Deel Twee: "Niet Zo 'Slapende' Onderzoeken"
Een veelgehoord argument aan de zijde van de Democraten is dat Joe Biden geen pressie uitoefende op de Oekraiense autoriteiten om een onderzoek naar Burisma te staken omdat er helemaal geen sprake was van een onderzoek.
Althans niet actief.
Procureur-generaal Viktor Shokin zou een trage sovjet-style ambtenaar zijn die weinig uitvoerde om corruptie tegen te gaan. Het onderzoek naar Burisma zou zich in de slaapstand bevinden toen Biden aandrong op het vervangen van de Oekraïense PG.
Dit narratief werd onophoudelijk door de media herhaald.
Terwijl er allerlei ophef werd gemaakt over een telefoontje van Trump met de Oekraiense president waarin verzocht zou worden een onderzoek te doen naar de Burisma zaak, en dit aangewend werd om een afzettingsprocedure tegen Trump te starten, bleef de Burisma kwestie zélf opvallend onderbelicht. Schandalig zelfs, want er werden heel wat leugens verteld. Leugens die onder meer de reputatie schaadden van de Oekraiense procureur-generaal Viktor Shokin. En die liet het er niet bij zitten.
Deze Franse documentaire van Olivier Berruyer gaat daar terecht dieper op in. Wat zal blijken is dat Biden's adviseurs moedwillig de rollen omdraaiden en dat het niet Shokin was die het onderzoek frustreerde maar dat het wel degelijk Biden's werk was. Hier deel 2
De mensen achter Joe Biden deden er alles aan om in de media het gerucht tegen te spreken dat de keus van vervanger Lutsenko was ingegeven door de wens om zijn zoon Hunter te beschermen tegen een eventueel anti-corruptie onderzoek.
Daarom werd het beeld gecreëerd dat de vervanger van Shokin, Lutsenko veel beter zijn werk deed dan zijn voorganger. Hoe kan dát dan uitgelegd worden als een poging om zijn zoon te beschermen?
"Helaas" bleek Lutsenko een nog veel grotere mislukking dan zijn voorganger waar het neerkwam op vervolging van corruptiezaken. De gespeelde teleurstelling vanuit het Biden kamp werd verwoord met
"Lutsenko was meer anti-corruptie" en
"onze hoop met Lutsenko als niet politieke gemotiveerde hervormer werd naderhand de grond in geboord"
Hoe brutaler de leugen, hoe groter de kans dat het geloofd wordt.
Om aan te geven hoe massaal de boodschap verspreid werd door de mainstream media dat het onderzoek naar Burisma onder (PG Shokin) 'dormant', slapende was hier een kleine collage:
Er werd geturfd hoeveel keer het pro-Biden / anti-Shokin verhaal door de Washington Post alleen al herhaald werd. In de korte periode van 4 dagen gebeurde dat 20 keer door een totaal van ongeveer 15 journalisten!!!!
Maar daar blijft het niet bij. Men vond nog eens 19 andere zijdelingse anti-Shokin verwijzingen in andere WaPo artikelen waarbij opvallend vaak dezelfde copy/paste bewoording gebruikt werd.
Bij Bloomberg beweerde Vitaly Kasko (een van de voormalige aanklagers) dat de Burisma zaak 'dormant' was. Wat Bloomberg vergat te vertellen dat Shokin daarvoor Kasko de laan had uitgestuurd. Volgens Shokin was Kasko lekker gemaakt met de belofte dat hij de nieuwe PG zou worden. Hij liep daarom over naar de Biden-clan.
Maar: Wie te geloven? Was het onderzoek naar Burisma "dormant'? Laten we daarom zoveel mogelijk van feiten uitgaan.
De Fransen tonen plenty documenten waaruit blijkt dar er sprake was van een actief onderzoek naar
Burisma (mede)oprichter (2002) Zlochevsky. De getoonde tijdlijn begint op *
15 februari 2015, dan naar
*16 juni 2015: Sart van Shokin onderzoek naar gaswinning licenties die door (inmiddels) Ecologie minister Zlochevsky aan Burisma werden verstrekt.
* 25 juni: aankondiging start naar een van Zlochevsky's handlangers in de 23 miljoen-zaak.
