Video en Transcript van John Mearsheimer's lezing voor de European Union Institute (EUI)

 

The Causes and Consequences of the Ukraine War: A lecture by John J. Mearsheimer

06/25/2022

 

"De oorzaken en de de consequenties van de oorlog in Oekraïne: Een lezing door John J. Mearsheimer"

Hier de compleet uitgeschreven tekst van de lezing:
https://nationalinterest.org/feature/causes-and-consequences-ukraine-crisis-203182

Jeffrey Sachs: Oekraïne is de laatste neocon ramp

De aanjagers van deze oorlog in Oekraïne waren natuurlijk niet alléén de neoliberale 'warhawk Democrats' maar tevens de gebruikelijke verdachten achter iedere Amerikaanse project-oorlog: de neocons. Jeffrey Sachs is een Amerikaanse econoom en hoogleraar en directeur van het 'Earth Institute' bij de Columbia-universiteit en hij laat zijn licht schijnen over de gebeurtenissen in Oekraïne:

A large crater is visible in a school yard from overnight shelling as Russia’s attack on Ukraine continues in Kharkiv, Ukraine, on June 27. [Leah Millis/Reuters]

"De oorlog in Oekraïne is het hoogtepunt van een 30 jaar durend project van de Amerikaanse neoconservatieve beweging. De regering-Biden zit vol met dezelfde neocons die voorstander waren van de Amerikaanse oorlogen in Servië (1999), Afghanistan (2001), Irak (2003), Syrië (2011), Libië (2011), en die met deze ijver de Russische invasie in Oekraïne hebben uitgelokt. De staat van dienst van de neocon is er een van regelrechte rampen, maar toch heeft Biden zijn team bemand met neocons. Als gevolg daarvan stuurt Biden Oekraïne, de VS en de Europese Unie naar het zoveelste geopolitieke debacle. Als Europa enig inzicht heeft, zal het zich losmaken van deze Amerikaanse debacles op het gebied van buitenlands beleid.     

De neocon-beweging ontstond in de jaren zeventig rond een groep publieke intellectuelen, van wie er verschillende werden beïnvloed door de politicoloog Leo Strauss van de Universiteit van Chicago en de classicus Donald Kagan van de Universiteit van Yale. Tot de neocon leiders behoorden Norman Podhoretz, Irving Kristol, Paul Wolfowitz, Robert Kagan (zoon van Donald), Frederick Kagan (zoon van Donald), Victoria Nuland (echtgenote van Robert), Elliott Cohen, Elliott Abrams, en Kimberley Allen Kagan (echtgenote van Frederick).   

De belangrijkste boodschap van de neocons is dat de VS in elke regio van de wereld de overhand moeten hebben wat militaire macht betreft, en het hoofd moeten bieden aan opkomende regionale machten die op een dag de mondiale of regionale dominantie van de VS zouden kunnen betwisten, in de eerste plaats Rusland en China. Daartoe moet de militaire macht van de VS vooraf worden verdeeld over honderden militaire bases in de hele wereld en moeten de VS voorbereid zijn om, indien nodig, uitverkoren oorlogen te leiden. De Verenigde Naties moeten door de VS alléén worden gebruikt wanneer dat nuttig is voor de VS-doeleinden.

Deze benadering werd voor het eerst uiteengezet door Paul Wolfowitz in zijn ontwerp 'Defense Policy Guidance' (DPG), geschreven voor het ministerie van Defensie in 2002. Het ontwerp riep op tot uitbreiding van het door de VS geleide veiligheidsnetwerk naar Centraal- en Oost-Europa, ondanks de expliciete belofte van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher in 1990 dat de Duitse eenwording niet zou worden gevolgd door een uitbreiding van de NAVO naar het oosten. Wolfowitz pleitte ook voor Amerikaanse oorlogen naar eigen keuze, waarbij hij het recht van Amerika verdedigde om onafhankelijk, zelfs alleen, op te treden als reactie op crises die de VS zorgen baren. Volgens generaal Wesley Clark heeft Wolfowitz Clark al in mei 1991 duidelijk gemaakt dat de VS leiding zou geven aan regime-change operaties in Irak, Syrië en andere voormalige Sovjet-bondgenoten.  

De neocons waren voorstander van uitbreiding van de NAVO met Oekraïne, zelfs voordat dat in 2008 onder George W. Bush jr. officieel VS-beleid werd. Zij beschouwden het Oekraïense NAVO-lidmaatschap als de sleutel tot Amerikaanse regionale en mondiale dominantie. Robert Kagan beschreef de neocon argumenten voor NAVO uitbreiding in april 2006:

De Russen en Chinezen ervaren de "kleurenrevoluties" van de voormalige Sovjet-Unie niet als een natuurlijk fenomeen maar eerder als door het Westen gesteunde staatsgrepen om de Westerse invloed in strategisch belangrijke delen van de wereld te vergroten. Hebben zij het zo mis? Zou de succesvolle liberalisering van Oekraïne, aangemoedigd en gesteund door de westerse democratieën, niet de opmaat kunnen zijn voor de opname van dat land in de NAVO en de Europese Unie - kortom, voor de uitbreiding van de westerse liberale hegemonie?

Kagan erkent de nare gevolgen van de NAVO-uitbreiding. Hij citeert een deskundige die zegt: "Het Kremlin bereidt zich in alle ernst voor op de 'slag om Oekraïne'."  Na de val van de Sovjet-Unie hadden zowel de VS als Rusland moeten streven naar een neutraal Oekraïne, als een voorzichtige buffer en veiligheidsklep.  In plaats daarvan wilden de neocons de "hegemonie" van de VS, terwijl de Russen de strijd deels uit verdediging en deels ook uit eigen imperiale pretenties aangingen.  Schimmen uit het verleden van een Krimoorlog (1853-6), toen Groot-Brittannië en Frankrijk probeerden Rusland in de Zwarte Zee te verzwakken na de Russische druk op het Ottomaanse rijk.  

Kagan schreef het artikel als privé-burger terwijl zijn vrouw Victoria Nuland ambassadeur van de VS bij de NAVO was onder George W. Bush, Jr.  Nuland is het excellente voorbeeld van een  neocon uitvoerster.  Nuland was niet alleen Bush' ambassadeur bij de NAVO, maar ook Barack Obama's assistent-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken van 2013 tot 17, waar ze meewerkte aan de omverwerping van de pro-Russische president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, en nu dient ze als Biden's onderminister van Buitenlandse Zaken om het beleid van de VS ten aanzien van de oorlog in Oekraïne te sturen.  

De visie van de neocons is gebaseerd op een overheersende onjuiste premisse: dat de VS door hun militaire, financiële, technologische en economische superioriteit in staat zijn de voorwaarden te dicteren in alle regio's van de wereld.  Het is een standpunt van zowel opmerkelijke hoogmoed als opmerkelijke minachting voor de reële werkelijkheid.  Sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn de VS in bijna elk regionaal conflict waaraan zij hebben deelgenomen, gedwarsboomd of verslagen.  Maar in de "strijd om Oekraïne" waren de neocons bereid een militaire confrontatie met Rusland uit te lokken door de NAVO uit te breiden ondanks de hevige bezwaren van Rusland, omdat zij vurig geloven dat Rusland zal worden verslagen door de financiële sancties van de VS en het wapentuig van de NAVO.  

Het 'Institute for the Study of War' (ISW), een neocon denktank onder leiding van Kimberley Allen Kagan (en gesteund door een who's who van defensie-aannemers zoals General Dynamics en Raytheon), blijft een Oekraïense overwinning beloven. Over de Russische opmars gaf de ISW een typisch commentaar: "Ongeacht welke partij de stad [Severodonetsk] in handen heeft, het Russische offensief op operationeel en strategisch niveau zal waarschijnlijk beeindigd zijn, wat Oekraïne de kans geeft om zijn tegenoffensieven op operationeel niveau te hervatten om de Russische troepen terug te dringen.  

De feiten ter plaatse wijzen echter anders uit. De economische sancties van het Westen hebben weinig nadelige gevolgen gehad voor Rusland, terwijl hun "boemerangeffect" op de rest van de wereld groot is geweest. Bovendien wordt het vermogen van de VS om Oekraïne van munitie en wapentuig te voorzien ernstig belemmerd door de beperkte productiecapaciteit van Amerika en de gebroken bevoorradingsketens. De industriële capaciteit van Rusland is natuurlijk veel groter dan die van Oekraïne. Het BBP van Rusland was ruwweg 10X dat van Oekraïne vóór de oorlog, en Oekraïne heeft nu een groot deel van zijn industriële capaciteit in de oorlog verloren.  

