Obama is een moordvent, deel 2

Als iemand een volkomen onnodige, onrechtvaardige en onrechtmatige oorlog na 8 jaar als beëindigd verklaard en het omschrijft als een succes nadat er een miljoen Irakezen (volgens de enige wetenschappelijk gefundeerde telling) gesneuveld zijn en duizenden Amerikaanse soldaten omkwamen hebben we te maken met een hypocriet en/of een moordzuchtige maniak.

President Barack Obama had er allemaal geen moeite mee: In een toespraak tot de troepen omschreef hij de puinhoop die hij in Irak achterliet als 'een buitengewone prestatie'. En dat achterlaten is ook beeldspraak als je bedenkt dat er een 'ambassade' in Bagdad achterblijft ter grote van Vaticaanstad en een leger aan 'trainers'. En wat doen die trainers? Die stampen een een soort SS-style elite eenheid uit de grond van 18-jarige opgefokte wapengeile Iraakse jongeren. Een Iraaks equivalent van de Iraanse Revolutionaire Garde (IRG), die 'subversieve activiteiten' in de kiem smoort d.m.v. militaire operaties die neerkomen op koelbloedige liquidaties.

Shane Bauer publiceerde er in 2009 een uitstekend artikel over en ik plaats hier graag een onvertaald citaat van de hoge Amerikaanse officier die verantwoordelijk was voor het opzetten van deze eenheid, de 'Iraq Special Operations Forces'(ISOF):

"All these guys want to do is go out and kill bad guys all day," he says, laughing. "These guys are shit hot. They are just as good as we are. We trained 'em. They are just like us. They use the same weapons. They walk like Americans."

Daarnaast blijven er in opdracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken nog zo'n 5.500 particuliere beveiligers achter om de resterende 17.000 civiele medewerkers van de Amerikaanse regering te beschermen.

Wat Obama nog meer achterlaat in Irak is een klein legertje aan gesneuvelde en gewonde journalisten die zo onverstandig waren niet te kiezen voor 'bescherming' door de US forces. Tot veroordeling van militairen die betrokken waren bij deze 'friendly fire' incidenten is het nooit gekomen. En wie dan denkt dat er nu tenminste een vrije pers is in Irak, denk opnieuw: Als dat dezelfde lui zijn die zich in 2006 lieten omkopen door het Pentagon, voorspelt dat weinig goeds.

Ook laat Obama in Irak een hele waslijst achter aan doofpotten van oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen. Slechts in enkele gevallen waarbij de mediadruk te groot bleek werd overgegaan tot vervolging en kwam men soms zelfs tot veroordelingen. Maar in alle gevallen bleef dit beperkt tot het lagere personeel. Wat betreft de grootste misdaden, zoals het starten van een agressie oorlog (buiten de VN om) of de collectieve bestraffing van de stad Fallujah werden beschuldigingen met alle mogelijke middelen onder de mat geveegd. Het excuus dat Obama met deze erfenis van zijn voorganger werd opgezadeld doet niets af aan het feit dat hij de mogelijkheid had om deze en andere misstanden te onderzoeken. Hij verkoos dit niet te doen.

En, waar hij tijdens een interview voor de Indonesische televisie in 2010 nog beweerde dat er een onderzoek moest komen naar de mensenrechtenschendingen onder het regime van Soeharto, want;

“We can’t go forward without looking backwards” , beweerde hij iets later toen hem gevraagd werd naar dezelfde beschuldigengen aan het adres van de VS: “I’m a strong believer that it’s important to look forward and not backwards,”

Maar het meest schandalige staaltje van juridische hypocrisie konden we optekenen uit de mond van John Baker, professor in de rechten van de 'Louisiana State University', hier te bekijken en hier te lezen:
 

“Als we een situatie zouden krijgen waarbij we iedere keer als er een andere politieke partij het Witte Huis betrekt, deze de vorige regering gaat aanklagen, dan gaan we echt de kant op van sommige derdewereldlanden. Ik bedoel, iemand zou bijvoorbeeld een zaak kunnen aanspannen tegen president Obama wegens het inzetten van drones om vijanden te vermoorden in andere landen, omdat hij ze ook gevangen zou kunnen nemen en dat dit vér voorbij 'zelfverdediging' gaat. Dat zou je kunnen doen namelijk. Ik ga dat niet doen, maar het zoú kunnen. Ik zou niet graag zien dat er een toekomstige republikeinse regering zou aantreden die procureur-generaal Holden en president Obama zou gaan vervolgen. Ik denk niet dat dat gezond is.”

