeling voor terug zullen zien.

In een tv interview met Hunter Biden bekent hij dat hij waarschijnlijk zonder zijn achternaam deze positie bij Burisma niet aangeboden had gekregen. "Maar dat geldt wel voor meer dingen in mijn leven", voegt de jongere Biden er aan toe.

Joe Biden:
"Hogere, gekozen ambtsdragers moeten alle schijn van belangenverstrengeling vermijden tussen hun zakelijk belangen en regeringsverantwoordelijkheid. En voor elk land ter wereld, is dat van toepassing".

Dat laatste, daar kun je van mening over verschillen, zegt Olivier Berruyer.
Biden beëindigt zijn preek met: 
"Ik zal een andere man of andere natie, of andere vrouw nooit vertellen wat in hun belang is".
We zouden hem graag willen geloven, maar het is niet waar:
Joe Biden, over de NABU ( mandated under American and European Union aid programs) :
"Oekraïne heeft ferme stappen ondernomen met het opzetten van een anti-corruptie bureau (NABU) en het heeft wetgeving aangenomen om het kantoor van de procureur-generaal te hervormen. Dat moet nu geïmplementeerd worden"

Joe Biden was met name bezorgd over alles wat te maken had met het kantoor van de PG, zover dat hij zich rechtstreeks ermee ging bemoeien, waarmee UkraineGate geboren werd. 
Wat hier aangeduid wordt als 'het kantoor van de procureur-generaal' (PG) kunnen we ongeveer vergelijken met ons 'Openbaar Ministerie' maar dan met zeer ruime bevoegdheid.  Aan het hoofd staat de procureur-generaal die wordt aangesteld door de president voor een periode van zes jaar.  Echter, vijf PG's hebben elkaar al opgevolgd sinds de revolutie in 2014 en weinigen stonden bekend vanwege hun integriteit.
De eerste was er op tijdelijke basis. Hij begon onmiddellijk met enige strafrechtelijke onderzoeken naar Mykola Zlochevsky wegens corruptie en verduistering. Maar hij bleef maar 4 maanden op die post.  De volgende PG was Vitaly Yarema, door Petro Poroshenko benoemd na zijn aantreden in juni 2014.

Yarema begon enthousiast. Helaas raakte zijn naam al gauw besmet door een internationaal conflict in verband met Mykola Zlochevsky.
De toenmalig ambassadeur, Geoffrey Pyatt had het er publiekelijk over tijdens een speech:

"Er is een groot probleem dat een bedreiging vormt voor al ons goede werk en dat is het falen van het kantoor van de PG  van Oekraïne in het bestrijden van interne corruptie. Bijvoorbeeld: In het geval van de voormalige minister van Ecologie Mykola Zlochevsky hadden de Britse autoriteiten $ 23 miljoen in beslag genomen aan illegale activa die toebehoorden aan het Oekraïense volk. Ambtenaren bij het kantoor van de PG werden door het Verenigd Koninkrijk gevraagd om documenten te sturen ter ondersteuning van de inbeslagname. In plaats daarvan stuurden ze brieven naar de advocaten van Zlochevsky om te bevestigen dat er geen zaak tegen hem was. Als gevolg hiervan werd $ 23 miljoen aan Oekraiens geld vrijgemaakt door de Britse rechtbank en vervolgens naar rekeningen in Cyprus overgemaakt "

Klaarblijkelijk stelde het PG kantoor onder leiding van Yarema een document op waarmee Zlochevsky in staat werd gesteld de $ 23 miljoen te achterhalen die door Londen in beslag was genomen. Moeten we dit simpelweg zien als een vergissing?

Blijkens een Oekraïens nieuwsitem uit 2015 verklaart de plaatsvervangende PG, Sakvarelidze waarom er destijds geen actie ondernomen werd tegen de voormalige Ecologie-minister [Zlochevsky] maar daarentegen door het PG kantoor het groene licht gegeven werd tot vrijgave van de $ 23 miljoen. Hij spreekt het vermoeden uit dat één van de aanklagers een steekpenning van $ 7 miljoen ontving.

Na openbaring van dit schandaal was er voor Vitaly Yarema geen andere keuze dan op te stappen. De naam van zijn opvolger: Viktor Shokin. Een inmiddels gepensioneerde oudgediende en vertrouwenspersoon van Poroshenko die elkaar al meer dan 15 jaar kenden.

Hier een greep uit de reacties van de media kort na zijn benoeming:
BBC: "Experts gaan ervan uit dat Shokin professioneel is en competent."
"Specialist op hoog niveau. Ongehinderd door politieke voorkeur"
"Kan bogen op een reeks successen in strafrechtelijke zaken op hoog niveau" 
"Viktor Shokin stond bekend als een buitengewoon efficiënte procureur".

Ook na het eerste jaar van zijn aanstelling was zijn prestatielijst niet onaardig.  Hij werd beoordeeld als twee, tot drie keer zo efficiënt als zijn voorgangers. Ongeacht of het gaat om het bedrag dat hij wist terug te vorderen of het aantal onderzoeken dat hij liet doen.

Maar misschien nog wel zijn belangrijkste prestatie was het ontwikkelen van een 'anti-corruptie onderzoeksbureau' als een onafhankelijk instituut.

Shokin slaagde er ook in een omkoop poging van een parlementslid te ondermijnen. De beelden die op camera werden vastgelegd en in het parlement vertoond.  Er volgde weliswaar een onmiddellijke intrekking van immuniteit, een proces, en een veroordeling maar de corrupte ambtenaar, Mossiychuk ontliep straf door tussenkomst van Lutsenko, de latere PG van Oekraïne.