De meest waarschijnlijke uitkomst van de huidige gevechten is dat Rusland een groot deel van Oekraïne zal veroveren, waardoor Oekraïne misschien geheel of bijna geheel door land zal zijn omsloten. In Europa en de VS zal de frustratie toenemen over de militaire verliezen en de stagflatoire gevolgen van de oorlog en de sancties. De domino-effecten kunnen verwoestend zijn, als een rechtse demagoog in de VS aan de macht komt (of in het geval van Trump terugkeert naar de macht) en belooft Amerika's vergane militaire glorie te herstellen door gevaarlijke escalatie.

In plaats van deze ramp te riskeren, bestaat de echte oplossing erin een einde te maken aan de neoconfantasieën van de afgelopen 30 jaar en Oekraïne en Rusland opnieuw aan de onderhandelingstafel te brengen, waarbij de NAVO zich ertoe verbindt haar voornemen tot de oostwaartse uitbreiding naar Oekraïne en Georgië te beëindigen in ruil voor een levensvatbare vrede die de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Oekraïne eerbiedigt en beschermt.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

The Guardian maakt beschamend slechte imperialistische staatspropaganda

Dit artikel van Caitlin Johnstone begint met : "The Guardian heeft een lasterstuk gepubliceerd over critici van het imperialistische Syrië-verhaal dat leest als propaganda gemaakt door zevenjarigen zonder toezicht van een volwassene."

Critici van het officiële Syrië - maar ook het 'Russiagate' en het Oekraïne narratief worden in toenemende mate belasterd door The Guardian (maar ook door de voormalige trotskist en tegenwoordig foutlinkse blairite media persoonlijkheid Paul Mason) en opzettelijk en doelbewust ingedeeld bij 'complotgek rechts', als Qanon aanhangers of als crypto-fascist aangeduid, zelfs als het gaat om kwalitatief gedegen journalisten van linkse snit zoals als Max Blumenthal, Aaron Maté en Ben Norton* van b.v. The Grayzone.
(* Ben Norton nam jammer genoeg onlangs afscheid van The Grayzone en gaat nu op eigen kracht verder)

Hier (r) een voorbeeld hoe Paul Mason compleet Alex Jones gaat en allerlei verbanden meent te ontdekken tussen maatschappelijke groeperingen en onze vijanden; Rusland en China.

Extra pijnlijk omdat kort daarvoor, via gelekte emails (opnieuw, "leaked, not hacked") bekend werd dat diezelfde Paul Mason met het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken samenwerkt om "dissidente" mediasites in diskrediet te brengen e/o compleet te vernietigen.
(Overigens corrigeerde The Grayzone een fout; Mason's contact was niet met Amil Khan, maar met Andy Pryce. Compliment daarvoor).

 

Sinds Aaron Maté (toen nog bij The Real News) Guardian's topjournalist en boekenschrijver Luke Harding onderuithaalde vanwege diens - nimmer onderbouwde - bewering in zijn boek "Collusion: Secret Meetings, Dirty Money, and How Russia Helped Donald Trump Win" dat Trump's toenmalige campagneleider Paul Manafort geheime gesprekken zou hebben gehad met Julian Assange in de Ecuadoraanse ambassade, is het oorlog tussen de krant en Aaron Maté.

De woede bij The Guardian werd alleen maar groter toen Maté door bleef gaan met gedegen journalistiek - waar The Guardian dat keer op keer naliet.

In de hele Syrië oorlog vertegenwoordigde The Guardian fanatiek het anti-Assad kamp en schroomde niet om bewijzen te fabriceren of ronduit leugens te verspreiden. Wie twijfelde aan de goede bedoelingen van de White Helmets werd afgefakkeld. Eenieder die suggereerde dat het "Vrije Syrische Leger" gedomineerd werd door islamistische extremisten voor leugenaar uitgemaakt. Wie het feit bekend maakte dat het OPCW rapport over de gifgasaanval in Douma gemanipuleerd was, of eraan twijfelde dat Brits/Amerikaanse 'interventies' iets anders dan humanitaire bedoelingen hadden, werd (en wordt nog steeds) voor Russische desinformatie verspreider uitgemaakt.

Het waren met name Aaron Maté en The Grayzone (maar ook de gerespecteerde journalist Robert Fisk † en oud-Guardian journalist Jonathan Cook deden dat) die hun journalistieke taak serieus namen en het waagden om vraagtekens te zetten bij de propagandistische oorlogsverslaggeving van o.m. The Guardian.

The Guardian voert al een aantal jaren een fanatieke oorlog tegen de journalistiek.
Medewerkers van de krant hebben geen kans onbenut gelaten om tijdens het proces in het VK over uitlevering van Assange aan de VS, zijn persoonlijkheid te beschadigen of zijn beweegredenen in een kwaad daglicht te stellen. Maar ook daarvoor deed de krant dat al. Hier b.v., 11 jaar geleden; Assange [...]"an active  danger to the real seekers of truth". Bron:
The Guardian, 18 Sep 2011, Nick Cohen "The treachery of Julian Assange".

Tijdens een van de zittingen in de ellenlange beroepsprocedure tegen Assange's uitlevering aan de VS werd geciteerd uit (een ander) boek dat Luke Harding schreef i.s.m. David Leigh van The Guardian; 'Inside Julian Assange's War on Secrecy', waarin beiden beweerden dat Assange zich niet bekommerde om de namen van Afghaanse informanten die onthuld zouden kunnen worden door publicatie van de Wikileaks 'Afghan War Diary'. Moeilijk te geloven omdat algemeen bekend is dat Assange onvermoeibaar was in het minutieus weglakken van mogelijk gevoelige informatie.
Saillant detail: Achteraf is gebleken dat diezelfde twee Guardian journalisten verantwoordelijk waren voor publicatie van een wachtwoord dat uiteindelijk leidde tot de niet-geredigeerde publicatie van de documenten.

Alle voortekenen wijzen erop dat deze smerige media-oorlog nog maar net begonnen is. En daar is niemand van ons mee gebaat.

Dit werk valt onder een
Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

The Everlasting Present - Ukraine 30 years of InDependence

Belangrijk stukje geschiedenis van het naoorlogse Oekraïne. Vanuit een Russisch perspectief weliswaar, maar vergeet niet dat wij alles bekijken vanuit een westers - gekleurd - perspectief. Dit bevat veel essentiële basiskennis, nodig voor een eerlijk oordeel over de Russisch/Oekraiense gevoeligheden.

Is Jimmy Dore een gevaar voor de Democraten?

Jimmy Dore, in toenemende mate gehaat door Democrats-links omdat hij een gevaar is voor de duopolie.

Mensen zoals hij en Glenn Greenwald of Tulsi Gabbard schromen niet om aan te schuiven bij Republikeins kijkcijferkanon Tucker Carlson en de "eigen partij" af te vallen.

"Maar daarmee steun je de tegenpartij toch!" is het daar (en hier) veel gehoorde verwijt als je weigert voor één kamp te kiezen, terwijl er feitelijk niets van jouw keuze bij zit. Bij de een noch de ander.

Er zijn geruchten dat Dore misschien zelfs voor het presidentschap gaat in 2024. Dan volgt meestal het "spoiler effect" verwijt, alleen gaat dat in dit geval niet op want JD is in staat om zowel links als rechts stemmen weg te trekken.

Maakt dat hem een populist? Ja. Maar niet van het soort dat populisme als glijmiddel inzet om zijn doel te bereiken. De man is authentiek. Zijn afkeer van 'het grote geld' dat aan de touwtjes trekt vindt weerklank bij zowel links Amerika als bij de gemarginaliseerde groep die als 'Trailer Park Republican' wordt weggezet.

Overigens, valt er weinig te 'spoilen' want zolang de keus in de VS blijft gaan tussen de twee bestaande partijen gaat er sowieso niets verloren dat de moeite waard was, dus 'verspild' wordt er niets.

Uitleg bij de grap op 0:27  "last time I checked, Russia couldn't get their good vodka into Trader Joe's" (Trader Joe's is de Amerikaanse ALDI en verkoopt alleen wodka die in Texas gefabriceerd is).

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Kwaliteit onafhankelijk medicijn onderzoek staat ernstig onder dru...

US Targets UN Visit to Xinjiang China With Today's "WMD" Lies

Rapport: 8-jarig geheim CIA-trainingsprogramma in Oost-Oekraïne hielp bij voorbereiding Russische invasie

 

Yahoo News meldt dat de CIA paramilitairen naar de frontlinies van de Donbas-oorlog stuurde om Oekraïense troepen te trainen in 2014

Vertaling van dit artikel bij AntiWar, door Dave DeCamp, geplaatst op 16 maart 2022

CIA paramilitairen trainden sinds 2014 Oekraïense troepen aan de frontlinies van de Donbas oorlog tegen door Rusland gesteunde separatisten en werden pas vorige maand door de regering Biden teruggetrokken, meldde Yahoo News op woensdag, voormalige Amerikaanse functionarissen citerend.

De CIA stuurde voor het eerst een klein aantal paramilitairen naar Oost-Oekraïne toen de oorlog in 2014 begon, die werd aangewakkerd door een door de VS gesteunde staatsgreep in Kiev en de Donbas-separatisten die zich onafhankelijk verklaarden van de post-coupregering.

Als onderdeel van de opleiding leerden paramilitairen van de CIA de Oekraïense strijdkrachten sluipschuttertechnieken, hoe ze door de VS geleverde Javelin anti-tankraketten moesten bedienen, en hoe ze konden voorkomen dat ze op het slagveld werden gevolgd door gebruik te maken van heimelijke communicatie en andere middelen. De voormalige functionarissen zeiden dat de CIA aanvankelijk verbaasd was over de capaciteiten van Rusland en de separatisten in vergelijking met de Amerikaanse tegenstanders in het Midden-Oosten.

Het Amerikaanse leger heeft soortgelijke trainingsprogramma's gehouden voor de Oekraïense strijdkrachten in West-Oekraïne die publiekelijk zijn erkend. In januari onthulde Yahoo News dat de CIA ook een in de VS gebaseerd trainingsprogramma voor de Oekraïense strijdkrachten had gehouden. Een voormalige CIA-functionaris zei dat het in de VS gebaseerde programma "een opstand" trainde en de Oekraïeners leerde hoe ze "Russen moesten doden".

Het geheime CIA-programma in Oost-Oekraïne was veel provocerender dan de andere trainingsprogramma's, omdat het in wezen betekende dat de VS betrokken was bij een proxy-oorlog aan de grens van Rusland. De voormalige functionarissen vertelden Yahoo News dat tijdens het eerste jaar van de Trump-regering, nationale veiligheidsfunctionarissen het programma, dat was begonnen onder de Obama-regering, opnieuw bekeken.

De CIA paramilitairen kregen de opdracht om te adviseren en te trainen, maar niet om deel te nemen aan gevechten. Ambtenaren van de Trump-regering vreesden dat de bevoegdheden te ruim waren en dat de missie te dubbelzinnig was. Een voormalige functionaris zei dat er vragen werden gesteld als: "Hoe ver kun je gaan met bestaande geheime actie bevoegdheden? Als er straks - God verhoede het - een paar Russen zijn neergeschoten worden, is dat dan een probleem? Heb je daar speciale bevoegdheden voor nodig?"

De voormalige functionaris zei dat de Trump-regering besprak wat de redlines van Rusland zouden kunnen zijn en bepaalde dat de Amerikaanse steun aan de Oekraïense strijdkrachten binnen historisch aanvaardbare grenzen viel. "Er was een school van denken dat de Russen de goeie ouwe taal van proxy-oorlog verstonden," zei de ambtenaar.

Ondanks de bezorgdheid ging het geheime programma nog jaren door, tot in februari. De voormalige functionarissen zeiden dat toen een Russische invasie "steeds acuter" werd, de regering Biden al het CIA personeel uit Oekraïne terugtrok, inclusief de paramilitairen. Een voormalige functionaris zei dat de regering Biden "doodsbang was dat zelfs clandestiene mensen zich in de frontlinie zouden bevinden."

Hoewel het moeilijk is om te weten hoe de militaire situatie in Oekraïne eruit ziet, beweren de VS dat Oekraïne veel meer weerstand biedt dan Rusland had verwacht. De voormalige functionarissen die met Yahoo News spraken, suggereerden dat de weerstand deels te danken is aan het trainingsprogramma van de CIA. De VS blijft de gevechten aanwakkeren aangezien president Biden al meer dan 1 miljard dollar aan nieuwe militaire hulp voor Oekraïne heeft toegezegd sinds de invasie begon.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

De grote zonde van Joe Rogan

 

Matt Taibbi stapte op bij Rolling Stone, Glenn Greenwald hield het niet langer uit bij dat mainstream-liberal speeltje van miljardair Pierre Omidyar; The Intercept, en Jonathan Cook verliet al veel eerder dat volledig gecorrumpeerde vehikel, The Guardian.

 

De machtige mainstream (neo)liberal media domineren het journalistieke speelveld en mogen graag uitmaken wie serieus genomen dient te worden en wie niet. Gewetensvolle journalisten verdommen het om in dat zieke spelletje mee te gaan. En dat geldt ook voor een komiek/opiniemaker als Jimmy Dore, die een carrièreaanbod kreeg van TYT maar tijdig doorkreeg dat ook die club allang zijn progressieve veren had afgeschud en mainstream Democrat (shitlib) was geworden.

 

Ik hou niet van vechtsporttypes als Joe Rogan, vind sommige van zijn standpunten walgelijk en ik volg zijn show absoluut niet m.u.v. de momenten dat hij interessante gasten heeft. Rogan beschouwt zichzelf als 'behoorlijk liberaal' en de waarheid is dat Rogan in zijn podcast respectvol het gesprek aangaat met zowel rechtse als linkse opiniemakers. Rogan sterkste punt is zijn gebrek aan drammerigheid, betweterigheid en zijn oprecht belangstellende vragen. Hem in een (Amerikaans) rechtse hoek plaatsen is dan ook redelijk misplaatst. En hij is allerminst een religieuze antivaXXer, slechts een criticus van vaccinatie onder jeugdigen en van vaccinatiedwang.

 

Maar passend in de cancel culture is het niet gewenst om het voor hem op te nemen nadat hij "een verderfelijke invloed heeft verspreid" door Covid op te lopen en dan niet netjes dood te gaan (en op zijn sterfbed nog spijt te betuigen de prik niet te hebben genomen). Een mogelijk nog grotere zonde beging Joe Rogan door al na drie dagen te herstellen en dat te wijten aan het gebruik van o.m. Ivermectine. Een middel dat volgens de complete lafhartige liberal media niets anders dan een paardenontwormingsmiddel zou zijn en dat volgens een gelogen artikel voor een overvloed aan ziekenhuisopnames zorgde met vergiftigde mensen. CNN herhaalde deze leugen klakkeloos.

 

Mensen als Jimmy Dore, Craig Jardula & Fiorella Isabel (The Convo Couch) en veel meer onafhankelijke geesten hebben wel dat lef om een leugen, een leugen te noemen. Dit is wat Glenn Greenwald durfde op te merken:

 

"Liegen is prima zolang het wordt gedaan om mensen te belasteren waar het eigen publiek een hekel aan heeft. Dat is 100% de regel bij liberale, zakelijke nieuwsmedia. CNN weet dit.

 

Joe Rogan's oprechte schok dat [CNN's] Jim Acosta over hem liegt, is haast aandoenlijk."

 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Verklaring van Bezorgdheid: Het OPCW-onderzoek naar vermeend gebruik van chemische wapens in Douma, Syrië

Verklaring van Bezorgdheid 

Het OPCW-onderzoek naar vermeend gebruik van chemische wapens in Douma, Syrië

 

Gepubliceerd op 11 maart 2021

 

We willen onze diepe bezorgdheid uiten over de aanhoudende controverse en de politiek kwalijke gevolgen rond de OPCW en haar onderzoek naar de vermeende aanvallen met chemische wapens in Douma, Syrië, op 7 april 2018.

Sinds de publicatie door de OPCW van haar eindrapport in maart 2019 heeft een reeks zorgwekkende ontwikkelingen aanleiding gegeven tot ernstige en substantiële bezorgdheid over de uitvoering van dat onderzoek. Deze ontwikkelingen omvatten gevallen waarin OPCW-inspecteurs die bij het onderzoek betrokken waren, belangrijke procedurele en wetenschappelijke onregelmatigheden hebben vastgesteld, het lekken van een aanzienlijke hoeveelheid ondersteunende documenten, en vernietigende verklaringen die de vergaderingen van de VN-Veiligheidsraad werden aangeboden. Het staat nu vast dat sommige hooggeplaatste inspecteurs die bij het onderzoek betrokken waren, van wie er één een centrale rol speelde, afwijzend staat tegenover de manier waarop het onderzoek tot zijn conclusies kwam, en het OPCW-management wordt er nu van beschuldigd ongefundeerde of mogelijk gemanipuleerde bevindingen te accepteren met de meest ernstige geopolitieke bevindingen en veiligheidsimplicaties. Oproepen van enkele leden van de Uitvoerende Raad van de OPCW om alle onderzoekers aan het woord te laten, werden geblokkeerd.

De zorgen van de inspecteurs worden gedeeld door de eerste directeur-generaal van de OPCW, José Bustani, en een aanzienlijk aantal vooraanstaande personen heeft opgeroepen tot transparantie en verantwoording bij de OPCW. Bustani zelf werd onlangs door belangrijke leden van de Veiligheidsraad verhinderd om deel te nemen aan een hoorzitting over het Syrische dossier. Zoals ambassadeur Bustani in een persoonlijke oproep aan de directeur-generaal verklaarde, zou de organisatie, als ze vertrouwen heeft in de uitvoering van haar Douma-onderzoek, geen enkel probleem moeten hebben om de zorgen van de inspecteurs aan te horen.