Wat hij hiermee zegt is: Stel je voor dat Amerika werkelijk een functionerende rechtsstaat wordt en en werkelijk het rechtsgelijkheidsbeginsel zou toepassen en daadwerkelijk de leiders verantwoordelijk zou houden voor hun misdaden,.... dan kunnen we wel aan de gang blijven!

Al het bovenstaande weerhoudt Nobelprijswinnaar Obama er niet van de rest van de wereld de les te lezen op het gebied van mensenrechten. Vorige week sprak hij tijdens de 63e herdenking van de 'Universele verklaring van de rechten van de mens' de volgende woorden:

“Iedereen zou vrij moeten kunnen leven zonder de bedreiging van buitengerechtelijke moorden, marteling, onderdrukking en discriminatie, ongeacht het geslacht, ras, religie, nationaliteit, seksuele geaardheid of fysieke of mentale gesteldheid.”

En na afloop van de week die hij omdoopte als 'Mensenrechtenweek' passeerde het Congres de 'National Defense Authorization Act' (NDAA), waarmee mensenrechten in de VS nog meer geschonden worden dan al het geval was.

Maar ook in het samenwerken met onderdrukkende, ondemocratische en martelende regimes ziet de de Nobelprijswinnaar voor de vrede geen bezwaar. We wisten dit al vanwege de nauwe banden die de VS onderhield met Moebarak en Kaddafi maar nog meer met de brute heersers op het Arabisch schiereiland. Wat minder bekend is de samenwerking met de Oezbekistan en diens wrede dictator Islam Karimov, die opponenten levend kookt en de nagels uittrekt om maar eens wat te noemen.

Voormalig Brits ambassadeur voor Oezbekistan en tevens klokkenluider, Craig Murray deed hier een boekje over open en dat koste hem zijn baan en zijn reputatie. Obama gaf onlangs aan de banden met dit regime (vanwege de militair strategische ligging in Centraal-Azië) weer wat meer aan te halen omdat er vorderingen zouden zijn op het gebied van mensenrechten in het land. Iets wat door Human Right Watch en vele andere organisaties tegengesproken wordt.  

Hieruit blijkt dat misdaden onbestraft laten uitmondt in een eindeloze herhaling van die misdaden en we moeten ons afvragen of een dergelijk hoge prijs de moeite van een Pax Americana waard is.

Dit werk is gelicenseerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie

Obama is een moordvent

Macht corrumpeert en absolute macht corrumpeert absoluut. Sinds president Bush na de aanslagen van 2001 besloot de wereld als oorlogsgebied te karakteriseren en de ´Authorization for Use of Military Force´ (AUMF) van kracht werd, gelden er al wetten in de VS die de 'staat van beleg' benaderen. Burgerrechten werden opgeschort, internationale verdragen genegeerd, ontvoering, marteling en ongelimiteerde opsluiting van verdachten werden geautoriseerd en sinds kort zijn - onder de nieuwe president, Barack Obama – buitengerechtelijke liquidaties in opdracht van de president 'gelegaliseerd'. Voor dat laatste bestaat er een heus 'targeted killing program' , waarvan het bestaan officieel ontkend noch bevestigd wordt. Dit kwam onder de publieke aandacht toen de vader van de geradicaliseerde Amerikaanse imam Anwar al-Awlaki voor een rechtbank smeekte om het leven van zijn zoon te sparen. De rechtbank oordeelde echter dat het hierover geen uitspraak kon doen omdat het hier staatsgeheimen betrof, de voorgenomen moord op Awlaki een politieke beslissing was en dat een dergelijke moord volgens de 'oorlogswetgeving' (AUMF) legitiem zou zijn.

De president kreeg zijn zin en niet veel later maakte een drone aanval een einde aan het leven aan een Amerikaans staatsburger die naar Jemen was gevlucht.

Eerder al stonden Amerikanen te juichen vanwege een andere moord. Toen betrof het geen eigen staatsburger maar degene die in de media verantwoordelijk wordt gehouden voor de aanslagen van 9/11, Osama bin Laden. Ook hier is sprake van een buitenrechtelijke executie omdat de verdachte geen kans kreeg zich te verdedigen tegen de aanklacht, de liquidatie op Pakistaans grondgebied plaatsvond, en de verdachte ongewapend was.

Een president van de VS heeft dus momenteel een vrijbrief om naar believen over leven en dood te beschikken van iedereen op deze planeet. De reden waarom we er ons niet zo druk om maken is begrijpelijk en tegelijk banaal: Het betreft geen van 'ons' en we nemen aan dat de president en zijn inlichtingendiensten alleen schuldigen aanpakken.