Het werk van Shokin maakte hem daarom ook vijanden . Er werden enkele aanslagen verijdeld of ze mislukten. Waarschijnlijk waren ze meer bedoeld als waarschuwing maar Shokin moest speciale veiligheidsmaatregelen nemen.

Maar zoals zou blijken kwam het grootste probleem niet uit Oekraïne. Vanwege zijn langdurige lidmaatschap van de Senate Foreign Relations Comittee dat president Obama hem de Oekraïne zaak toevertrouwde.
Hij bezocht Kiev dan ook meerdere malen. Memorabel was zijn speech, in 2015 in het Oekraïense parlement waarin hij zei dat "het niet genoeg was om een anti-corruptie bureau op te zetten en een speciale procureur te benoemen om corruptie te bestrijden. Het kantoor van de PG heeft ernstig behoefte aan hervorming."

We kunnen vaststellen dat Joe Biden zich totaal inmengt met Oekraïense binnenlandse aangelegenheden. En dat hij met name zijn pijlen richt op het kantoor van de PG, De pers maakte ook melding van Biden's eis dat procureur Shokin weg moest als voorwaarde voor Amerikaanse financiële steun

Ondanks dat Biden zo graag mag vertellen dat hij zich niet wil bemoeien met de zaken van andere landen. Biden in het parlement:
"Ik zal een andere man of andere natie, of andere vrouw nooit vertellen wat in hun belang is".

Wat een prachtige verklaring. Alleen is het een leugen. En Biden doet niet eens moeite dat te verbergen.

"Ik had een toezegging van [president] Poroshenko en van [premier] Yatsenyuk gekregen dat zij actie zouden ondernemen tegen de openbare aanklager.
En dat deden ze niet.
Dus, ze verlieten de persconferentie. Ik zei, nee, we gaan je de miljard dollar niet geven.  Ze zeiden: 'je hebt geen autoriteit. Je bent niet de president. De president zei....'

Ik zei, ga je gang, bel hem,

Ik zei: Ik zeg je, je krijgt de miljard dollar niet. Ik zei: Je krijgt de miljard niet.  Ik ga hier vertrekken, ik denk dat het ongeveer zes uur was. Ik keek naar ze en zei: Ik vertrek over zes uur. Als de procureur-generaal niet ontslagen wordt, krijg je het geld niet.  Nou, de klootzak. Hij werd ontslagen.
En ze stelden iemand aan die solide was. "

Dus Biden bemoeide zich rechtstreeks met Oekraïense zaken, gebruik makend van chantage.

Dat werd zelf bevestigd door zij eigen adviseur, Colin Kahl:
"Het gevoel was, niet alleen bij de VS regering maar ook bij de EU en de IMF, dat Shokin het middelpunt was van een gefaald beleid." In december 2015 vlogen ze beiden naar Kiev, het gaat hier om de speech over de leengarantie. Na te zijn gebriefd door zijn adviseurs maar ook door staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, Victoria Nuland en  ambassadeur Pyatt.

In feite zei de vice-president  "Kijk, ik ga tegen Poroshenko zeggen dat je dat geld niet krijgt  behalve als je Shokin ontslaat." En de reden dat de vice-president dat zo bot zei was dat hij geloofde dat hij nooit meer zo'n krachtig overwicht zou hebben.

Het is gepast om te constateren dat Joe Biden met een president als Obama de juiste scholing had. Obama:

"We zijn nu en dan genoodzaakt de arm een beetje om te draaien van landen die niet doen, wat wij van ze nodig hebben, als we niet zouden beschikken over verscheidene economische, diplomatieke, of in sommige gevallen militaire invloed die we hebben. "
Daarom liegt Joe Biden glashard als hij dit zegt:
"Ik maak me erg veel zorgen om buitenlandse invloed"

Enkele weken lang weigerde Shokin af te treden, totdat Biden's invloed sterker werd en uiteindelijk zwichtte Poroshenko voor de druk. Op 16 februari 2016 kondigt hij het ontslag van Viktor Shokin aan. Ondanks de goede dingen die de PG voor elkaar heeft gekregen, zo vertelt Poroshenko op televisie, is het kantoor van de procureur-generaal er echter niet in geslaagd het vertrouwen van de gemeenschap voor zich te winnen.

De persoon die in Shokin's plaats kwam zou iemand zijn, die volgens Joe Biden "solide"zou zijn....
Over wie zou hij het hebben?
Twee maanden later, op 12 mei 2016 wordt bekend gemaakt wie het gaat worden: Yuriy Lutsenko
Poroshenko verdedigt zijn keuze door te vertellen dat Lutsenko een man met een ruggengraat is, "hij werd  op het schavot geplaatst vanwege zijn overtuigingen, iemand die zelfs in gevangenschap zijn idealen trouw bleef"

Pardon? Gevangenschap?
Jazeker, in 2010 was Lutsenko veroordeeld tot vier jaar cel voor oplichting en machtsmisbruik, voordat hem gratie werd verleend in 2013. Oleksander Onyshchenko herinnert ons aan de reden van Lutsenko's verblijf in de gevangenis. "In zijn tijd als minister van Binnenlandse Zaken [o.a. onder  de pre-revolutionaire Yanukovych regering] deed hij nogal wat stomme dingen. Hij stal geld uit de kas van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat was feitelijk de reden dat hij in de cel belandde."