Tot op heden heeft het hoger management van de OPCW helaas niet adequaat gereageerd op de aantijgingen tegen haar en, ondanks het tegendeel te beweren, naar ons inzicht nooit een correcte poging ondernomen heeft om toe te staan ​​dat de standpunten of de bezorgdheid van de leden van het onderzoeksteam gehoord zouden worden of de meesten zelfs maar ontmoet te hebben. In plaats daarvan heeft het de kwestie omzeild door een onderzoek te starten naar een gelekt document met betrekking tot de Douma-zaak en door zijn meest ervaren inspecteurs publiekelijk te veroordelen voor het naar buiten komen met hun verhaal.

In een verontrustende recente ontwikkeling werd een conceptbrief die ten onrechte door de directeur-generaal naar een van de disidente inspecteurs zou zijn gestuurd, gelekt naar een 'open source' onderzoekswebsite in een kennelijke poging om de voormalige hooggeplaatste OPCW-wetenschapper te belasteren. De 'open source' website publiceerde vervolgens de conceptbrief samen met de identiteit van de betreffende inspecteur. Nog verontrustender is dat in een BBC4-radioserie die onlangs werd uitgezonden, een anonieme bron, naar verluidt verbonden met het OPCW Douma-onderzoek, een interview gaf met de BBC waarin hij bijdraagt ​​aan een poging om niet alleen de twee afwijkende inspecteurs in diskrediet te brengen, maar zelfs ambassadeur Bustani persoonlijk. Belangrijk is dat recente lekken in december 2020 hebben aangetoond dat een aantal hoge OPCW-functionarissen een OPCW-inspecteur steunde die zich had uitgesproken over wanpraktijken.

De kwestie dreigt de reputatie en geloofwaardigheid van de OPCW ernstig te schaden en ondermijnt haar cruciale rol bij het nastreven van internationale vrede en veiligheid. Het is simpelweg niet houdbaar voor een wetenschappelijke organisatie als de OPCW om te weigeren openlijk te reageren op de kritiek en zorgen van haar eigen wetenschappers, terwijl ze tegelijkertijd wordt geassocieerd met pogingen om die wetenschappers in diskrediet te brengen en te belasteren. Bovendien roept de aanhoudende controverse over het Douma-rapport ook zorgen op over de betrouwbaarheid van eerdere FFM-rapporten, waaronder het onderzoek naar de vermeende aanslag op Khan Sheikhoun in 2017.

Wij zijn van mening dat de belangen van de OPCW het best gediend zijn als de directeur-generaal een transparant en neutraal forum biedt waarin de zorgen van alle onderzoekers kunnen worden gehoord en ervoor zorgt dat een volledig objectief en wetenschappelijk onderzoek wordt afgerond.

Daartoe roepen we de directeur-generaal van de OPCW op om de moed te vinden om de problemen binnen zijn organisatie met betrekking tot dit onderzoek aan te pakken en ervoor te zorgen dat de staten die partij zijn en de Verenigde Naties hierover worden geïnformeerd. Op deze manier hopen en geloven we dat de geloofwaardigheid en integriteit van de OPCW hersteld kan worden.

 

 

Ondertekenaars ter ondersteuning van de Verklaring van Bezorgdheid:

José Bustani, ambassadeur van Brazilië, eerste directeur-generaal van de OPCW en voormalig ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk.

Professor Noam Chomsky, Laureaat Professor Universiteit van Arizona en Institute Professor (em), MIT.

Andrew Cockburn, redacteur in Washington, Harper's Magazine.

Daniel Ellsberg, PERI Distinguished Research Fellow, UMass Amherst. Voormalig ambtenaar van Defensie en Buitenlandse Zaken. Voormalig ambtenaar van het ministerie van Defensie (GS-18) en het ministerie van Buitenlandse Zaken (FSR-1).

Professor Richard Falk, emeritus hoogleraar internationaal recht, Princeton University.

Tulsi Gabbard, voormalig presidentskandidaat en lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden (2013-2021).

Professor dr. Ulrich Gottstein, namens International Physicians for the Prevention of Nuclear War (IPPNW-Duitsland).

Katharine Gun, voormalig GCHQ (UKGOV), klokkenluider.

Denis J. Halliday, adjunct-secretaris-generaal van de VN (1994-1998).

Professor Pervez Houdbhoy, Quaid-e-Azam University en ex Pugwash.

Kristinn Hrafnnson, hoofdredacteur, Wikileaks.

Dr. Sabine Krüger, analytisch chemicus, voormalig OPCW-inspecteur 1997-2009.

Ray McGovern, ex-presidentiële briefer van de CIA; mede-oprichter, Veteran Intelligence Professionals for Sanity.

Elizabeth Murray, voormalig plaatsvervangend nationaal inlichtingenofficier voor het Nabije Oosten, National Intelligence Council (OTO); lid, Veteran Intelligence Professionals for Sanity en Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence.

Professor Götz Neuneck, Pugwash Council en Duitse Pugwash Chair.

Dirk van Niekerk, voormalig OPCW Inspectie Teamleider, Hoofd OPCW Speciale Missie naar Irak

John Pilger, Emmy en Bafta winnende journalist en filmmaker.

Professor Theodore A. Postol, emeritus hoogleraar wetenschap, technologie en nationaal veiligheidsbeleid, Massachusetts Institute of Technology.

Dr. Antonius Roof, voormalig teamleider OPCW Inspectie en hoofd Industrie-inspecties.

Professor John Avery Scales, Professor, Pugwash Council en Deense Pugwash Chair.

Hans von Sponeck, voormalig adjunct-secretaris-generaal van de VN en humanitair coördinator van de VN (Irak).

Alan Steadman, specialist in chemische wapensmunitie, voormalig OPCW-inspectieteamleider en UNSCOM-inspecteur.

Jonathan Steele, journalist en auteur.

Roger Waters, muzikant en activist.

Lord West of Spithead, First Sea Lord en Chief of Naval Staff 2002-2006.

Oliver Stone, filmregisseur, producent en schrijver.

Kolonel (bd.) Lawrence B. Wilkerson, U.S.C. Leger, gasthoogleraar aan het William and Mary College en voormalig stafchef van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell.

 

 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Heeft de New York Times ooit gehoord van Chinese of Russische vaccins?

 

(Dit artikel werd geschreven door Dean Baker en verscheen op 4 maart 2021 hier in het Engels)

 

Ik vermoed dat het voor 's werelds leidinggevende kranten moeilijk is om aan nieuws te komen, want in deze lange podcast over Bill Gates en zijn inspanningen om vaccins beschikbaar te maken voor de ontwikkelingslanden, worden de vaccins die door China of Rusland werden ontwikkeld niet één keer genoemd. Dit is meer dan een beetje ongelooflijk, omdat op dit moment veel meer van de Russische en Chinese vaccins naar ontwikkelingslanden gaan dan de vaccins die door westerse landen worden geleverd via COVAX, het internationale consortium dat door de WHO is opgezet en door de Gates Foundation wordt gesteund.

Is het journalisten van de New York Times verboden om over de Chinese en Russische vaccins te praten?

Dit stuk is tevens zo verbijsterend in die zin dat het expliciet zegt dat - omdat Gates niet wil dat het door de overheid toegekende octrooimonopoliesysteem van financiering ter discussie wordt gesteld - er dus geen alternatief is. Dat zou wel eens waar kunnen zijn, maar het geeft blijk van de ongelooflijke corruptie van onze politiek en onze economie, dat omdat één ongelooflijk rijk persoon zich verzet tegen de hervorming van een inefficiënt en verouderd systeem, het niet hervormd zal worden.

 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Instemming die verkregen is door middel van propaganda is geen geïnformeerde instemming

                                             (bron: caitlinjohnstone.com)

 

(dit is een vertaling van dit artikel van Caitlin Johnstone)

Een nieuw Twitter-bericht van minister van Buitenlandse Zaken Tony Blinken luidt als volgt:

 

We zullen nooit aarzelen om geweld te gebruiken wanneer Amerikaanse levens en vitale belangen op het spel staan, maar we zullen dit alleen doen als de doelstellingen duidelijk en haalbaar zijn, in overeenstemming zijn met onze waarden en wetten, en met de geïnformeerde instemming van het Amerikaanse volk - samen met diplomatie.

 

Zoals vrijwel alles wat Blinken ooit heeft gezegd, en in feite door elk van zijn voorgangers, is dit een absolute leugen.

Ten eerste wordt het Amerikaanse leger nooit gebruikt om "Amerikaanse levens" in de tegenwoordige tijd te beschermen, tenzij je de levens meetelt van Amerikaanse troepen en huurlingen in vreemde landen die ze om te beginnen al niet horen te bezetten. Het Amerikaanse leger wordt nooit gebruikt om Amerikaanse levens te verdedigen tegen een binnenvallende vijandelijke macht; dat gebeurt gewoon niet in onze huidige wereldorde. Het wordt alleen gebruikt om de agenda van unipolaire planetaire overheersing te beschermen, wat de "vitale belangen" zouden zijn waar Blinken hierboven indirect naar verwijst.