Uiteraard is dit niet verstandig. Inlichtingendiensten maken veelvuldig fouten. En zoals we in de aanloop naar de Irak oorlog hebben gezien, worden ze vaak aangestuurd om politiek gewenste resultaten te produceren. Liquidaties kunnen ook gebruikt om 'lastige getuigen' de mond te snoeren.

De speculaties die naderhand ontstaan zijn dan ook volkomen begrijpelijk. Maar belangrijker nog: Als de geschiedenis ons iets heeft geleerd is dat macht corrumpeert. Leiders die geen strobreed in de weg gelegd worden hebben de neiging steeds meer macht naar zich toe te trekken. En dat zien we nu ook weer.

De introductie van de 'National Defense Authorization Act (NDAA) for 2012, section 1031' heeft nogal wat stof doen opwaaien in de VS, vooral in de blogosphere. Na alle vergaande wetgevingen zou het laatste wetsvoorstel van Carl Levin (D) en John McCain (R) weinig nieuws toevoegen, zo oordeelde de mainstream media. En dat doet het wel, vond grondwet advocaat en blogger Glenn Greenwald, die hier meerdere artikelen direct, of zijdelings aan wijdde. Onder de bestaande wetgeving bleek het al mogelijk verdachten onbeperkt op te sluiten zonder recht op proces, zolang dat niet op Amerikaans grondgebied gebeurde. En hoewel een aantal gerechtelijke uitspraken de de grondslag voor onbeperkte detentie in Guantanamo Bay wegnam, kwam Obama terug op zijn voorgenomen besluit om de basis te sluiten. En tot op heden worden hier nog steeds 250 verdachten vast gehouden zonder uitzicht op enige vorm van proces. Ook veranderde niets wezenlijk op het gebied van ontvoering en marteling. In buitenlandse centra gaan deze gewoon door, al laat men nu anderen het vuile werk opknappen. En uit 'NDAA section 1031' blijkt nog maar eens dat er nauwelijks iet verandert onder Obama, wat we al niet van Bush gewend waren. En soms gaat hij nog verder.

De nieuwe wet, of liever gezegd de nieuwe toevoegingen aan de AUMF maken het mogelijk het leger in te zetten tegen de eigen bevolking. Het leger mag verdachten oppakken, waar ter wereld die zich ook bevinden (zelfs Amerikanen, in Amerika) en ze voor onbepaalde tijd opsluiten. Een zware inbreuk op de Grondwet. Maar, zo zeggen de verdedigers: “Zo staat het niet verwoord.” Immers, alleen diegenen die 'substantieel steun verlenen' aan groepen die er specifiek genoemd worden: Taliban en Al Qaida (zoals van origine omschreven in de AUMF van 2001) en de 'daarmee geassocieerde groeperingen' hoeven iets te vrezen. Maar dan wordt wel even vergeten dat 'mannen met een baard die zich verdacht gedragen' ook al vallen onder die potentiële arrestatielijst, grapte Ray McGovern. En vanuit de occupy beweging komen wel eens kritische geluiden tegen de regering en de oorlog in Afghanistan, en in het verleden bleek dat ook wel eens voldoende aanleiding om iemand in Guantanamo te doen belanden...

De vraag is: Waarom is een dergelijke wet nú nodig? Eigen VS inlichtingendiensten zeggen dat de leiding van Al-Qaida gedecimeerd en de groep versplinterd is. De macht van de taliban in Afghanistan is gebroken er het lijkt erop dat de voortdurende strijd er alleen toe leidt dat de groepering weer in aanhang groeit en zich hergroepeert aan de Pakistaanse kant van de grens. De (eeuwig) voortdurende oorlog tegen terrorisme houdt in dat oorlogswetgeving ook voor onbepaalde tijd van kracht blijft.

McGovern houdt het erop dat het hier om oude bange politici gaat en die met dreiging van draconische maatregelen 'opstand' in toom willen houden. Toch waarschuwt hij ook voor escalatie. De CIA en 'Homeland Security' worden steeds vaker ingezet voor nationale 'beveiliging', zoals bij de acties tegen de occupy kampen in Salt Lake City, Denver, Portland en Oakland. De vorming van totalitaire regimes is vaker met 'baby steps' begonnen.
Mocht Barack Obama de wetgeving ondertekenen en daar lijkt het op, heeft hij de de ´GoedFout´ stempel dik verdiend.

Dit werk is gelicenseerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie