"If the West is serious about tackling the Islamic State, it has to lessen the chaos in Syria. Chaos is what gives the Islamic State the ability to grow. And the kind of policies that I've been seeing out of the Obama administration, I'm afraid they are going to increase the level of chaos and therefore increase the host climate for the Islamic state. What needs to happen is the policies that create chaos need to be lessened. That is simply not there on the table in Washington, D.C."
Allereerst is het helemaal niet raar om je af te vragen of al die chaos niet gewoon de bedoeling is. Als je dermate van olie en een wapenindustrie afhankelijk bent zou het helemaal niet zo vreemd zijn om te denken aan opzet.
Chaos creeërt namelijk een reden voor interventie die ofwel uit humanitaire overwegingen (R2P) kan zijn, ofwel vanwege 'protecting America's interests', of zelfs een combinatie van die twee - op uitnodiging van een geallieerd staatshoofd wiens land lijdt onder het geweld van rebellen, terroristen, onafhankelijkheids - en vrijheidsstrijders of ander ongewenst rapalje.
Voorbeelden te over.
Ook als je al het andere in overweging neemt; een militaire macht die alle legers ter wereld gezamenlijk overtreft en alleen in naam defensief is, een groeiend aantal militaire bases wereldwijd en een wereldwijd herkenbaar patroon van een aanhoudende of toenemende geweldspiraal op plekken waar geïntervenieerd wordt door de VS, dan tart het de intelligentie en de rede om dat allemaal als een ongelukkig toeval te beschouwen en niet in complotten en false flag operaties te gaan geloven.
Maar laten we doen alsof we gek zijn en 'rationeel' blijven denken. Deze Vijay Prashad bijvoorbeeld kan al voorspellen waarom de coalitie die geformeerd wordt om het op te nemen tegen de 'Islamitische Staat' (IS of ISIS, ISIL) gaat falen. Het probleem zal niet zozeer Irak zijn. De bombardementen en de 'boots on the ground' (en daar is al sprake van in de vorm van adviseurs) zijn op verzoek van de leiders. Er dat er ook grondtroepen aan te pas zullen moeten komen, daar twijfelt niemand aan.
De aanvraag voor luchtsteun in Irak, hadden we te danken aan de nieuwe premier van Irak Haider al-Abadi, die de plaats innam van zijn voorganger Nouri al-Maliki, omdat die het in zijn malle hoofd had gehaald om voor te stellen dat de Syrische luchtmacht misschien wel een beetje kon komen helpen met het bombarderen van ISIS. En zoals we allemaal weten is er maar één die bombardeert in Irak en dat is de VS.
Wat blijft is dus het 'Syrische dilemma'.
Omdat ISIS ook in Syrië opereert zal Obama een samenwerkingsverband aan moeten gaan met andere partijen. Maar dat wordt lastig. De Syrische regering met de gehate Assad aan het hoofd valt uiteraard af. Syrië is lid van de Verenigde Naties dus de VS kan niet zomaar grensoverschrijdende acties gaan uitvoeren op Syrisch grondgebied. De enige weg die open blijft is dus het steunen van groeperingen die nu ook al strijden tegen ISIS. Dat is bijvoorbeeld de Syrisch-Koerdische YPG militie, die actief is in het noord-oosten en afkomstig is uit de Turkse 'Koerdische Arbeider Partij' PKK, die door NAVO bondgenoot Turkije (maar ook door de VS zelf) gezien wordt als een terroristische organisatie. Dat valt dus af.
Maar van de volgende optie word je ook niet vrolijk, en dan hebben we het over 'de andere islamisten' (in psychologen-taal: NAO - Niet Anderszins Omschreven ). Deze lui worden gefinancierd door Saoedi-Arabië en zijn minstens zo gestoord als de ISIS cowboys, alleen zoeken ze geen publiciteit via Youtube.
Het is dus feitelijk zo dat de VS dan wel niet rechtstreeks al-Nusra (de Syrische al-Qaida) steunt, maar dat via Saoedi-Arabië doet.
Aangezien zo'n 40% van de inwoners van Syrië bestaat uit alawieten (afsplitsing sjiieten), druzen, christenen enz., hebben zij alle redenen om ook deze islamitische groeperingen te vrezen, En onder deze bevolkingsgroep vind je ook veel oprechte steun voor Assad. Maar vind je dat onder de gegeven omstandigheden raar?
Als de VS dus het plan opvat om via Saoedi Arabie een leger samen te stellen van 'gematigde moslimstrijders' heeft dit deel van de bevolking - gezien de resultaten in het verleden - alle reden voor scepsis.
En het Vrije Syrische Leger dan? Het Vrije Syrische leger is de beste optie maar het probleem is dat die niets bereikt heeft. Behalve dan het uitdelen van wapens, via overlopers, aan de extremistische moslimgroeperingen.
De beste optie zou de politieke zijn. Als het westen serieus van plan was om de ISIS het hoofd te bieden maar dan moeten ze de chaos waarin ISIS zo kon groeien kleiner maken, maar met de huidige beleid van Obama is daar geen enkel zicht op en is het omgekeerde eerder het geval, zo beweert
Vijay Prashad. En de vraag is dan ook gerechtvaardigd of men daar werkelijk zo rouwig om is in Washington DC.
Dit werk is valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten