De doorlopende Trump impeachment sage

Trump slecht - Democraten goed.
Dat eerste is een makkie. Dat tweede deugt voor geen meter. Trump is een verschrikkelijke man maar zit in het Witte Huis omdat de Democraten verschrikkelijk gefaald hebben.
En tot dat inzicht is de media nog niet gekomen, het publiek niet, en de Democraten zelf niet eens (of doen heel overtuigend alsof).

Momenteel krijgt Trump het voor zijn kiezen omdat hij er bij de Oekraïense autoriteiten op aangedrongen had om onderzoek te doen naar een Amerikaan die zijn machtspositie had misbruikt om duistere zaakjes in Oekraïne te regelen. Er was sprake van een fracking onderneming, Burisma Holdings, die in combinatie van Amerikaans overheidsgeld en een IMF lening, Oekraïens gas wilde exploiteren. De man die dat allemaal geregeld had, inclusief een topfunctie voor zijn zoon, was "toevallig" Joe Biden.
Niks toeval natuurlijk, dit is een poging van Trump om een rivaal koud te maken. Foei! Slechte man! Maar, zo werkt Amerikaanse politiek. Zo lang echter niet bewezen kan worden dat Trump letterlijk geld heeft aangeboden en de andere kant in Kiev dat geaccepteerd heeft, is er geen sprake van omkoping en geen impeachment. Niemand heeft nog de inhoud van het gelekte transcript van een telefoongesprek gelezen dus ook de 'intentie' van Trump kan niet ingeschat worden. De Republikeinen zijn terecht verbolgen over deze laatste actie van de Democratische elite in Washington.

Wat is wel nu al met grote zekerheid te zeggen? Nou, dat er dus sprake was van een annexatie van Oekraïne - door ons. Monsanto dook er gelijk bovenop, de hele fracking industrie, ongehinderd door milieuregeltjes rezen de plofkip-fabrieken en megastallen uit de grond en werd het bijna failliete land voor spotprijzen opgekocht door westerse oligarchen (sorry, business mensen).
Een van die 'disaster' kapitalisten was Joe Biden, en zijn zoon Hunter.

En verder laat ik dit artikel voor zichzelf spreken [vert, links door mij toegevoegd]:

Maar een snelle terugblik op de New York Times van 1 mei 2019 geeft stof tot nadenken, moeilijk te verteren materie in feite. We lezen dat nadat Biden Jr. uit de US Marine was gegooid omdat hij positief scoorde op een cocaïnetest maar negatief scoorde op ervaring met Oekraïense vraagstukken, een baan aangeboden kreeg t.w.v. $ 15.000 per maand bij een notoir corrupt, oligarch-geleid Oekraïens bedrijf dat geïnteresseerd was in hoge fracking winsten. Toen een te gewetensvolle officier van justitie de zaak begon te onderzoeken, drongen de twee Bidens erop aan dat hij werd ontslagen - of anders geen geld meer uit Washington. Hij werd ontslagen.
Toen zijn opvolger, na gehoorzaam de zaak te hebben vernietigd, het nodig vond om het opnieuw op te pakken, grepen zoon of vader in met nieuwe bedreigingen - die opnieuw werkten.
Zo komt het tenminste over in het New York Times-artikel.  En in een gerelateerd interview herinnerde Joe Biden zich hoe hij tijdens een bezoek aan Kiev had gedreigd dat hij over zes uur zou vertrekken. Of de officier van justitie zou tegen die tijd ontslagen zijn of anders; geen miljard.
Hij werd ontslagen.

Materiaal genoeg om eens verder in te duiken en dat is tot nu toe onvoldoende gebeurd. Dat kan de Democraten nog wel eens gaan opbreken nu ze de knuppel in het hoenderhok hebben gegooid.

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Impeachment van Trump, take forty-three

House Minority Leader Nancy Pelosi

Jonathan Ernst | Reuters

In het alternatieve universum waarin de Democraten en hun aanhangers leven, is de complete waslijst van Trumps's misdragingen, zoals zijn wangedrag in ambt, zijn minachting van de grondwet en zijn falen om een regering te leiden en zijn officiële taken te vervullen, voldoende om zijn aftreden te kunnen bewerkstelligen.

In dat alternatieve universum heeft het Mueller onderzoek wél bewezen dat Poetin en Trump hebben samengespannen om de laatste president van Amerika te maken. En in datzelfde universum waren het de Russen die de DNC computer hackten en met Julian Assange onder één hoedje speelden om Hillary Clinton zwart te maken - die dáár hartstikke onschuldig is aan verkiezingsfraude, en aan het vernietigen van bewijsmateriaal (30.000 emails) die zij als minister van BuZa onder Obama op ongeoorloofde wijze bewaarde op haar persoonlijke computer.

Dat universum.

In dat universum gaat deze jongste couppoging om president Trump van zijn troon te stoten deze keer wel slagen. Voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi (Dem), heeft er alle vertrouwen in.

In de echte wereld, waar het Mueller onderzoek uitliep op een fiasco en aanklachten tegen bepaalde Russen en het naar huis sturen van een pluk diplomaten niet gelijk staat aan 'bewijs van schuld', en waar zelfs een zelfs 'obstruction' aanklacht geen stand hield, kun je ook geen afzettingsprocedure starten als je eigenlijk geen zaak daarvoor hebt.

Beseffen die Democraten dat nou echt niet? Natuurlijk wel. Want, die 'impeachment', dat werkelijk afzetten van de president, dat blijkt eigenlijk niet het hoofddoel van de Democraten te zijn. Al moet je wel tot de elfde alinea van zo'n artikel doorlezen om daar achter te komen. Het doel is dat door louter het volume van het aantal (onbewezen) verdenkingen en verdachtmakingen het beeld ontstaat dat er wel 'iets' van waar moet zijn en dat "de schuldige" zich door manipulatie en steun van zijn corrupte achterban steeds opnieuw weet te onttrekken aan zijn "gerechtigde straf".

"And while there is a small chance this removal could come via a conviction on impeachment charges, Democratic eyes really must remain focused on the prize: the electoral defeat of Trump and his party in 2020."

Daar kwam de aap uit de mouw. Tekenend voor de politieke armoe bij de Democraten weet men niets anders te verzinnen dan dat hun verkiezingswinst in 2020 slechts kan worden bereikt door het beschadigen van Trump's reputatie ( Mijn God, welke reputatie?). Men kan wel een eigen succesvol programma uitwerken maar dat zou zo drastisch indruisen tegen hun conservatieve beginselen dat men nog liever met een Joe Biden verliest dan de partij "te verkwanselen" aan "linkse types" als Bernie Sanders of Elizabeth Warren (laat staan een Tulsi Gabbard!). Dus laten we Trump maar zwart maken.

Dit gaat zó niet werken om een tweede ambtstermijn van Donald Trump te voorkomen. Er is maar een mogelijkheid: De Democraten leven werkelijk in een andere dimensie of ze vinden het eigenlijk prima dat deze totaal ongeschikte Pierlala voor hun de ijzers uit het vuur haalt.

God helpe ons. De Democraten gaan het niet doen. 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Wie tuimelt het eerst: Joe Biden of Donald Trump

Twee artikelen die hetzelfde onderwerp totaal anders benaderen. Je zou het grappig kunnen vinden maar het is feitelijk diep triest wat hier gebeurt:
Eerst: De zóveelste poging om Trump afgezet (Impeached) te krijgen.
Hier verwoord door Juan Cole, een vurige Democraat (te vaak verward met 'links') die hierin eindelijk de kans ziet om de gehate Republikein te laten tackelen.

Trump zou Oekraïners hebben omgekocht om "dirt" te verzamelen over Joe Biden. Meer precies; over diens zoon Hunter Biden, die tijdens de Maidan coup corrupte zaken deed met Oekraïense zakenlui. Vader Biden gebruikte zijn invloed bij het nieuwe regime om dit feit onder tafel te vegen, en Trump deed pogingen de bewijzen daarvan juist te bemachtigen.

Amerikaanse politiek leunt zwaar op het het onderuit kunnen halen van een concurrent (het "plasseks"-dossier bv). Dit gooien met modder naar elkaar heeft de plaats ingenomen van een politiek debat en moet verbloemen dat er van democratie geen sprake is. Alleen een politiek schouwspel. Enorm veel tijd, geld en moeite wordt door beide partijen gestoken in het verzamelen van dergelijk reputatiebeschadigend materiaal.
Ray McGovern (voormalig CIA analist en nu activist) benadert Hunter Bidens 'Burisma schandaal' anders en ziet hierin eerder het mogelijke einde van Joe Biden's race als 2020 Democratisch presidentskandidaat.

Hij ziet de hele heisa over deze hernieuwde 'impeachment' gekte als een herhaling van de Russiagate flauwekul die bedoeld was om de schandalige corruptie bij het Democratische partijbureau (DNC) te verdoezelen. Opnieuw draait alles om "het niet beschadigen van de Partij - want wie houdt anders de Republikeinen tegen". Het is de vraag hoelang het progressieve deel van Amerika hier nog in blijft geloven...

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.

Hadrianus wint

Omdat de pers niet aan impopulaire follow-up artikelen doet, (google maar: Grace 1, Adrian Darya 1, in het Nederlands) doe ik het maar. Die Iraanse olietanker, hè. Die door Gibraltar (het Britse ministaatje in Spanje) in beslag was genomen onder zware druk van de Amerikanen. En daarna weer vrijgegeven omdat de Iraniërs op hun beurt een Britse olietanker kaapten en de Britten toen dachten: "Hallo, yankee vrienden, dit is jullie gewenste oorlog, draai maar lekker zelf voor de gevolgen op".
Die Iraanse olietanker, die door de Iraniërs van 'Grace 1' omgedoopt werd naar 'Adrian Darya 1' wat een toespeling is op 'Hadrianus’, de Romeinse keizer die in Engeland Hadrian's Wall liet bouwen, de muur die barbaarse stammen uit het Noorden moest tegenhouden. 'Darya' staat voor 'zee'.
Die dus.

Het regime in Washington dreigde met hel en verdoemenis als iemand het lef had deze olietanker te assisteren of helpen te lossen op zijn oorspronkelijke bestemming, Syrië, heeft inmiddels zijn lading kunnen lossen. Op zijn bestemming, in Syrië. Ongestoord.

Wie de dikke vette opgestoken middelvinger richting de VS hier mist let niet goed op.

 

Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.