Ten tweede is Blinken's bewering dat de regering-Biden nooit militair geweld zal gebruiken zonder 'de geïnformeerde instemming van het Amerikaanse volk' al schaamteloos ongeldig verklaard door Biden's luchtaanvallen op Syrië vorige maand. Het Amerikaanse volk heeft op geen enkele wijze ingestemd met die luchtaanvallen, geïnformeerd of niet geïnformeerd. Een land dat de VS was binnengevallen (Syrië) werd gebombardeerd omdat troepen werden aangevallen in een tweede land dat de VS binnenviel (Irak) op grond van de de volstrekt onbewezen claim dat een derde land waartegen de VS momenteel een economische oorlog voert (Iran) die aanvallen zou hebben gesteund. Op geen enkele moment werden de mensen hierbij om hun toestemming gevraagd, en op geen enkele moment werd er een poging gedaan om het volk op de hoogte te brengen van de situatie voordat het gebeurde.

Ten derde wordt er nooit militair geweld van de VS uitgevoerd met de geïnformeerde instemming van het Amerikaanse volk. Letterlijk nooit. Instemming met Amerikaanse oorlogen wordt altijd, honderd procent van de tijd, zonder uitzondering gefabriceerd door leugens en massamedia-propaganda. Hoe groter de militaire operatie, des te flagranter het bedrog dat wordt gebruikt om er toestemming voor te verkrijgen. Zelfs in relatief "vreedzame" tijden, waarin de VS slechts tientallen bommen en raketten per dag op vreemde bodem laten regenen, zijn Amerikanen onderworpen aan een non-stop stortvloed van verwrongen en ronduit valse verhalen over hun leger en de naties die ze willen vernietigen.

Instemming die kunstmatig is geproduceerd door propaganda is geen geïnformeerde instemming, net zo min als seks met iemand die rohypnol heeft gekregen, vrijwillige seks is. Het VS-imperialisme vertrouwt niet op geïnformeerde instemming, maar op niet-geïnformeerde instemming; instemming ermee wordt geproduceerd door desinformatie. Geïnformeerde instemming speelt geen enkele rol bij het gebruik van militair geweld van de VS, noch bij enig ander belangrijk aspect van het gedrag van de VS of zijn bondgenoten.

Elk aspect van de VS-gecentraliseerde machtsalliantie wordt overeind gehouden door een niet aflatende stortvloed van psyops op grote schaal. Imperialisme, kapitalisme, electorale politiek; instemming voor al haar hoofdpijlers wordt voortdurend gefabriceerd door de plutocratische nieuwsmedia, door televisie, door films. Alle meest invloedrijke motoren van de moderne mainstream denkwijze en cultuur worden zwaar beïnvloed door een plutocratische klasse die er een gevestigd belang bij heeft om de macht uit handen van het volk te houden.

Dit is het enige wat ons ervan weerhoudt om over te gaan naar een gezond nieuw paradigma waarin we met elkaar samenwerken aan een gezonde wereld gebaseerd op waarheid en schoonheid in plaats van met elkaar te wedijveren over wie de meest winstgevende stukken toekomstige vuilnisbelt kan maken. Er zijn geen harde obstakels die ons tegenhouden; onze kooien bestaan alleen tussen onze oren. Het is alleen omdat machtige mensen onze gedachten in hun voordeel manipuleren dat we de kracht van onze aantallen nog niet hebben gebruikt om een gezonde, harmonieuze en plezierige aarde te creëren.

Het is belangrijk dat we ons bewust zijn van het feit dat onze instemming is gefabriceerd voor deze puinhoop vanwege het feit dat we daar nooit geïnformeerd mee in hebben kunnen stemmen, waaruit volgt dat de bestaande machtsstructuren geen enkele legitimiteit hebben. Zij hebben macht omdat zij onze macht van ons gestolen hebben, en het is onze heilige plicht die macht terug te nemen. We hoeven niet de politieke wegen te bewandelen die zij in hun eigen exclusieve belang aangelegd hebben, of door het ideologische spectrum van aanvaardbare debatten waartoe zij het mainstream discours hebben beperkt. We kunnen het gewoon nemen.

Dit zal alleen gebeuren nadat we onszelf in voldoende aantallen hebben bevrijd van hun grootschalige psychologische manipulaties, wat alleen zal gebeuren nadat we prioriteit hebben gegeven aan het verzwakken van het publieke vertrouwen in hun propaganda-operaties en aan het wakker schudden van het grote publiek voor de waarheid. Zodra voldoende mensen zijn ontwaakt uit hun door propaganda veroorzaakte sluimering, kunnen we onze wereld terugveroveren op de sociopatische manipulators zonder een schot te hoeven lossen, gewoon door onze ware grootte te tonen en onze reusachtige spieren te laten zien.

Ik geloof oprecht dat dit zal gebeuren, en dat het vrij snel zal gebeuren. Dan zullen we hun verkrachtende vingers uit onze gedachten halen en samen iets werkelijk verbazingwekkends creëren.

 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Reuters, BBC en Bellingcat namen deel aan geheime, door het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken gefinancierde programma's om "Rusland te verzwakken", onthullen gelekte documenten

 (Dit is de vertaling van een artikel uit The Grayzone van 20 februari 2021)

 

Nieuwe gelekte documenten tonen aan dat Reuters en de BBC betrokken zijn bij geheime Britse FCO-programma's om 'attitudeverandering' teweeg te brengen en 'de invloed van de Russische staat te verzwakken', in samenwerking met inlichtingenprofessionals en Bellingcat.

Het Britse Foreign and Commonwealth Office (FCO) [Ministerie van Buitenlandse Zaken van het Gemenebest] heeft Reuters en de BBC gesponsord om een reeks geheime programma's uit te voeren die gericht zijn op het bevorderen van regimeverandering in Rusland en het ondermijnen van de regering in een gebied dat Oost-Europa en Centraal-Azië bestrijkt, volgens een reeks gelekte documenten.
 

Uit het gelekte materiaal blijkt dat de 'Thomson Reuters Foundation' en 'BBC Media Action' deelnemen aan een geheime informatieoorlogscampagne om Rusland tegen te werken. De media-organisaties werkten via een schimmige afdeling binnen de Britse FCO, bekend als de 'Counter Desinformation & Media Development' (CDMD), en werkten samen met een team van inlichtingenprofessionals in een geheime entiteit die eenvoudigweg bekend staat als 'het Consortium'.

Door middel van trainingsprogramma's van Russische journalisten onder toezicht van Reuters, probeerde het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken een "attitudeverandering bij de deelnemers" teweeg te brengen, door een "positieve impact" op hun "perceptie van het VK" te bevorderen. Chris Williamson, een voormalig parlementslid van het Britse Labour die openbaar onderzoek probeerde te doen naar de geheime activiteiten van de CDMD en hardnekkig werd tegengewerkt om redenen van nationale veiligheid, vertelde tegen The Grayzone: "Deze onthullingen laten zien dat toen parlementsleden over Ruslands praktijken tekeer gingen, Britse agenten de BBC en Reuters gebruikten om precies dezelfde tactieken te gebruiken waarvan politici en mediacommentatoren Rusland verweten die te gebruiken".

“De BBC en Reuters zien zichzelf als een onaantastbare, onpartijdige en gezaghebbende bron van wereldnieuws”, vervolgde Williamson, “maar beide worden nu enorm gecompromitteerd door deze onthullingen. Het vertonen van een dergelijke dubbele moraal brengen gevestigde politici en commerciële journalistiek alleen maar in diskrediet.”

Woordvoerder Jenny Vereker van de Thomson Reuters Foundation bevestigde impliciet de authenticiteit van de gelekte documenten in een antwoord per e-mail op vragen van The Grayzone. Ze voerde echter aan: “De conclusie dat de Thomson Reuters Foundation betrokken was bij 'geheime activiteiten' is verkeerd en geeft een onjuiste voorstelling van ons werk dat wij in het algemeen belang doen. We steunen al decennia lang openlijk een vrije pers en doen ons best om journalisten wereldwijd te helpen bij het ontwikkelen van de vaardigheden die nodig zijn om onafhankelijk te rapporteren.”

De tranche van gelekte bestanden lijkt sterk op UK FCO-gerelateerde documenten die tussen 2018 en 2020 zijn vrijgegeven door een hackerscollectief dat zichzelf Anonymous noemt. Dezelfde bron heeft verantwoordelijkheid opgeëist voor het verkrijgen van de laatste hoeveelheid documenten.

De Grayzone rapporteerde in oktober 2020 over gelekt materiaal dat werd vrijgegeven door Anonymous, dat een enorme propagandacampagne blootlegde die werd gefinancierd door het Britse FCO om steun te genereren voor regime-change in Syrië. Kort daarna beweerde het ministerie van Buitenlandse Zaken dat zijn computersystemen waren binnengedrongen door hackers, waarmee de authenticiteit ervan werd bevestigd. 

De nieuwe lekken laten in verontrustend detail zien hoe Reuters en de BBC - twee van de grootste en meest vooraanstaande nieuwsorganisaties ter wereld – hun best probeerden te doen om tegemoet te komen aan het verzoek van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken om de “mogelijkheden om repliek te geven en onze boodschap in heel Rusland te promoten” te verbeteren. En om “het verhaal van de Russische regering te weerspreken.” Volgens de directeur van de CDMD was een van de doelstellingen van de Britse FCO om "de invloed van de Russische staat op zijn naaste buren te verzwakken".

Reuters en de BBC wisten voor miljoenen dollars aan contracten binnen te slepen om de interventionistische doelstellingen van de Britse staat te bevorderen, waarbij ze beloofden Russische journalisten te cultiveren via door de FCO gefinancierde rondleidingen en trainingssessies, beïnvloedingsnetwerken in en rond Rusland op te zetten en pro-NAVO-verhalen te promoten in Russisch sprekende regio's.

In verschillende voorstellen aan het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken pochte Reuters te beschikken over een wereldwijd beïnvloedingsnetwerk van 15.000 journalisten en personeel, waaronder 400 in Rusland.

De UK FCO-projecten werden heimelijk uitgevoerd en in samenwerking met zogenaamd onafhankelijke, spraakmakende online media-instellingen, waaronder Bellingcat, Meduza en de door Pussy Riot opgerichte MediaZona. Bij Bellingcat's deelname ging het blijkbaar om een Britse FCO-interventie bij de verkiezingen van 2019 in Noord-Macedonië namens de pro-NAVO-kandidaat.

De inlichtingendienst-contractanten die toezicht hielden op die operatie schepten op over het opzetten van “een netwerk van YouTubers in Rusland en Centraal-Azië” terwijl ze “deelnemers ondersteunden in het maken en ontvangen van internationale betalingen zonder dat die als externe financieringsbronnen gekenmerkt zouden worden.” Het bedrijf prees ook zijn vermogen om “een reeks inhoud te activeren” om protesten tegen de regering in Rusland te steunen.

De nieuwe documenten bieden kritische achtergrondinformatie over de rol van NAVO-lidstaten zoals het VK bij het beïnvloeden van de protesten in kleurenrevolutie-stijl die in 2020 in Wit-Rusland werden gevoerd, en roepen verontrustende vragen op over de intriges en onrust rond de gevangengenomen Russische oppositiefiguur Alexei Navalny.

Verder roepen de stukken ernstige twijfel op over de onafhankelijkheid van twee van 's werelds grootste en meest prestigieuze mediaorganisaties, waarbij Reuters en de BBC worden onthuld als schijnbare tussenschakel van inlichtingendiensten die zich te goed doen aan de trog van Britse nationale veiligheidsstaat die hun nieuwsdiensten steeds minder genegen zijn te onderzoeken.

Reuters zoekt een geheim contract van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken om Russische media te infiltreren

Een reeks officiële documenten die in januari 2020 werd vrijgegeven, onthulde dat Reuters in de jaren zestig en zeventig in het geheim werd gefinancierd door de Britse regering om een anti-Sovjetpropaganda organisatie bij te staan die werd geleid door de inlichtingendienst MI6. De Britse regering gebruikte de BBC als een doorgeefluik om betalingen aan de nieuwsgroep te verbergen.

De onthulling bracht een woordvoerder van Reuters ertoe te verklaren dat “de regeling in 1969 [met de MI6] niet in overeenstemming was met onze vertrouwensprincipes (“Trust Principles”) en dat we dit tegenwoordig niet zouden doen.”

Deze Trust Principles schetsten de contouren van een missie, bedoeld om “het behouden van [Reuters’] onafhankelijkheid, integriteit en vrijheid van vooringenomenheid bij het verzamelen en verspreiden van informatie en nieuws.”

In haar eigen beginselverklaring verkondigt de BBC: “Vertrouwen is het fundament van de BBC. We zijn onafhankelijk, onpartijdig en eerlijk.”

De nieuw gelekte documenten die door The Grayzone zijn geanalyseerd, lijken echter te onthullen dat zowel Reuters als de BBC opnieuw een niet-transparante relatie hebben met het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken om Rusland tegen te werken en te ondermijnen.

In 2017 leverde de non-profit tak van het media-imperium Reuters, de Thomson Reuters Foundation (TRF), een formeel bod uit om “een contract aan te gaan met de minister van Buitenlandse Zaken, vertegenwoordigd door de Britse ambassade in Moskou, voor de levering van een project 'Capaciteitsopbouw in Russische media'.” De brief werd op 31 juli 2017 ondertekend door Reuters CEO Monique Ville.

 (fig.1)

De aanbesteding van Reuters was een reactie op een oproep tot het indienen van biedingen door de FCO, die hulp zocht bij de uitvoering van “een programma van thematours naar het VK door Russische journalisten en online influencers”.

 

(fig.2)

 
Via de Britse ambassade in Moskou probeerde het FCO een "attitudeverandering bij de deelnemers" teweeg te brengen en een "positieve impact" op hun "perceptie van het VK" te bevorderen.

(fig.3)


In 2019 kwam het FCO met een soortgelijk initiatief, dit keer met een agressiever plan om “het narratief van de Russische regering en diens dominantie van de media en het informatiespectrum tegen te werken”. In feite probeerde de Britse regering de Russische media te infiltreren en haar eigen verhaal te verspreiden via een beïnvloedingsnetwerk van Russische journalisten die in het VK waren opgeleid.

 

(fig.4)

 

Reuters reageerde op beide oproepen van de FCO met gedetailleerde aanbestedingsvoorstellen. In zijn eerste bod pochte de mediagigant over het opzetten van een wereldwijd netwerk van 15.000 journalisten en bloggers door middel van “interventies door capaciteitsopbouw”. In Rusland beweerde men minstens 400 journalisten te hebben klaargestoomd door middel van de trainingsprogramma's.

(fig.5)

 

Reuters beweerde namens de Britse ambassade in Moskou tien eerdere trainingsreizen te hebben uitgevoerd voor 80 Russische journalisten. Het stelde er nog acht voor, met de belofte om “Britse culturele en politieke waarden” te promoten en “een netwerk van journalisten in heel Rusland te creëren”, met elkaar verbonden door een gedeelde “interesse in Britse aangelegenheden”.

 

(fig.6)

De aanbestedingsvoorstellen van Reuters benadrukte de institutionele vooroordelen en de interventionistische agenda die de trainingsprogramma's kenmerkten. Bij het uitwerken van een reeks door het FCO gefinancierde programma's van het VK die gericht waren op "het tegenwerken van door de Russische staat gefinancierde propaganda", koppelde Reuters de verhalen van de Russische regering aan extremisme. Ironisch genoeg verwees het naar zijn eigen pogingen om ze te verzwakken als “onpartijdige journalistiek”.

(fig.7)

 

Tegelijkertijd leek Reuters te erkennen dat zijn geheime samenwerking met de Britse ambassade in Moskou zeer provocerend en potentieel destructief was voor de diplomatieke betrekkingen. Terugblikkend op een door het FCO gefinancierde Britse tour voor Russische journalisten in het midden van de Sergei Skripal-affaire, nadat de Britse regering Moskou had beschuldigd van het vergiftigen van een overgelopen Russische inlichtingenofficier die spioneerde voor Groot-Brittannië, vermeldde de aanbesteding dat “[Thomson Reuters Foundation] in constante communicatie [zou zijn] met de Britse ambassade in Moskou, om de risiconiveaus te beoordelen, inclusief reputatierisico's voor de ambassade.” 

(fig.8)

De vermelding door Reuters van het Wit-Russische tv-station Belsat en de bijzondere relevantie ervan “voor het vermogen van de Britse regering om de verspreiding van Russische informatie op te sporen en tegen te gaan” was opmerkelijk. Hoewel Belsat zichzelf omschrijft als “het eerste onafhankelijke televisiekanaal in Wit-Rusland", is het, zoals de aanbesteding van Reuters duidelijk maakt, een instrument voor NAVO-invloed.

Belsat, gevestigd in Polen en gefinancierd door het Poolse ministerie van Buitenlandse Zaken en andere EU-regeringen speelde een invloedrijke rol bij het promoten van de protesten in kleurenrevolutie-stijl die in mei 2020 uitbraken om de afzetting van de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko te eisen.

Uiteindelijk lijkt het bod van Reuters succesvol te zijn geweest, aangezien het een contract van juli 2019 kreeg van het 'Conflict, Stability & Security Fund' (CSSF) van FCO. Maar geen van beide entiteiten leek te willen dat het publiek op de hoogte was van hun samenwerking aan een project dat bedoeld was om Rusland tegen te werken. Het contract kreeg de aantekening:“Strikt vertrouwelijk”.

(fig9)

“Het verzwakken van de invloed van de Russische staat”

De programma's die door het laatste lek van documenten aan het licht zijn gekomen, opereren onder auspiciën van een schimmige divisie van het 'Foreign and Commonwealth Development Office' (FCDO) met de naam 'Counter Disinformation & Media Development' (CDMD). Deze staat onder leiding van een inlichtingenagent genaamd Andy Pryce en gehuld in geheimzinnigheid.

En de Britse regering heeft inderdaad een Wob-verzoek om openbaring van de begroting van de divisie geweigerd en heeft parlementsleden zoals Chris Williamson die gegevens over de begroting en agenda zochten, tegengewerkt met het argument dat de nationale veiligheid daarmee in gevaar zou komen.

“Toen ik dieper probeerde te onderzoeken,” vertelde voormalig parlementslid Williamson aan The Grayzone, “weigerden de ministers mij toegang te geven tot documenten of correspondentie met betrekking tot de activiteiten van deze organisatie. Mij werd verteld dat het vrijgeven van deze informatie 'de effectiviteit van het programma zou kunnen verstoren en ondermijnen'.”

Tijdens een bijeenkomst die op 26 juni 2018 in Londen bijeengeroepen werd, schetste Pryce een nieuw FCO programma “om de invloed van de Russische staat op zijn naaste buren te verzwakken”. Hij vroeg een consortium van bedrijven om de Britse staat te helpen bij het opzetten van nieuwe en ogenschijnlijk onafhankelijke mediakanalen om de door de Russische regering gesteunde media in de onmiddellijke invloedssfeer van Moskou tegen te gaan en om de boodschap van de NAVO-regeringen te versterken.

Uitgaand van een veronderstelde bedoeling van Rusland om “verdeeldheid en natuurlijk verstoring van democratische processen te veroorzaken”, was de campagne die Pryce opzette agressiever en ingrijpender dan alles waarop Rusland in het Westen nooit werd betrapt.

(fig.10)

Pryce benadrukte dat geheimhouding van essentieel belang was en waarschuwde dat “sommige betrokkenen niet met de FCO willen worden verbonden”.

(fig.11)

Een jaar later ontwierp de CDMD divisie van de FCO een programma dat doorloopt tot 2022 tegen een kostprijs van $ 8,3 miljoen ten laste van de Britse belastingbetaler. Het was bedoeld om nieuwe kanalen op te zetten en reeds bestaande media-operaties te ondersteunen “om de inspanningen van Rusland om verdeeldheid te zaaien tegen te gaan” en “om de veerkracht te vergroten tegen vijandige berichten van het Kremlin in de Baltische staten.” Dus ging de Britse regering op pad met een reeks inlichtingenprofessionals om de Baltische media te domineren met pro-NAVO-berichten - en misschien zelf enige verdeeldheid te zaaien.

(fig.12)

Zoals hieronder te zien is, heeft de BBC een ogenschijnlijk succesvol bod gedaan om deel te nemen aan het geheime Baltische programma via haar non-profit tak, bekend als 'BBC Media Action'.

(fig.13)

De BBC stelde ook voor om deel te nemen aan een afzonderlijk FCO mediapropagandaprogramma van het VK in Oekraïne, Moldavië en Georgië. Het noemde Reuters en een – niet langer actieve - inlichtingenprofessional genaamd Aktis Strategy, die deelnam aan eerdere FCO CDMD-programma's, als belangrijke bondgenoten in dit consortium.

(fig.14)

De BBC selecteerde lokale partners zoals Hromadske, een in Kiev gevestigd omroepnetwerk dat werd geboren in het midden van de zogenaamde Maidan “Revolutie van Waardigheid” in 2014, dat vertrouwde op ultra-nationalistische spierballen om een gekozen president te verwijderen en een pro-NAVO-regime te installeren. Hromadske kwam bijna van de ene op de andere dag tot stand met startkapitaal en logistieke steun van het Amerikaanse Agentschap voor Internationale Ontwikkeling (USAID) en het 'Network Fund' van de miljardair en mediamagnaat Pierre Omidyar.

(fig.15)

BBC Media Action stelde voor om via 'Aktis' te werken om pro-NAVO-media te cultiveren en te laten groeien in conflictgebieden zoals de Donbas-regio in Oost-Oekraïne, waar sinds 2014 een proxy-oorlog woedt tussen het door het westen gesteunde Oekraïense leger en pro-Russische separatisten. Het was informatie-oorlogsvoering volgens het boekje, waarbij omroepmedia als wapen werd gebruikt om het tij van de strijd te keren in een langdurig, slepend conflict. 

(fig.16)

De Britse FCO-propagandacampagne waarschuwde dat “aan het Kremlin gelieerde structuren” het project zouden kunnen ondermijnen als dit algemeen bekend zou worden. Voor een mediaorganisatie die beweert vertrouwen centraal te stellen in haar Normen en Waarden statuut opereerde de BBC zeker onder een hoge mate van geheimhouding.

(fig.17)

De inmenging van het Britse FCO in Oost-Europa en de Baltische staten veroorzaakte een stormloop onder aannemers die 'capaciteitsopbouw' en media-ontwikkelingshulp wilden bieden in de periferie van Rusland. Onder de bieders waren Reuters en ervaren FCO aannemers die hadden deelgenomen aan een reeks informatieoorlogscampagnes van Syrië tot aan het Britse thuisfront.

Het Consortium

Onder de inlichtingenaannemers die boden om deel te nemen aan het door de FCO gefinancierde consortium in het VK, waren het 'Zinc Network' en 'Albany Communications'. Zoals journalist Kit Klarenberg opmerkte in een artikel van 18 februari over de recente FCO-lekken, “beschikken deze firma's over personeel in het bezit van [veiligheids] machtigingen, personen die voorheen op het hoogste niveau van de regering, het leger en de veiligheidsdiensten dienden. Ze hebben bovendien uitgebreide ervaring in het uitvoeren namens Londen van wereldomvattende informatieoorlogsvoering.”

Zinc, voorheen bekend als 'Breakthrough', heeft een contract gesloten voor het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken om heimelijk mediaprojecten uit te voeren die Britse moslims met propaganda bewerken onder auspiciën van het 'Preventie en de-radicalisering initiatief'. In Australië werd Zinc betrapt op het uitvoeren van een clandestien programma om de steun voor het overheidsbeleid onder moslims te bevorderen.

Ben Norton rapporteerde voor The Grayzone over Albany's prestaties op het gebied van "het beveiligen van de deelname van een uitgebreid lokaal netwerk van meer dan 55 stringers [freelancers], verslaggevers en videografen" om mediaverhalen te beïnvloeden en westerse doelstellingen voor regimeverandering in Syrië te bevorderen, terwijl hij PR-diensten verleent namens extremistische Syrische milities die door NAVO-lidstaten en Golfmonarchieën worden gefinancierd om het land te destabiliseren.

In zijn bod op het Britse FCO-mediaprogramma in de Baltische regio stelde Albany een reeks satirische “interactieve spellen” voor, zoals “Putin Bingo”, om de oppositie tegen de Russische regering aan te moedigen en gebruik te maken van “frustraties die de Russen in de EU ervaren”.

Albany zette in Letland in door middel van een gevestigde site genaamd 'Meduza' als 'een verfent voorstander van deze spellen'. Meduza, een topwebsite onder Russische aanhangers van de oppositie, kon rekenen op financiële steun gekregen van de Zweedse regering en verschillende door miljardair gesteunde pro-NAVO-stichtingen.

(fig.18)

In haar rol als Britse FCO contractant zei het Zinc Network dat het niet alleen "doelgroepsegmentatie en gerichte ondersteuning bood" aan Meduza, maar ook aan 'Mediazona', een zogenaamd onafhankelijke media-onderneming opgericht door twee leden van de anti-Kremlin performancekunstgroep Pussy Riot. Een van de oprichters van Mediazona, Nadya Tolokonnikova, deelde het podium met de voormalige Amerikaanse president Bill Clinton tijdens de conferentie van de Clinton Foundation in 2015. Het jaar daarop belasterde Tolokonnikova de nu gevangengenomen Wikileaks-oprichter Julian Assange met de bewering: “Hij heeft banden met de Russische regering en ik voel dat hij er trots op is.”

(fig.19)

Naast het leveren van "gerichte ondersteuning" voor "onafhankelijke" internetkanalen die de juiste koers volgen tegen het Kremlin, stelde Zinc voor om UK FCO-financiering te gebruiken voor een programma van rechtstreekse betalingen en hogere Google resultaten binnen te halen voor hun spellen. De inlichtingendienst tussenpersoon was expliciet over zijn wens om de vindbaarheid via zoekopdrachten van de door de Russische overheid gesteunde omroep RT.com te verminderen.

