Nederlandse troepen vechten nu zij aan zij met de Amerikanen in de "Global War on Terror", subsectie "Operation Enduring Freedom". Voor de Afghanen geldt: Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is maakt kennis met de ROE (rules of engagement). Probleem hierbij is echter dat de bozerikken uiterlijk niet van de braverikken te onderscheiden zijn, hetgeen onherroepelijk heel wat Afghaanse burgers "preëmptief" het leven gaat kosten, of misschien nog erger in ondervragingscentra zal doen belanden. Kortom, precies de Vietnam-achtige rotzooi waarin we niet betrokken wilden worden.
Dat was ook de mening van PvdA woordvoerder buitenland Bert Koenders medio december 2005, toen er nog een meerderheid van de Tweede Kamer tegen een Nederlandse militaire missie naar Uruzgan was.
Koenders, hier letterlijk geciteerd:
"We betwijfelen vooralsnog of er sprake kan zijn van wederopbouw en we willen niet terechtkomen in de missie Enduring Freedom, waar we vanwege de mensenrechten tegen zijn."
Een maand later bleek een meerderheid, waaronder de Partij van de Arbeid, opeens vóór.
Op 30 januari werd de schertsvertoning die "hoorzitting missie Afghanistan" in feite was, opgevoerd. De uitgenodigde "deskundigen" waren voor een merendeel voorstander van de uitzending van militairen naar Uruzgan en de waarschuwende geluiden zoals die van Arnold Karskens werden achteloos weggewuifd.
Doorgestoken kaart,voor wie niet volledig naïef is. De uitzending moest hoe dan ook doorgaan. Die beslissing was “elders” al genomen en de politiek mocht het van een staatsrechtelijk jasje voorzien.
Enige tijd na de hoorzitting bleken er plotseling veel betere deskundigen te zijn, die soms tot hun eigen verbazing geen uitnodiging om te verschijnen hadden ontvangen:
Christof Hörstel deed, als journalist en consultant, 20 jaar ervaring op bij de Pasjtoen en de Taliban in het zuiden van Afghanistan. 'Als de missie vooral militair is of de Taliban krijgen het gevoel dat die ontwikkelingsprojecten bedoeld zijn om al het geweld te maskeren, dan zullen ze geen van die hulpprojecten steunen.
Willem van de Put is directeur van Healthnet, een Nederlandse organisatie die vanaf 1995 overal in Afghanistan klinieken opzet met lokaal personeel. Healthnet zat tot 2005 ook in Uruzgan. Maar ook Van de Put is niet gevraagd. Van de Put: 'Misbruik niet het argument dat die Nederlanders daar zitten om de wederopbouw te bevorderen. Dat is een kletsverhaal. Afghanen tuinen daar ook niet in. Je maakt het er niet veiliger op met dit soort verhalen.
Kees Rietveld werkte onder de Russische bezetting in Afghanistan als arts. Onder de Taliban was hij coördinator van de Europese Commissie, en toen die waren verslagen was hij observator voor de Amerikanen. Ook hij verbaast zich erover dat hij niet is uitgenodigd. ‘Een Afghaan is te huur, niet te koop. Als je ze geld geeft zullen ze een tijdje doen wat je wilt dat ze doen. Totdat het geld op is en ze geen reden meer zien om te doen wat jij wilt dat ze doen’, aldus Rietveld
Nadat de missie eenmaal een feit was, bleef de PvdA trouw haar kritische werk doen. Koenders stelde een paar vraagjes over de veiligheid, toonde zich – dan weer híer bezorgd, dan weer dáár verontwaardigd, vroeg om opheldering waar dat nodig was en toonde zich tevreden met ieder halfslachtig antwoord. Hoe meer er naar voren kwam van de realiteit van een oorlogs - i.p.v een opbouwmissie, des te meer de PvdA overtuigd raakte van de doctrine die zegt dat er van opbouwwerk geen sprake kan zijn zolang de Taliban niet verslagen is.
Wat “toevallig” geheel overeenkomt met het uitgangspunt van “Operation Enduring Freedom”.
Nu dat blijkt dat er aan twee van de drie PvdA voorwaarden niet meer voldaan wordt
*een unaniem kabinetsbesluit
*serieuze kansen voor wederopbouw in Uruzgan
*een scheiding tussen de terroristenjacht Enduring Freedom en de opbouwmissie ISAF.
is het de vraag wat de houding van de PvdA zal zijn. Dat vroeg men zich ook al een tijdje geleden af in Washington. Om precies te zijn vanaf 22 augustus toen dat eerdergenoemde Amerikaanse Congressional Research Service een rapport publiceerde waaruit zorg sprak over wat er zou gebeuren als er een PvdA-regering na 22 november zou ontstaan. Zou Nederland haar troepen terugtrekken?
Washington kan deze zorgen rustig van zich afzetten. Een linkse coalitie zoals Marijnissen zich droomt zal er niet komen. Bos zal zich voornamelijk blijven oriënteren op zijn B – genoten, Balkenende, Bot, Blair, Bush. Er zal hoe dan ook een kabinet komen dat de huidige wereldwijde terreur tegen "terreur" campagne zal voortzetten, zoals verordend is door de grote Baas, the big
B.Aan B. Koenders dan de eer om bezorgde gezichten te trekken als er straks buitensporig veel burgerslachtoffers gaan vallen, als internationaal recht ter sprake komt, geheime gevangenissen, martelingen. Dat doet ie goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten