Omdat de pers niet aan impopulaire follow-up artikelen doet, (google
maar: Grace 1, Adrian Darya 1, in het Nederlands) doe ik het maar. Die Iraanse
olietanker, hè. Die door Gibraltar (het Britse ministaatje in Spanje) in
beslag was genomen onder zware druk van de Amerikanen. En daarna weer
vrijgegeven omdat de Iraniërs op hun beurt een Britse olietanker kaapten
en de Britten toen dachten: "Hallo, yankee vrienden, dit is jullie
gewenste oorlog, draai maar lekker zelf voor de gevolgen op".
Die Iraanse olietanker, die door de Iraniërs van 'Grace 1' omgedoopt
werd naar 'Adrian Darya 1' wat een toespeling is op 'Hadrianus’, de
Romeinse keizer die in Engeland Hadrian's Wall liet bouwen, de muur die
barbaarse stammen uit het Noorden moest tegenhouden. 'Darya' staat voor
'zee'.
Die dus.
Het regime in Washington dreigde met hel en
verdoemenis als iemand het lef had deze olietanker te assisteren of helpen
te lossen op zijn oorspronkelijke bestemming, Syrië, heeft inmiddels
zijn lading kunnen lossen. Op zijn bestemming, in Syrië. Ongestoord.
Wie de dikke vette opgestoken middelvinger richting de VS hier mist let niet goed op.
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.