Daarna komen er nog wat karaktergetuigen naar voren met hun beschrijving van de 'solide' politicus Yuriy Lutsenko. Te beginnen met het nieuwe parlementslid Renat Kuzmin:
"Lutsenko was veroordeeld voor corruptie. Lutsenko toentertijd minister van Binnenlandse Zaken 'promoveerde'  ongeoorloofd zijn privé chauffeur tot 'officier inlichtingendienst'. De man was echter bij de veiligheidsdienst niet bekend. Hij negeerde ook een decreet dat voorschreef dat staatsfondsen niet gebruikt mochten worden voor vermaak, feesten en dergelijke. Daarnaast maakte Lutsenko er een gewoonte van telefoon - en andere gesprekken af te laten luisteren van personen die niet beschuldigd waren van enig misdrijf. Voor de eerste keer in de geschiedenis was er iemand aangesteld als PG die veroordeeld was geweest voor corruptie en tevens geen enkele juridische scholing had. Internationaal werd dit gezien als het begin van het einde van de rechtsstaat in Oekraïne".

Dit is de man die uitverkoren was om Shokin te vervangen?

Joe Biden was echter zeker van zijn zaak:
"Voor corruptie kan er geen plaats zijn in het nieuwe Oekraïne". Hier een vergelijking van Shokin's en Lutsenko's loopbaan.

Waar Shokin kon bogen op een lange ervaring in criminaliteitsonderzoek, vervolging van verdachten en corruptiezaken, mist Lutsenko met een elektrotechnische opleiding elke ervaring op dat gebied , afgezien van zijn eigen ervaring met corruptie en justitie - zij het aan de verkeerde kant van de wet.
De Oekraïense wet moest zelfs aangepast worden om het überhaupt mogelijk te maken dat een kandidaat met een dergelijke achtergrond procureur-generaal  van Oekraïne kon worden.

Een van de eerste wapenfeiten van deze 'hervormende' PG was het ontwerpen van een structuur waardoor het mogelijk werd voor een firma als Burisma om belasting te ontduiken.
 

Op7 juli 2016 zette Lutsenko tijdens  een persconferentie zijn nieuw plan uiteen waarbij hij m.b.v. een indrukwekkend kleurenschema liet zien hoe Burisma tot nu toe via dochtermaatschappijen belasting ontweek t.w. van zo'n $ 40 miljoen.

Dus verzon Lutsenko een 'ingenieuze belasting aanpassing' waarmee alles oké werd.

Vol trots kondigde Lutsenko aan dat hij "een eind had gemaakt aan de corruptie", en gelijkertijd Burisma een boete op had gelegd van $ 7 miljoen, die inmiddels in de staatskas was teruggevloeid, volgens de trotse PG.  En een dreigende rechtszaak was daarmee van tafel.

Maar wacht even.  Lutsenko mag dan wel niet over bijzondere wetskennis beschikken, met een elektrotechnische opleiding leer je toch ook wel dat 7 miljoen een schijntje is in vergelijking met de 40 miljoen gestolen dollars?

Hoe reageerden Oekraïense anti-corruptie instituten op dit nieuws?

Anastasya Krasnosylska van het 'Anti-Corruption Action Centre' beklaagt zich allereerst over het aantal verduisteringszaken die onder het Yanukovych regime hadden plaatsgevonden nooit vervolgd werden.

Dan klaagt ze erover dat er geen rechtszaak is geweest over de verduisteringszaak bij Burisma, maar daarvoor in plaats is 'geschikt' voor een bedrag van $ 7 miljoen, dat door de dochtermaatschappijen werd opgehoest, niet door degene die achter alle corruptie bij Burisma zat: Mykola Zlochevsky.

Daria Kaleniuk, directrice van 'Anti-Corruption Action Centre': "Het probleem met de kwestie tussen Burisma en de door Groot-Brittannië (op verdenking van fraude) bevroren rekeningen, is dat er nooit een fatsoenlijk, professioneel en onafhankelijk onderzoek heeft plaatsgevonden door het kantoor van de PG. Het werd systematisch en op professionele wijze gesaboteerd". Het was duidelijk dat er geen politieke wil bestond om onderzoek te doen naar het verstrekken van gaswinningslicenties door Zlochevsky aan zijn eigen bedrijf.


Lutsenko komt zelf ook aan het woord. Wat vindt hij zelf van zijn rol in de Burisma zaak?
"Burisma is een groot concern waar meerdere zaken tegen lopen. Een daarvan is de kwestie van belastingontduiking. En het is nu eenmaal zo - hoewel dat vreemd mag klinken in jullie Amerikaanse oren - dat het volgens de Oekraïense wet toegestaan is strafvervolging te ontlopen door "een bedrag" te betalen. Daarmee is de zaak dan afgesloten. Ik weet zeker dat dit volgens de wet is gegaan en dat het succesvol was voor de Oekraïense staatskas."
De 7 miljoen "terugverdienen" van de 40 miljoen die gestolen werd door Yuriy Lutsenko schijnbaar als een groot succes ervaren.....

Al gauw werd Lutsenko's oneerlijkheid algemeen bekend.
De Amerikaanse diplomaat Kurt Volker, die zich in de periode 2017-2019 als 'speciaal afgezant voor onderhandelingen met Oekraïne' o.a. had beziggehouden met de Lutsenko zaak, vertelde tegen het Congres dat Lutsenko naar zijn mening  "geen gram vertrouwen" waard was en dat je niet kon vertrouwen op Lutsenko's woorden of zijn acties.

Zijn falend anti-corruptiebeleid was in feite was hetgeen hem het zwaarst aangerekend werd
Dit was de aanleiding voor 20 Oekraïense NGO's, waaronder Transparency International  Ukraine verzochten om persoonlijke sancties tegen Yuriy Lutsenko onder de Mondiale Magnitsky Act. De beschuldigingen tegen hem waren ernstig, variërend van een gebrek aan enthousiasme in het plegen van onderzoeken naar aanvallen op anti-corruptie activisten tot obstructie van de wet, en zuivere corruptie. Maar, tot op heden heeft de VS geen enkele sanctie opgelegd aan Yuriy Lutsenko.

Er werden wel de nodige onderzoeken gevoerd en beschuldigingen geuit tegen de slecht functionerende PG van Oekraïne, maar Lutsenko leek er niet mee te zitten. Hij vond het allemaal heel normaal.  "Als ik me niet vergis is dit misschien al het 5e of 6e strafrechtelijke onderzoek dat tegen me gestart wordt [haalt schouders op]. Wat niet normaal is, is de manier waarop dit opgehyped wordt."

Toen voormalig president van Georgië Mikheil Saakashvili Oekraïne kwam helpen in zijn hoedanigheid als gouverneur van van de regio Odessa liet zich in niet mis te verstane bewoording uit over Lutsenko:
"Lutsenko is een zakenman. Drie maanden voor zijn ontslag verkocht hij zijn aandelen in de Oekraïense tabaksindustrie ter waarde van $ 70 miljoen. Hij was een doorsnee schurk die zich uitgaf als procureur-generaal. Ik kan je bijvoorbeeld het verhaal vertellen van een stel die een klein bedrijf runde in een luna park in Odessa ( ze hadden juridische problemen die om een oplossing vroegen). Ze kwamen in contact met Lutsenko's broer, op het moment dat Lutsenko PG was. Deze vertelde hun: 'Ik speel dit allemaal door naar de PG, hij gaat dit zaakje wel regelen. En toen vertelde hij het stel: 'Geef me 50% van jullie bedrijf'. "

Meer uitspraken van Saakashvili over Lutsenko:
"Yuriy Lutsenko is een smerig schepsel die corruptiezaken afdeed voor poen"
"Gelet op zijn daden beschouw ik het als een alarmerend teken als hij niet eindigt, verrottend in een cel."Dit is dus het profiel van procureur-generaal Yuriy Lutsenko, de man die zijn aanstelling grotendeels aan Joe Biden te danken heeft gehad, na diens maandenlange chantage-offensief om Shokin ontslagen te krijgen.
Ter afsluiting maakt Olivier Berruyer een collage van opinies van getuigen over Yuriy Lutsenko.
Pierre Lorrain schrijver van 'L'Ukraine, une histoire entre deux destins':
Yuriy Lutsenko, naar mijn mening, is als PG absoluut niet op zijn plaats omdat het iemand is die al eerder met justitie in aanraking kwam, waarmee hij automatisch al uitgesloten had moeten zijn om die post te bekleden. De reden waarom hij PG werd was omdat hij eenvoudig te kneden was. Dat was met Shokin niet het geval."
- Wie van de twee was de slechtste PG: Lutsenko of Shokin?
"Zonder enige twijfel, Lutsenko."

Daria Kaleniuk (Anti-Corruption Action Centre in Oekraïne)
"Yuriy Lutsenko is een schurk. En daar zijn meerdere redenen voor. Hij maakte misbruik van zijn ambt voor zijn persoonlijke belangen. Yuriy Lutsenko is een grote schande voor Oekraïne. Hij was aangesteld als procureur-generaal zonder enig juridische titel of diploma. Hij gebruikte zijn post als zijn eigen PR service. Hij gebruikte het kantoor van de PG als zijn persoonlijke politieke platform. Dat stond ons niet aan. We hebben hem hevig bekritiseerd. Hij intimideerde hervormers, hij ondermijnde anti-corruptie hervormingen in Oekraïne en hij schoof een hoop strafrechtelijke onderzoeken opzij, soms liet hij ze zelfs afsluiten. En ik geloof dat hij zijn kantoor ook misbruikte voor zelfverrijking. Dus daarom vind ik dat Lutsenko een schurk is.

David Sakvarelidze, voormalig adjunct procureur-generaal, periode 2015-2016
Lutsenko is een schurk. Een politieke schurk. Het is een individu zonder enige morele waarden of principes. Hij heeft eerder gewerkt in een paar politieke teams en hij switchte  gewoonlijk moeiteloos van loyaliteit. Hij verraadde menige politieke leider in dit land, dat is een welbekend feit en het meest teleurstellende dat hij deed is dat verraad pleegde aan twee Maidan revoluties. Onderdeel vormen van de leiding van Maidan en het dan verraden, want twee keer liet hij zich inpalmen door corruptie, waartegen de Maidan beweging juist zo ageerde. Dus dit is een persoon die geen enkel moreel recht heeft of een achtergrond of aanzien in dit land, waarmee hij dus kan meepraten over corruptie of enige vorm van rechtspraak. Dit is niet degene waarmee je daarover moet praten."
- Denkt u dat hij een corrupt persoon is.
"Ik denk dat hij voor 100% corrupt is, ja."
- Wat vindt u, wie is de slechtste procureur?
"Voor mij is dat Lutsenko."