*10 juli : Het kantoor van de PG geeft een persverklaring n.a.v. de aanstaande ontmoeting tussen Shokin en ambassadeur Pyatt. Shokin ging het met hem hebben over
'de progressie in de Zlochevsky zaak', en met name over de intensivering van de samenwerking met de Britten in deze zaak.
*31juli: Het kantoor van de PG legt beslag op landgoederen van Zlochevsky.
*19 oktober 2015: Shokin beklaagt zich omdat de Britten de bevroren tegoeden van Zlochevsky hebben vrijgegeven. Aangekondigd wordt dat de zaak verder besproken zal worden bij 'Eurojust' , de justitiële European Interpol (
een EU initiatief) die zich bezighield met de Z. zaak
Ten gevolge van een intern onderzoek wordt op
* 1 december 2015, op verzoek van het kantoor van de PG een aanklacht ingediend tegen de medewerker die de brief had geschreven waarmee het beslag op Zlochevsky's tegoeden van 23 miljoen opgeheven werd.
*15 december: Het blijkt dat de kwestie met de bezittingen van Z. niet meer onder de PG bevoegdheid valt en het dossier op
*21 november overgedragen wordt aan de speciale anti-corruptie eenheid 'National Anti-Corruption Bureau of Ukraine' (NABU)
(Founding and launching the National Anti-Corruption Bureau was one of the requirements set by the IMF and the the European Commission for relaxation of visa restrictions between Ukraine and the European Union. (bron: https://nabu.gov.ua/en/history-nabu)
*4 februari 2016: Het kantoor van de PG kondigt in een persbericht vol trots aan dat er beslag gelegd zal worden op Zlochevsky's bezittingen.
Al met al niet zo 'dormant' als beweerd werd!
Gevraagd naar Shokin's ervaringen beweert deze dat hij omstreeks juli 2015 volop met de Burisma zaak bezig was, maar dat ambassadeur Geoffrey R. Pyatt er bij hem op aandrong de zaak met 'white gloves' te behandelen.
"Ik deed op dat moment een onderzoek naar Mykola Zlochevsky, de oprichter van Burisma. Hunter Biden was benoemd als lid van de Raad van Bestuur van de firma Burisma, daar aangesteld door Zlochevsky om zichzelf daarmee te beschermen."
Joe Biden bracht op die manier een stelletje managers naar binnen. Mensen die naar hem luisterden, afhankelijk van hem waren, volgens Shokin.
Er was sprake van hints, die Shokin aanvankelijk ontgingen. Die mensen die Biden meebracht kwamen daar niet voor niets. Ook ambassadeur Pyatt verstrekte hem 'adviezen'. Shokin werd er daarna zelfs bij herhaling op aangesproken om niet door te gaan met zijn onderzoek. Uiteindelijk was het president Poroshenko die hem waarschuwde dat Biden genoeg van hem (Shokin) had en aandrong op diens ontslag.
"We hadden op dat moment net plannen om een onderzoek te doen naar Hunter Biden en Devon Archer (net als Hunter Biden lid van de Raad van Bestuur bij Burisma). Maar daar kregen we de tijd niet meer voor."
Hij [Biden] beloofde Poroshenko kompromat te leveren waaruit mijn corruptie zou blijken.
Als vice president van de VS gebruikte hij zijn macht om alle aanklachten tegen Burisma in te laten trekken. Dat alles onder volledig toezicht en medeweten van Lutsenko (de nieuwe PG).
Tijdens een twee uur durend interview met de Amerikaanse nieuwszender ABC vertelde ik dit allemaal maar deze gedeeltes werden nooit uitgezonden. En ook op hun website bleven deze onderwerpen compleet onvermeld.
De documentairemakers probeerden meer dan 20 keer bij drie journalisten hierover opheldering te krijgen, maar ontvingen nooit enig antwoord van ABC News.
Maar Shokin, met de nodige wantrouwen jegens Amerikaanse journalistiek, was zo verstandig geweest het interview zelf te filmen met zijn telefoon.
We zien nu in deze documentaire , de beelden die niet vertoond werden door ABC News.
Over de - al langer bestaande - verdenking die Biden zou hebben over de 'corruptie' van Shokin:
"Als dat zo was moet daar in die tijd iets over te vinden zijn geweest op schrift, een klacht een verwijt,... niets! "Niet over mijn werk, niet over mijn persoonlijkheid, niet over mijn corruptie".
ABC: Deed u een onderzoek naar Burisma?
Je ziet Shokin documenten erbij pakken waar hij aantoont welke onderzoeken hij deed naar Burisma en Zlochevsky. en hij somt ze allemaal op, zes in totaal. Allemaal lopende onderzoeken. De ABC journalist vraagt zelfs aan zijn cameraman of die alles in beeld heeft.
De nieuw aangewezen PG, Lutsenko gaf opdracht op 1 november 2016 om al deze onderzoeken stop te zetten. Shokin zegt dat het overduidelijk is dat dat gebeurde omdat we te dicht bij Hunter Biden, Zlochevsky en anderen met invloed in de VS kwamen.
ABC: Wat vond u er van toen Joe Biden u beledigde ("son of a bitch").
Shokin:
"Hij zei dit geruime tijd na mijn ontslag (6 maanden). Al deze kritiek op mij uitte hij tijdens een backstage praatje met Poroshenko - hij beweerde die dingen nooit in het openbaar." . Hij stoort zich aan het beledigen van zijn moeder en de minachting die hij toont aan alle moeders van de wereld, inclusief Biden's eigen moeder.
Het is grappig om te zien dat diezelfde ABC journalist tijdens het vragen stellen aan president Zelensky fanatiek zijn best doet om uit de mond van de president de woorden te ontlokken die hij wél graag wil horen: "
President Trump drong er toch bij u op aan om een onderzoek te starten tegen Joe Biden?"
Zelensky:
"Wij hebben zoveel zaken die onderzocht moeten worden. Dit was er één van".
ABC:
"Ja maar wat vindt u ervan als een buitenlandse staat er bij uw land op aandringt om een onderzoek te starten naar een politieke concurrent, zou u dat niet 'corrupt' noemen?"
In een rechtszaak zouden ze dat 'leidende vragen' noemen.
Tijdens dit gesprek en in andere interviews heeft Zelensky gezegd nooit druk te hebben gevoeld van Trump. Ook niet tijdens het beruchte, door een CIA medewerker gelekte telefoongesprek waarin Trump zogenaamd zijn macht zou hebben misbruikt.
Nog een prachtig staaltje van media-misleiding, deze keer door CNN
Alles behalve neutraal beweert een CN reporter dat Zelensky's antwoorden "ontwijkend" zijn (omdat hij ondanks de herhaalde druk niet wil "toegeven" onder druk te zijn gezet door Trump) en "steunend op woordspelletjes". Op een gegeven moment zegt Zelensky
"No one can put pressure on me" en de CNN reporter die dit als volgt framet:
"Je hoort hem hier dus zegggen 'niemand KAN' mij onder druk zetten Jake, en dat is wat anders dan 'niemand HEEFT mij onder druk gezet'".
Iedereen mag zijn eigen conclusie trekken.
De Washington Post bleef derhalve zijn eigen conclusies herhalen en die luidde dat het een valse bewering was dat Joe Biden een PG liet ontslaan die een onderzoek deed naar het bedrijf Burisma, waar zijn zoon Hunter in de Raad van Bestuur zat.. En iets anders beweren, zo bevestigde de New York Times, kwam neer op het aanhangen van een rechtse complottheorie.
Een paar dagen nadat de Oekraiense justitie bevel gaf beslag te leggen op de de bezittingen van Zlochesky voerde Biden de druk tegen Shokin op. Die druk valt te verifiëren: Biden presteerde het in de 8 dagen die vooraf gingen aan het ontslag van Shokin vier keer aan de telefoon te hangen bij Poroshenko "om de VS positie duidelijk te maken", volgens toenmalige medewerkers.
Hij maakte duidelijk dat er geen geld vanuit de VS te verwachten zou zijn, zolang Shokin op zijn plaats zou blijven. Moegestreden gaf Poroshenko toe en vroeg Shokin op 16 februari 2016 zijn ontslagbrief te schrijven, hetgeen hij drie dagen later ook deed.
Tot zover de harde feiten.
Wat gebeurde er precies na Shokin's ontslag en de 1 miljard aan VS steun?
Op 20 februari belde Joe Biden Poroshenko op om die te feliciteren met zijn wijze beslissing. Het zou de weg vrijmaken om hervormingen door te voeren in het kantoor van de Procureur Generaal.
Op 1 april bevestigde Obama aan Poroshenko dat een lening van 1 miljard waarschijnlijk was.
Op 14 april benadrukte Joe Biden nogmaals dat de nieuwe PG nauwer moest samenwerken met de 'hervormers' van de anti-corruptie eenheid,
NABU.
Op 13 mei 2016 kondigt Poroshenko de nieuwe Procureur Generaal van Oekraïne aan: Yuriy Lutsenko. Gelijk volgt de bevestiging dat Oekraïne de lening van 1 miljard krijgt toegewezen.
Op 3 juni wordt de deal gesloten in bijzijn van Poroshenko en Jeffrey Pyatt. Daarom kunnen we stellen dat Joe Biden kreeg wat hij wou :
"Well son of a bitch, he got fired," maar niet in de zes uur waarmee hij
pochte ; het kostte hem 5 maanden
.
Niemand claimt dat Shokin de perfecte PG was. Hoe ging de pers om met Shokin's ontslag? De NYT herinnerde zijn lezers eraan dat Shokin weliswaar zijn werk niet goed deed maar in de belangrijke overgangsfase een belangrijke rol speelde in het in evenwicht houden van diverse politieke belangen gedurende een verraderlijk tijdperk.
De NYT speculeerde tevens - heel vilein - dat er een levendig debat zou bestaan tussen Amerikaanse en Oekraiense bestuurders of Shokin's (slapende) onderzoek naar Burisma ingegeven was door plichtsbesef of door de wens er een omkoping slaatje uit te slaan. Aldus, de New York Times.
The Independent maakte van Shokin een kleurloze ja-knikker, een ervaren bureaucraat, iemand die wist hoe politiek te overleven. Shokin zou zijn aanstelling vooral te danken hebben aan Poroshenko,. Shokin zou echter niet meer, maar ook niet minder corrupt geweest zijn dan zijn voorgangers.
De krant beweerde dat het Burisma onderzoek paste in een veelgebruikt corruptiepatroon: Shokin, noch Poroshenko waren geïnteresseerd in een onderzoek naar Burisma of diens oprichter Zlochevsky. Ze begonnen gewoon een rechtszaak, confisqueerden wat bezittingen en dwongen de verdachte een onderhandelde afkoopsom op. De Independent journalist beweerde dat Poroshenko aan het hoofd van deze afpersingszaak stond.
Het lijkt erop dat Shokin niet het probleem was, maar de president en de Oekraiense regering.
Al Jazeera merkt op dat Shokin geen acties zou ondernemen als Poroshenko daar niet achter zou staan. Een eventueel uitblijven van actie zou daar dus aan te wijten zijn.
Parlementslid en voorzitter van het anti-corruptie comité Yegor Soboliev, klaagt dat er noch bij het parlement, noch bij het kantoor van de President een politieke wil is om tot een functionerend rechtssysteem te komen. Het is daarom dat het corrupte systeem van voor de revolutie stand kan houden.
Saillant detail: Niet veel later wordt Soboliev ontheven van zijn functie.
Uit een Wikileaks ambassade email bleek duidelijk dat de VS al 15 jaar lang op de hoogte was van Poroshenko's neiging tot corruptie.
In een Reuters artikel uit 30 december 2015 wordt het corruptie in Oekraine als dermate erg beschreven dat 'een Nigeriaans prins zich er voor zou schamen'. Een kleine groep oligarchen beheersen 70% van de Oekraiense economie. Daaaruit was een cultuur van straffeloosheid ontstaan.
"Poroshenko, zelf een rijke oligarch, en in een systeem waar aanklagers worden gebruikt als een wapen tegen zakelijke of politieke opponenten, blijft Poroshenko vastbesloten om de controle te handhaven over dit machtsinstrument."
Al het voorgaande verklaart het gebrek aan populariteit van de Oekraiense politieke klasse. Iedereen werd gezien als corrupt.
Er blijven dus maar twee hypotheses over:
Ofwel Shokin werkte plichtsgetrouw en zat er voortgang in het Burisma onderzoek.
of:
Shokin werkte niet op een eerlijke manier omdat Poroshenko geld probeerde af te persen van Zlochevsky.
In het laatste geval zou Poroshenko Shokin opdracht hebben gegeven door te gaan met het onderzoek, om meer munitie te verzamelen.
In beide hypotheses zou er slechts sprake kunnen zijn van voortgang in het onderzoek, en met enige mate van spoed. En de feiten laten zien dat het PG kantoor inderdaad vorderingen maakte.