(fig.20)

Het VK financierde en beheerde heimelijk een netwerk van Russische YouTubers en “geactiveerde” protestcontent tegen de regering

In een document dat als “privé en vertrouwelijk” werd aangeduid, onthulde Zinc de rol van het Consortium bij het opzetten van een "YouTuber-netwerk" in Rusland en Centraal-Azië, bedoeld om de boodschap van het VK en zijn NAVO-bondgenoten te verspreiden.

Volgens Zinc ondersteunde het Consortium “deelnemers die internationale betalingen doen en ontvangen zonder geregistreerd te zijn als externe financieringsbronnen”, vermoedelijk om de Russische registratievereisten voor door het buitenland gefinancierde mediakanalen te omzeilen.

Zinc hielp de YouTube-influencers ook bij het “ontwikkelen van redactionele strategieën om kernboodschappen over te brengen” terwijl ze eraan werkten “hun betrokkenheid vertrouwelijk te houden”. En het voerde zijn hele programma van geheime propaganda uit in de naam van “het bevorderen van de integriteit van de media en democratische waarden.”

(fig.21)

Misschien wel de meest prominente Russische YouTube influencer is Alexei Navalny, een voorheen marginaal nationalistische oppositiefiguur die werd genomineerd voor een Nobelprijs nadat hij het doelwit was geworden van een spraakmakend vergiftigingsincident dat de betrekkingen tussen Rusland en het Westen naar een dieptepunt na de Koude Oorlog bracht.

De veroordeling van Navalny door de Russische regering tot een gevangenisstraf van 2,5 jaar wegens het ontwijken van voorwaardelijke vrijlating heeft geleid tot een nieuwe golf van protesten tegen de regering. In 2018 sponsorde Navalny persoonlijk nationale demonstraties tegen het verbod op de gecodeerde berichten-app Telegram.

In zijn bod op een UK FCO-contract onthulde Zinc dat het een rol speelde achter de schermen “om binnen 12 uur na de recente telegramprotesten een reeks inhoud te activeren.” Of bij die activiteiten Navalny of zijn directe netwerk betrokken was, was onduidelijk, maar de privé-onthulling door Zinc bleek te bevestigen dat de Britse inlichtingendienst een rol speelde bij het versterken van de protesten van 2018.

(fig.22)

Russische inlichtingendiensten hebben verdekt opgenomen videobeelden vrijgegeven van Vladimir Ashurkov, de uitvoerend directeur van Navalny's FBK-anticorruptieorganisatie, die in 2013 een ontmoeting had met een vermoedelijke Britse MI6-agent genaamd James William Thomas Ford, die opereerde vanuit de Britse ambassade in Moskou. Tijdens het rendez-vous kan Ashurkov worden gehoord die 10 tot 20 miljoen dollar vraagt om "een heel ander beeld" van het politieke landschap te genereren.

(fig.23)

In 2018 verscheen Ashurkovs naam in gelekte documenten die een geheim, UK FCO-invloedsnetwerk, het 'Integrity Initiative', blootlegden. Zoals The Grayzone meldde, opereerde het Integrity Initiative onder de dekmantel van een denktank genaamd het 'Institute for Statecraft', die zijn eigen locatie verborg via een nepkantoor in Schotland.

Gerund door een groep militaire inlichtingenofficieren, werkte de geheime propagandagroep via clusters van media en politieke opiniemakers om de spanningen tussen het Westen en Rusland te laten escaleren. Ashurkov stond op de lijst van de Londense cluster van anti-Russische influencers.

De militaire directeuren van het Integrity Initiative schetsten hun agenda in grimmige, ondubbelzinnige bewoordingen. Zoals de uitgelekte memo hieronder illustreert, probeerden ze de media, denktanks en hun invloedennetwerk te exploiteren om zoveel mogelijk hysterie over de zogenaamd kwaadaardige invloed van Rusland aan te wakkeren. Sinds ze aan hun geheime campagne begonnen zijn, zijn bijna al hun wensen uitgekomen.

 (fig.24)

Bellingcat sluit zich aan bij het Zinc Network, bemoeit zich naar verluidt met de verkiezingen in Moldavië

Na de vergiftiging van Alexei Navalny werkte hij samen met het Britse “open source” journalistieke apparaat Bellingcat om de misdaad op de Russische FSB-inlichtingendiensten te pinnen. Hoewel het algemeen bekend is dat Bellingcat wordt gefinancierd door de National Endowment for Democracy, een Amerikaanse overheidsentiteit die operaties voor regime-change over de hele wereld ondersteunt, is dat feit nooit genoemd tussen alle stapels complimenteuze artikelen die commerciële media, waaronder Reuters, hebben gepubliceerd over de organisatie.

De rol van Bellingcat als partner in het door het UK FCO gefinancierde EXPOSE Consortium van het Zinc Network kan een extra laag van wantrouwen over de claim van de outlet op onafhankelijkheid toevoegen.

In de gelekte documenten van 2018 werd Bellingcat inderdaad vermeld als een belangrijk lid van het 'Netwerk van ngo's' van Zinc. Onder de leden van het netwerk bevond zich het Institute for Statecraft, de façade voor de Integrity Initiative.

(fig.25)

Bellingcat-oprichter Eliot Higgins heeft met klem ontkend financiering van de Britse FCO te aanvaarden of ermee samen te werken. Maar nadat begin 2019 Zinc documenten naar buiten kwamen, maakte Higgins bekend dat een versie van het Zinc voorstel groen licht had gekregen van het ministerie van Buitenlandse Zaken.

5E%7Ctwcon%5Es1_c10&ref_url=https%3A%2F%2Fthegrayzone.com%2F2021%2F02%2F20%2Freuters-bbc-uk-foreign-office-russian-media%2F

Christian Triebbert, een medewerker van Bellingcat die door de Zinc-documenten werd genoemd als potentiële trainer en nu hoofd van de videoonderzoekseenheid van de New York Times, beweerde dat het programma bestond uit goedaardige workshops over “digitaal onderzoek en verificatievaardigheden”.

Wat hij en Higgins echter niet noemden, was dat Bellingcat blijkbaar door het Zinc Network was uitgezonden om te “reageren” op de parlementsverkiezingen van 2019 in Noord-Macedonië. De inzet was hoog, aangezien de verkiezingen waarschijnlijk zouden bepalen of het kleine landje de NAVO en de EU zou toetreden. De pro-NAVO-kandidaat zegevierde, en niet zonder een beetje hulp van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken en zijn bondgenoten.

Volgens het voorstel van Zinc heeft Bellingcat training gegeven aan het 'Most Network', een Macedonisch mediakanaal. Het werd bijgestaan door 'DFR Lab', een project van de door de NAVO en de VS gefinancierde Atlantic Council in Washington, DC.

(fig.26)

Na blijkbaar deel te hebben genomen aan de geheime door de UK FCO gefinancierde interventie in Noord-Macedonië, publiceerde Bellingcat voorafgaand aan de parlementsverkiezingen van 2020 een artikel met de titel “Ruslands inmenging in Noord-Macedonië”.

Verschillende Zinc Network-documenten vermelden Reuters als lid van de door de FCO gefinancierde Britse media-interventie van het Consortium in de Baltische staten.

Gevraagd door The Grayzone hoe de deelname van Reuters aan door de UK FCO gefinancierde programma's om Rusland tegen te werken in overeenstemming was met de 'Trust Principles' van de nieuwsorganisatie, verklaarde woordvoerder Jenny Vereker: “Deze financiering ondersteunt ons onafhankelijke werk om journalisten en journalistiek over de hele wereld te assisteren, als onderdeel van onze missie om een vrij en levendig wereldwijd media-ecosysteem te versterken om meerdere stemmen te ondersteunen en de stroom van nauwkeurige en onafhankelijke informatie te behouden. We doen dit omdat nauwkeurige en evenwichtige berichtgeving een cruciale pijler is van elke vrije, eerlijke en geïnformeerde samenleving.”

In de afgelopen jaren hebben de BBC en Reuters een steeds agressievere rol gespeeld bij het demoniseren van de regeringen van landen waar Londen en Washington regimewisseling nastreven. Ondertussen zijn er schijnbaar van de ene op de andere dag spraakmakende online onderzoeks-sites zoals Bellingcat ontstaan om deze inspanningen te ondersteunen. 

Met de publicatie van de UK FCO-documenten moeten er vragen worden gesteld of deze gewaardeerde nieuwsorganisaties echt de onafhankelijke en ethische journalistieke entiteiten zijn die ze beweren te zijn. Terwijl ze zich bezighouden met “autoritaire” staten en kwaadaardige Russische activiteiten, hebben ze weinig te zeggen over de machinaties van de machtige westerse regeringen in hun directe midden. Misschien zijn ze terughoudend om in de hand te bijten die hen voedt.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.