We eindigen met Oleg Bazaluk, professor politieke filosofie aan de universiteiten van Kiev en Maoming in China. Politiek analist en schrijver over corruptie in zijn land:
"Als de Amerikanen erop uit waren Shokin te verwijderen was dat om ervoor te zorgen dat er niet zomaar iemand anders die plaats zou innemen, maar iemand die niet opnieuw Burisma ging onderzoeken. Poroshenko schoof Lutsenko naar voren.  Op dat moment interesseerde de Amerikanen het niet dat Lutsenko een 'schurk' was, en dan wel eentje die makkelijk te manipuleren was.
Hij werd de nieuwe PG en deed zijn werk en liep Poroshenko en zijn gevolg niet voor de voeten. Zij stalen, hijzelf stal ook, maar niemand belandde in de gevangenis. Dat was alles. 
Lutsenko voldeed niet aan de criteria voor de positie van procureur. Hij beschikte niet over de benodigde opleiding voor die baan, Poroshenko regelde dat voor hem."
- En volgens u, deed PG Shokin op normale wijze onderzoek naar Burisma?
"Ja. Ja."
- Waarom bracht Lutsenko een tijd door in de gevangenis?
"Je moet begrijpen dat Lutsenko's complete loopbaan gebouwd was op verraad. Op het moment van zijn arrestatie was hij totaal corrupt en bedroeg zijn fortuin naar schatting tussen de $ 10 - 20 miljoen
Er lopen nu al twee rechtszaken tegen hem, omdat hij behoorlijk rijk is dankzij het geld dat hij gestolen heeft tijdens het Poroshenko presidentschap. Het zou mij niets verbazen als hij opnieuw gevangenschap krijgt opgelegd.
Dit is wat Lutsenko karakteriseert: Een dief, corrupt en een verrader. Wij moeten hem niet in Oekraïne en en in de omgeving. Ik ken heel wat politici en er is er niet een die hem mag. Maar hij heeft heel wat kompromat over personen. Daarom wordt hij getolereerd."
- Zou hij vandaag de dag nog steeds over compromitterend materiaal beschikken en daarmee over macht?
"Ja natuurlijk, zelfs over de Amerikanen..."
- Dus, meneer Lutsenko was slechter dan meneer Shokin?
"Shokin was een professional. Shokin heeft zijn leven lang doorgebracht op het PG kantoor waar hij zijn carrière binnen Justitie werd opgebouwd. Lutsenko daarentegen had geen enkele juridische achtergrond. Het was doodgewoon een politieke aanstelling. Lutsenko had niet het flauwste benul van justitie."
- Was Lutsenko een schurk, ja of nee?
"Ja. Ik durf te zeggen dat Lutsenko een dief is."

 Al deze analyses over Lutsenko zijn daarom nogal overweldigend. Het mag ook vermeld dat dit alles ook duidelijk werd tijdens hoorzittingen van het Congres. In een beeldfragment horen we diplomaat bij de Oekraïense ambassade, David Holmes zeggen dat het beeld dat men bij de ambassade over Lutsenko had, overeen kwam met al het voorafgaande.
- Komt dat overeen met het begrip 'corrupt'?
Holmes: "Ja."
Olivier Berruyer: Het moge duidelijk zijn uit ons onderzoek en de krachtige getuigenverklaringen dat Joe Biden glashard loog en daarvoor menigeen misleidde over Lutsenko's capaciteiten toen hij dit zei:

"And the put in place someone who was solid".

Dit was de samenvatting/ script van deel 1 . 





Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

De doorlopende Trump impeachment sage

Trump slecht - Democraten goed.
Dat eerste is een makkie. Dat tweede deugt voor geen meter. Trump is een verschrikkelijke man maar zit in het Witte Huis omdat de Democraten verschrikkelijk gefaald hebben.
En tot dat inzicht is de media nog niet gekomen, het publiek niet, en de Democraten zelf niet eens (of doen heel overtuigend alsof).

Momenteel krijgt Trump het voor zijn kiezen omdat hij er bij de Oekraïense autoriteiten op aangedrongen had om onderzoek te doen naar een Amerikaan die zijn machtspositie had misbruikt om duistere zaakjes in Oekraïne te regelen. Er was sprake van een fracking onderneming, Burisma Holdings, die in combinatie van Amerikaans overheidsgeld en een IMF lening, Oekraïens gas wilde exploiteren. De man die dat allemaal geregeld had, inclusief een topfunctie voor zijn zoon, was "toevallig" Joe Biden.
Niks toeval natuurlijk, dit is een poging van Trump om een rivaal koud te maken. Foei! Slechte man! Maar, zo werkt Amerikaanse politiek. Zo lang echter niet bewezen kan worden dat Trump letterlijk geld heeft aangeboden en de andere kant in Kiev dat geaccepteerd heeft, is er geen sprake van omkoping en geen impeachment. Niemand heeft nog de inhoud van het gelekte transcript van een telefoongesprek gelezen dus ook de 'intentie' van Trump kan niet ingeschat worden. De Republikeinen zijn terecht verbolgen over deze laatste actie van de Democratische elite in Washington.

Wat is wel nu al met grote zekerheid te zeggen? Nou, dat er dus sprake was van een annexatie van Oekraïne - door ons. Monsanto dook er gelijk bovenop, de hele fracking industrie, ongehinderd door milieuregeltjes rezen de plofkip-fabrieken en megastallen uit de grond en werd het bijna failliete land voor spotprijzen opgekocht door westerse oligarchen (sorry, business mensen).
Een van die 'disaster' kapitalisten was Joe Biden, en zijn zoon Hunter.

En verder laat ik dit artikel voor zichzelf spreken [vert, links door mij toegevoegd]:

Maar een snelle terugblik op de New York Times van 1 mei 2019 geeft stof tot nadenken, moeilijk te verteren materie in feite. We lezen dat nadat Biden Jr. uit de US Marine was gegooid omdat hij positief scoorde op een cocaïnetest maar negatief scoorde op ervaring met Oekraïense vraagstukken, een baan aangeboden kreeg t.w.v. $ 15.000 per maand bij een notoir corrupt, oligarch-geleid Oekraïens bedrijf dat geïnteresseerd was in hoge fracking winsten. Toen een te gewetensvolle officier van justitie de zaak begon te onderzoeken, drongen de twee Bidens erop aan dat hij werd ontslagen - of anders geen geld meer uit Washington. Hij werd ontslagen.
Toen zijn opvolger, na gehoorzaam de zaak te hebben vernietigd, het nodig vond om het opnieuw op te pakken, grepen zoon of vader in met nieuwe bedreigingen - die opnieuw werkten.
Zo komt het tenminste over in het New York Times-artikel.  En in een gerelateerd interview herinnerde Joe Biden zich hoe hij tijdens een bezoek aan Kiev had gedreigd dat hij over zes uur zou vertrekken. Of de officier van justitie zou tegen die tijd ontslagen zijn of anders; geen miljard.
Hij werd ontslagen.

Materiaal genoeg om eens verder in te duiken en dat is tot nu toe onvoldoende gebeurd. Dat kan de Democraten nog wel eens gaan opbreken nu ze de knuppel in het hoenderhok hebben gegooid.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Impeachment van Trump, take forty-three

House Minority Leader Nancy Pelosi

Jonathan Ernst | Reuters

In het alternatieve universum waarin de Democraten en hun aanhangers leven, is de complete waslijst van Trumps's misdragingen, zoals zijn wangedrag in ambt, zijn minachting van de grondwet en zijn falen om een regering te leiden en zijn officiële taken te vervullen, voldoende om zijn aftreden te kunnen bewerkstelligen.

In dat alternatieve universum heeft het Mueller onderzoek wél bewezen dat Poetin en Trump hebben samengespannen om de laatste president van Amerika te maken. En in datzelfde universum waren het de Russen die de DNC computer hackten en met Julian Assange onder één hoedje speelden om Hillary Clinton zwart te maken - die dáár hartstikke onschuldig is aan verkiezingsfraude, en aan het vernietigen van bewijsmateriaal (30.000 emails) die zij als minister van BuZa onder Obama op ongeoorloofde wijze bewaarde op haar persoonlijke computer.

Dat universum.

In dat universum gaat deze jongste couppoging om president Trump van zijn troon te stoten deze keer wel slagen. Voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi (Dem), heeft er alle vertrouwen in.

In de echte wereld, waar het Mueller onderzoek uitliep op een fiasco en aanklachten tegen bepaalde Russen en het naar huis sturen van een pluk diplomaten niet gelijk staat aan 'bewijs van schuld', en waar zelfs een zelfs 'obstruction' aanklacht geen stand hield, kun je ook geen afzettingsprocedure starten als je eigenlijk geen zaak daarvoor hebt.

Beseffen die Democraten dat nou echt niet? Natuurlijk wel. Want, die 'impeachment', dat werkelijk afzetten van de president, dat blijkt eigenlijk niet het hoofddoel van de Democraten te zijn. Al moet je wel tot de elfde alinea van zo'n artikel doorlezen om daar achter te komen. Het doel is dat door louter het volume van het aantal (onbewezen) verdenkingen en verdachtmakingen het beeld ontstaat dat er wel 'iets' van waar moet zijn en dat "de schuldige" zich door manipulatie en steun van zijn corrupte achterban steeds opnieuw weet te onttrekken aan zijn "gerechtigde straf".

"And while there is a small chance this removal could come via a conviction on impeachment charges, Democratic eyes really must remain focused on the prize: the electoral defeat of Trump and his party in 2020."

Daar kwam de aap uit de mouw. Tekenend voor de politieke armoe bij de Democraten weet men niets anders te verzinnen dan dat hun verkiezingswinst in 2020 slechts kan worden bereikt door het beschadigen van Trump's reputatie ( Mijn God, welke reputatie?). Men kan wel een eigen succesvol programma uitwerken maar dat zou zo drastisch indruisen tegen hun conservatieve beginselen dat men nog liever met een Joe Biden verliest dan de partij "te verkwanselen" aan "linkse types" als Bernie Sanders of Elizabeth Warren (laat staan een Tulsi Gabbard!). Dus laten we Trump maar zwart maken.

Dit gaat zó niet werken om een tweede ambtstermijn van Donald Trump te voorkomen. Er is maar een mogelijkheid: De Democraten leven werkelijk in een andere dimensie of ze vinden het eigenlijk prima dat deze totaal ongeschikte Pierlala voor hun de ijzers uit het vuur haalt.

God helpe ons. De Democraten gaan het niet doen. 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Wie tuimelt het eerst: Joe Biden of Donald Trump

Twee artikelen die hetzelfde onderwerp totaal anders benaderen. Je zou het grappig kunnen vinden maar het is feitelijk diep triest wat hier gebeurt:
Eerst: De zóveelste poging om Trump afgezet (Impeached) te krijgen.
Hier verwoord door Juan Cole, een vurige Democraat (te vaak verward met 'links') die hierin eindelijk de kans ziet om de gehate Republikein te laten tackelen.

Trump zou Oekraïners hebben omgekocht om "dirt" te verzamelen over Joe Biden. Meer precies; over diens zoon Hunter Biden, die tijdens de Maidan coup corrupte zaken deed met Oekraïense zakenlui. Vader Biden gebruikte zijn invloed bij het nieuwe regime om dit feit onder tafel te vegen, en Trump deed pogingen de bewijzen daarvan juist te bemachtigen.

Amerikaanse politiek leunt zwaar op het het onderuit kunnen halen van een concurrent (het "plasseks"-dossier bv). Dit gooien met modder naar elkaar heeft de plaats ingenomen van een politiek debat en moet verbloemen dat er van democratie geen sprake is. Alleen een politiek schouwspel. Enorm veel tijd, geld en moeite wordt door beide partijen gestoken in het verzamelen van dergelijk reputatiebeschadigend materiaal.
Ray McGovern (voormalig CIA analist en nu activist) benadert Hunter Bidens 'Burisma schandaal' anders en ziet hierin eerder het mogelijke einde van Joe Biden's race als 2020 Democratisch presidentskandidaat.