In beide gevallen zou
Zlochevsky echter, zeker ontstemd zijn geweest over Shokin. En Joe Biden's pressie (op Poro om Shokin te ontslaan) werkte inderdaad in het voordeel van de oligarch, waarmee er dus een vervelende situatie ontstond voor de vice-president van de VS, waarbij er sprake was van een belangenconflict.
Deze redenering klinkt zeker plausibel.
Een grondig onderzoek door een New York Times reporter bevestigt e.e.a.:
Hij zegt dat Zlochevsky's advocaten opgelucht waren toen Shokin van de zaak gehaald werd. Volgens hen had Shokin zich weliswaar niet fanatiek op de zaak gestort maar gebruikte hij het dreigement om te gaan vervolgen als chantagemiddel. En dat maakte dat Zlochevsky's team terughoudend was met mederwerking aan de werkzaamheden van de procureur-generaal.
We hebben daarmee de bevestiging van onze analyse en het antwoord op het fundamentele probleem: Joe Biden's acties dienden zeer beslist de belangen van de Burisma-oligarch, ongeacht of dit nu wel of niet opzet was. Het gevolg hiervan is dat dat verder onderzoek naar Joe Biden's handelingen noodzakelijk is. Maar het NYT artikel gaat zelfs verder:
De advocaten verklaarden zelfs "verheugd te zijn" met de keus van Lutsenko als de nieuwe PG omdat ze het gevoel hadden met hem wel konden toewerken naar een oplossing voor 'legaliteitskwesties' van de oligarch.
Tekstueel is dat alarmerend: Samen met een procureur naar "een oplossing zoeken voor legaliteitskwesties " klinkt raar. Een PG klaagt aan en vervolgt, dat is alles . Er wordt geen keukentafelgesprek gevoerd om samen een oplossing te vinden.
DE NYT gaat verder [citaat]
Alhoewel de heer Lutsenko aanvankelijk een harde lijn had ingenomen tegen Burisma, kondigde Burisma aan dat - binnen 10 maanden na aantreden - de heer Lutsenko en de rechtbanken alle "gerechtelijke procedures en lopende beschuldigingen" tegen de heer Zlochevsky en zijn bedrijven "volledig hadden afgesloten".
De oligarch, die het land was ontvlucht te midden van onderzoeken door vorige officieren van justitie, werd door een Oekraïens hof van de 'lijst van gezochte personen' verwijderd en keerde terug naar het land. [/citaat]
Ter illlustratie van de blijdschap bij Burisma. In een triomfantelijk persbericht verkondigden ze: "Het beindigen van alle aanklachten en onderzoeken was het resultaat van vele maanden samenwerking tussen het kantoor van de procureur-generaal en het juridische team van Burrisma Group"
Dit was op 12 januari 2017, drie dagen voor Joe Biden's laatste trip naar Kiev, en één week voor Donald trump's inhuldiging.
In Oekraine ontstond er de nodige ophef over deze 'regeling'. Er volgde
protesten van anti-corruptie associaties en vanuit de politiek en de
journalistiek. En Antikor, de grootste anti-corruptie website in
Okraïne, sloot een vernietigend artikel af met de opmerking "dat
Burisma het enige motief is waarom Joe Biden's zoveel van Oekraïne
houdt"
Eerder in de docementaire werd al uitgelegd hoe dit patroon kenmerkend
is voor een afpersingsmodel: Eerst zijn er de beschuldigingen, een
intensivering van het onderzoek, dan de aanklacht, en daarna plotseling
het - zonder duidelijke redenen -laten vallen van deze aanklacht.
Hetgeen een teken is dat er een schikkingsbetaling heeft plaatsgevonden.
In dit geval is deze makkelijke vrijspraak wel bijzonder opvallend omdat
er zo'n pak aan (ook internationale) beschuldigingen op tafel lag. De
beschuldiging van Zlochvesky's zelfverrijking bij het verstrekken van
gaswinningslicenties was wereldwijd bekend, mede dankzij een opvallend
artikel uit december 2015 in de Wall Street Journal.
.
Wat betreft Yuriy Lutsenko spreken de feiten voor zichzelf. Van de 40 miljoen die men wilde verhalen op Zlochevsky werd er uiteindelijk slechts een schamele 7 miljoen binnen gehaald. Lutsenko legt uit dat dit een normale procedure is in Oekraïne: Als er "een bedrag" betaald wordt is de zaak afgesloten.
Samengevat bestaat er een 95% zekerheid dat Zlochchevsky zijn zaak afkocht, omdat zijn onschuld natuurlijk nooit helemaal uitgesloten kan worden.
Tot nu werd alles met feiten onderbouwd. Het laaste gedeelte van deze aflevering wil Olivier Berruyer, gebaseerd op al het voorgaande, zijn opinie delen:
"Ik denk dat hij [Shokin] de waarheid vertelde over de Burisma zaak en dat hij, tenminste tot aan het eind van 2025, oprecht onderzoek deed. Over zijn andere werkzaamheden heb ik geen oordeel"
Waarom hij dat denkt? Meerdere redenen:
Berruyer wijst erop dat de zaak uiterst gevoelig ligt vanuit een internationaal gezichtspunt, Het overzicht werd uitgevoerd door Eurojust: Het heeft directe invloed op hoe er tegen de justitiële autoriteiten van Oekraïne aangekeken wordt en die werden eerder al vernederd door de 23 miljoen dollar episode in Londen.
Dan is er nog de kwestie van de vechtlust van Shokin. Wat zou een corrupte ambtenaar ermee te winnen hebben om in opstand te komen tegen zijn ontslag? Allereerst vocht hij zijn ontslag aan bij de Oekraiense rechtbank en daarna bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Zou een eenvoudige corrupte procureur dit doet?
Er is namelijk één ding dat duidelijk naar voren komt als je naar Shokin luistert. Shokin is een patriot. Het is niet moeilijk hem voor te stellen als iemand die zich verzet vanwege een principe. Zich verzet tegen de uiterst controversiële werkgever van de zoon van een buitenlandse leider. Zeker als die leider probeert hem te ontslaan.
Maar bovenal is het de belangrijkste hypothese die de meest zinnige verklaring geven voor de reacties van Zlochevsky's advocaten. Waarom zouden ze zo kritisch over Shokin zijn geweest en zó enthousiast over Lutsenk''s aanstelling, terwijl diens crimineel gedrag en juridische onkunde welbekend was.
Ander en dieper onderzoek zou in de toekomst antwoorden kunnen geven op deze vragen en misschien tot andere conclusies kunnen komen.
En we kunnen opnieuw vaststellen dat het weinig aan de zaak verandert die hier centraal staat, het feit dat terwijl het Burisma onderzoek vorderde, Joe Biden's actie de oligarch daadwerkelijk hielp. Of dat nou bedoeld of niet was doet daar niets aan af. Het feit ligt daar.
Maar net als in Amerikaanse film is er aan het eind van de film nog een twist. Een personage die opeens een ander licht op de zaak doet schijnen. Deze persoon is George Kent,
plaatsvervangend secretaris van de missie in Kiev in 2014 en 2015 de 'Senior Anti-Corruption Coordinator' voor Europa van U.S. State Department [VS Buitenlandse Zaken].
Vorig jaar nog, 15 oktober 2019, tijdens een besloten hoorzitting bij het Congress onthulde hij enkel bijzondere voorvallen. In februari 2015, 9 maanden na Hunter's aanstelling bij Burisma, had hij zijn verontrusting geuit bij de stafkantoor van de vice-president . Kent waarschuwde voor de schijn van belangenverstrengeling tussen de vice-president en diens zoon aanwezigheid in de Raad van Bestuur van Burisma. Maar Kent verklaarde dat niemand hem verder te woord wilde staan en dat was het einde van het onderwerp.
Maar er was nog iets anders waar Kent licht op wierp. In de media werd
het narratief herhaald dat het niet zozeer Biden was die achter het
ontslag van PG Shokin aanjoeg, het zou een internationaal intiatief zijn
waarbij de IMF en de EU een grote rol speelden.
Maar wat Kent
beweerde was dat de initiële druk wel degelijk vanuit de VS kwam. De VS
coördineerde weliswaar met de andere genoemde instituten, maar de VS had
daar een sterkere drijfveer voor. Helaas lezen we uit zijn verklaring
niet wat die drijfveer zou kunnen zijn.
Al dit soort verklaringen doen afbreuk aan Biden's verdediging Anderen waren wellicht luider van stem in Shokin's vervolging, maar die anderen volgden slechts de VS positie. Dit wordt ondersteund door daaropvolgende gebeurtenissen. Vreemd genoeg sloten al deze zogenaamd onafhankelijk instituten betrokken bij de Shokin affaire zich naadloos aan bij het Amerikaanse standpunt: Een verbazingwekkende inschikkelijkheid met de benoeming van Lutsenko.
Kent vertelt nog meer over Zlochevsky's methoden. Tijdens een onderhoud met een adjunct PG verklaarde deze dat de 23 miljoen dollar inderdaad vrijgemaakt waren dankzij een 7 miljoen omkoopsom, betaald aan het kantoor van de PG. Kent zei dat het gepast zou zijn als Zlochevsky gelijk bij zijn terugkeer in Oekraïne gearesteerd zou worden. En dat de VS furieus was over deze gang van zaken.
De hele kwestie is verbijsterend.
Terwijl de ambassade het kantoor v.d. PG adviseert om Zlochevsky voor corruptie te arresteren is de zoon van de vice-president daar aan het werk om een fortuin voor zichzelf op te strijken. Hoewel "werken" een groot woord is, maar daar komt de documentaire later op terug.
Het mag duidelijk zijn dat er sprake is van een vorm van belangenverstrengeling waarbij Hunter Biden werkzaam is bij een corrupt bedrijf en zijn vader gelijktijdig de façade van corruptiebestrijder moet ophouden.
Kent zegt Yuriy Jutsenko ontmoet te hebben in het voorjaar van 2016 om zijn betrouwbaarheid te evalueren.
"Op dat moment werd snel duidelijk dat hij niet méér belangstelling toonde voor het hervormen van de procureurs werkzaamheden dan Shokin daarvoor deed."Hij besloot met te zeggen dat Lutsenko gewoon een ander corrupte PG was.
Dit is een belangrijk punt. Het zou voor de onderzoekscommissie van het Congres van belang zijn om de beoordeling van Lutsenko door de ambassade in Kiev en de bijbehorende data, in te zien. Waarbij we in gedachten moeten houden dat de ambassade ongetwijfeld geconsulteerd zou zijn betreffende de nieuwe PG . Als de ambassade namelijk zou hebben geconcludeerd dat hij beter zou zijn dan Shokin dan vraag je je af op welke krankzinnige gronden ze tot een dergelijke conclusie zijn gekomen.
Maar als de ambassade vasthoudt aan het meer zinnige standpunt dat Lutsenko gewoonweg opnieuw een slechte keus was, dan moet Biden zien uit te leggen waarom hij geen enkel bezwaar had tegen diens benoeming. Of op zijn minst, daarna, om zijn ontslag had gevraagd.
Want, ook dat gebeurde niet. Kent verklaart dat de VS nooit vroeg om Lutsenko's ontslag. En dat ze zich nooit zo druk maakten om hem, in vergelijk tot Shokin. Waarom?
Alles op een rij: Kent verklaart dat Shokin een groter probleem voor de VS leek te zijn in 10 maanden tijd, dan Lutsenko was in 3 jaar. En Kent merkt tevens op dat de ambassade snel doorheeft dat Lutsenko geen beter PG gaat worden dan Shokin.
We komen steeds terug bij dezelfde vraag: Waarom ging Biden niet door met zijn chantage, zodat Lutsenko's benoemring ingetrokken zou worden. Waarom schonk hij geen aandacht aan de afgegeven beoordeling van de ambassade? En het belangrijkste: Wat deed Shokin dat Biden zo furieus maakte? Wat waren die "belangen" die Shokin in gevaar bracht? Zou het kunnen zijn dat hij écht Burisma onderzocht?
Ter afsluiting: Als Biden's eis van Shokin's ontslag werkelijk gemotiveerd was door de wil om corruptie te bestrijden, dan zou Poroshenko hem (zeer wel mogelijk) voor schut hebben willen zetten door een plaatsvervanger aan te stellen die nog veel slechter was.
Het is verrassend om vanaf dat moment te zien hoe spontaan en openlijk Biden daarna is in het vermelden van de episode, lachend. overdrijvend en spottend het publiek voorziend van allerlei sappige details. Vernederde personen gedragen zich niet zo. Uit zijn gedrag bleek eerder het tegendeel; Biden leek verrukt te zijn met de vervanging door Lutsenko.
Zou het iets te maken hebben met de totale rehabilitatie, een paar maanden later, van Zlochevsky door Lutsenko?
Dit werk valt onder een
Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