Hij ziet de hele heisa over deze hernieuwde 'impeachment' gekte als een herhaling van de Russiagate flauwekul die bedoeld was om de schandalige corruptie bij het Democratische partijbureau (DNC) te verdoezelen. Opnieuw draait alles om "het niet beschadigen van de Partij - want wie houdt anders de Republikeinen tegen". Het is de vraag hoelang het progressieve deel van Amerika hier nog in blijft geloven...

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Hadrianus wint

Omdat de pers niet aan impopulaire follow-up artikelen doet, (google maar: Grace 1, Adrian Darya 1, in het Nederlands) doe ik het maar. Die Iraanse olietanker, hè. Die door Gibraltar (het Britse ministaatje in Spanje) in beslag was genomen onder zware druk van de Amerikanen. En daarna weer vrijgegeven omdat de Iraniërs op hun beurt een Britse olietanker kaapten en de Britten toen dachten: "Hallo, yankee vrienden, dit is jullie gewenste oorlog, draai maar lekker zelf voor de gevolgen op".
Die Iraanse olietanker, die door de Iraniërs van 'Grace 1' omgedoopt werd naar 'Adrian Darya 1' wat een toespeling is op 'Hadrianus’, de Romeinse keizer die in Engeland Hadrian's Wall liet bouwen, de muur die barbaarse stammen uit het Noorden moest tegenhouden. 'Darya' staat voor 'zee'.
Die dus.

Het regime in Washington dreigde met hel en verdoemenis als iemand het lef had deze olietanker te assisteren of helpen te lossen op zijn oorspronkelijke bestemming, Syrië, heeft inmiddels zijn lading kunnen lossen. Op zijn bestemming, in Syrië. Ongestoord.

Wie de dikke vette opgestoken middelvinger richting de VS hier mist let niet goed op.

 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Change We Can Bernie In

Bij Counterpunch komen diverse geluiden aan bod. Hier, die van een opiniemaker die het "linkse" gedeelte van de VS, ergo, de Democratische Partij, gerust wil stellen dat men veilig op Bernie Sanders kan stemmen want hij is heus niet zo'n socialist die bijvoorbeeld van Noord Amerika een Cuba of een Venezuela wil maken - waar iedereen het slecht heeft vanwege het socialisme.
Zo'n "socialist" is Bernie helemaal niet, verzekert deze Timothy M. Gill de Amerikaanse kiezer. Wat een verassing - not.

Hij [Sanders] noemt zich een 'democratic socialist' (iets waar niemand van weet wat het precies inhoudt), zegt de Scandinavische landen als voorbeeld te nemen, maar weigert dan de meer gangbare en herkenbare term van 'sociaal democraat' te hanteren. Schijnbaar geilt Bernie wel op dat woordje 'socialist' - het doet het goed. Heeft hij goed begrepen uit die cijfers van de Pew poll; 65% van de Democraten vinden het ook geil klinken.

Natuurlijk is Bernie veel meer anti-imperialistisch en minder interventionistisch dan b.v. Elizabeth Warren (kansloos) maar ook niet zo'n hardcore kapitalist als Joe Biden (t.o.v. Trump kansloos want Trump 'grabs pussy - Biden streelt hoofdhaar) dus dan doet Sanders (kansrijk!) het eigenlijk erg goed!
Andere, meer "extreem linkse" types, blijven bij Gill buiten beschouwing. AOC is gelukkig te jong en Tulsi Gabbard (Tulsi "Wie"?) wordt angstvallig verzwegen. Niet verwonderlijk in een artikel dat leest als een Bernie Sanders promotiefolder.

Wat Venezuela betreft: Sanders vertelt vol trots dat hij nooit het type socialist is geweest die iets positiefs over Maduro en al evenmin over Hugo Chavez heeft gezegd. Maar hij is wel tegen imperialisme en tegen interventies. De huidige sancties (van Trump, maar onder Obama begonnen, tralalalala, ssssst!) raken alleen het arme deel van bevolking en Sanders - als man van het volk - kijkt daarom liever naar andere opties om het 'verkeerd linkse' regime van Maduro ten val te brengen. Hij denkt dat nieuwe verkiezingen volgens Amerikaanse instructies Venezuela wel zal leiden richting een meer "kapitalistische vorm van socialisme".
Ik denk dat Sanders daarin gelijk heeft.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

De Mueller deceptie

Iedereen eens lekker wakkerschudden. De media faalt hierin compleet.
Je weet dat 'Russiagate' grotendeels op z'n gat is gegaan en dat het Mueller rapport niet kon hardmaken dat er tijdens de 2016 presidentsverkiezingen sprake was van een complot tussen Poetin en Trump om de laatste president te maken; de "collusion" claim.
Maar, zo houdt de media ons nog steeds voor: Speciaal onderzoeker naar het bestaan van Atlantis, Shangri-La en Russische inmenging - Robert Mueller, wist tenminste wel met zekerheid aan te tonen dat de Russen uit eigen beweging zich hadden bemoeid met de verkiezingen. Daar hoeven we niet aan te twijfelen en daar worden we nog dagelijks aan herinnerd:

bron: https://www.npo3.nl/brandpuntplus/facebook-haalt-forum-advertenties-offline-anti-nepnieuwsregels-overtreden-c876a5aa-6d2f-485a-8f82-5d6fd7c4b1cd

De pijlers waarop van deze theorie rustte bestond uit 1) het z.g. bewijs van de IRA troll farm in St Petersburg dat doelbewust en in opdracht van het Kremlin tweedracht zaaide en 2) de bewijzen die gevonden waren tijdens het onderzoek naar de gestolen DNC emails. Emails die door de Russen gehackt zouden zijn geweest en doorgespeeld aan Wikileaks. De bedoeling: de kansen van de Democraten en daarmee die van Hillary Clinton torpederen.

Deze twee pijlers hebben het begeven.

Eindelijk, want er waren al meer dan voldoende redenen om te twijfelen aan de juistheid van Muellers bevindingen en oplettende en kritische journalisten en niet te vergeten een team van voormalige specialisten uit de de inlichtingendienst (VIPS) hadden al aangetoond dat er op zijn minst getwijfeld diende te worden aan de uitkomsten van het onderzoek.

De mainstream media deed dat niet. Integendeel, de NRC bijvoorbeeld, lustte er wel pap van:

Men luisterde klakkeloos naar de beweringen die door Mueller (die al eerder een Irak oorlog bij elkaar loog) of door andere regeringswoordvoerders naar buiten werden gebracht en publiceerden dat.
Maar ook het argument dat het feit dat 12 Russische geheim agenten werden aangeklaagd veelzeggend zou zijn is op lucht gebaseerd. Een aanklacht zegt op zichzelf niets: "one can easily indict a ham sandwich". Mueller heeft altijd geweten dat er nooit een proces zou volgen. Een proces waarbij Mueller's aanklachten op de pijnbank zouden worden getest op hun geloofwaardigheid, en geen minuut zouden hebben standgehouden.

Zoals bleek bij de eerste de beste stresstest voor een rechtbank: Afgelopen maandag werd duidelijk dat op 1 juli een federale rechter; Dabney Friedrich, Mueller bevel gaf te stoppen met doen alsof hij bewijs had dat de Russische regering achter de vermeende poging van de Internet Research Agency (de "troll farm" in St. Petersburg, IRA) had gezeten om de Amerikaanse verkiezingen van 2016 via sociale media te verstoren.

Hoe Mueller's bedrog  boven water kwam? Wat niemand had verwacht gebeurde: Het moederbedrijf van de IRA en diens eigenaar Yevgeny Prigozhin, maakten bezwaar tegen de het veelvuldige gebruik van de terminologie "Rusland" waar bedoeld werd "het in Rusland gevestigde commerciële clickbait bedrijf IRA te St. Petersburg" en spande een rechtszaak aan. Voor het eerst werden de bewijzen door een rechter bestudeerd - en te licht bevonden.  'Concord Management and Consulting' kreeg gelijk en
op 28 mei gaf rechter Friedrich de regering zelfs opdracht om "af te zien van het maken of autoriseren van een publieke verklaring die de vermeende samenzwering in de aanklacht koppelt aan de Russische regering of zijn diensten".  De tweede pijler die bezweek was die van de vermeende sporen die gevonden waren door het private onderzoeksbureau CrowdStrike op de DNC computer en die aantoonden dat Russiche hackers aan het werk waren geweest. Zelfs onze eigen AIVD werkte ijverig mee om geloofwaardigheid aan dit bedrog te verlenen. Het zal wel te laat zijn om de "taart en bloemen" die men vanuit Washington kreeg opgestuurd te retourneren, neem ik aan.

Ook dit kwam tijdens een rechtszaak (tegen Roger Stone) boven water. Niet alleen had de Democratische Partij politiebewijs achterover gedrukt, t.w. de DNC computer waarop de bewijzen te vinden waren over het daderschap van de diefstal, ze hadden deze meegegeven aan een privaat cybersecurity bedrijf (met een twijfelachtige reputatie) CrowdStrike. En - geloof het of niet - de FBI ging hiermee akkoord.
Maar het wordt nog erger: Niet alleen ging de FBI hiermee akkoord, tijdens deze laatste rechtszaak vroeg de verdediging om het volledige ongecensureerde rapport ter inzage. De rechter gaf daartoe bevel en voor het eerst kreeg de wereld inzage in het CrowdStrike :"rapport" waar zogenaamd de bewijzen in vermeld stonden van Russische verantwoordelijkheid van diefstal van de DNC emails. Opvallend daarin was de hoeveelheid zwartgemaakte tekst. Maar bij navraag door de verdediging bleek dat het gebruik van de censuurstift niet was toegepast door FBI, maar het werk was van  CrowdStrike die informatie achterhield voor de FBI
En: De FBI nam daar genoegen mee.

Was Robert Mueller werkelijk zo zeker van zijn zaak?
Daar lijkt het niet op. Wie de moeite had genomen het rapport door te nemen had kunnen ontdekken hij in zijn bewoording een stuk minder stellig is dan in zijn uitlatingen in het openbaar. Over het hacken van de DNC computer spreekt hij in het rapport van dat "het erop leek" dat ("appeared") dat de Russen hiervoor verantwoordelijk waren. Dat is een hele diplomatieke manier om te verbergen dat je het niet zeker weet.

Niet dat Mueller daar mee weg mag komen. Immers, als het klopt wat Bill Binney beweert weet de NSA als geen ander of de computer gehackt werd of niet "if somebody hacked something, they would know it". Russiagate mag dan wel een fiasco zijn, het onderzoek naar het bedrog van de DNC, het bedrog van Robert Mueller, de FBI, NSA en ander diensten die samengespannen hebben om een impopulaire (en totaal ongeschikte!) president op een ondemocratische manier uit de weg te ruimen moet nog beginnen.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.