HUDSON: Alle Europeanen weten wel zo'n beetje waar de immigranten vandaan komen, en ze bedoelen dan die uit het Nabije Oosten [bedoeld worden landen zoals Libië, Syrië en Irak] En ze zijn zich bewust van het feit dat de meeste vluchtelingen hierheen komen als gevolg van NAVO acties waarvan Hillary [Clinton] een groot voorvechtster was binnen de regering Obama.
Het probleem begon in Libië. Nadat Hillary Obama ertoe had bewogen om Libië te verwoesten en de stabiele regering daar omver te werpen, droeg ze de wapens (en Libië was een zwaar bewapend land) over aan ISIS, Al-Nusra en Al Qaida, en Al Qaida gebruikte die wapens om onder VS toezicht Syrië en Irak aan te vallen.
Dus als mensen uit Europa, zoals de Fransen, de Nederlanders of de Britten het hebben over de immigratie naar Europa, zijn ze zich allemaal bewust van het feit dat 'Brussel' gelijk staat aan 'NAVO', en dat de NAVO in feite onder controle staat van Washington, En het is Amerika's nieuwe Koude Oorlog tegen Rusland, dat de aanzet heeft gegeven voor al deze demografische ontwrichting dat zich aan het verspreiden is naar Engeland, zich verspreidt naar Europa, en dat het destabiliserend werkt. Dus wat je ziet met de Brexit is het resultaat van het pro-oorlog, nieuwe Koude Oorlog beleid van de regering-Obama.
WILPERT: Dus zeg je dat mensen die voor Brexit stemden dat deden omdat ze in werkelijkheid bezorgd waren over de invloed van de VS? Of bedoel dat het een terugslag was, vanwege de immigratie die op gang kwam, en waar de rechtervleugel gebruik van maakte.
HUDSON: Het is een combinatie. De rechtervleugel richtte inderdaad alle aandacht naar de immigranten kwestie, door te zeggen: "Wacht even, ze bedreigen onze banen". Maar het geluid vanaf de linkerzijde week daar niet zoveel van af. En daar klonk het: "Waarom komen die immigranten hierheen?" Ze komen hierheen vanwege Europa's steun aan de oorlog waar NAVO aan mee doet, waarbij het Nabije Oosten gebombardeerd wordt, hetgeen een destabiliserende werking heeft op het gehele Nabije Oosten, en dat een golf van de vluchtelingen veroorzaakt, niet alleen uit Syrië, maar ook uit Oekraïne.
In Engeland zijn veel van de zogenaamde Poolse loodgieters die jaren geleden kwamen, nu terug naar Polen gegaan omdat dit land er weer boven op is. Maar nu dreigt er weer een hele golf van Oekraïners, - en eigenlijk draait het VS beleid om destabilisatie - waardoor zelfs de rechtervleugel (die het meestal over immigranten heeft) het feit gehekeld heeft dat het Europees beleid wordt gedicteerd door de Verenigde Staten. En je hebt nu zowel Marine Le Pen in Frankrijk, die zegt voor terugtrekking uit de NAVO te zijn omdat men geen confrontatie wil met Rusland, alsmede de linkervleugel in Engeland die ook geen confrontatie met Rusland wil. En in Duitsland waar ik vorige week was, waren het de leiders van de Sociaal-Democratische Partij die zeiden dat Rusland terug zou moeten worden uitgenodigd in de G8, dat de NAVO een oorlogszuchtige houding aannam en dat de Europese economie schade opliep door het verbreken van de banden met Rusland en door het opleggen van allerlei sancties tegen het land.
We zien hier dat links en rechts naar elkaar toe trekken, en de vraag is: wie gaat de voorwaarden bepalen waarop we Europa uit elkaar gaan slopen en hoe we het weer in elkaar zetten. Zal het simpelweg rechts zijn met zijn anti - immigranten thema, of de linkervleugel, die de economie wil reconstrueren op een manier die moet voorkomen dat enerzijds een bezuinigingsmaatregel uit Brussel of anderzijds door de Britse Conservatieven opgelegd wordt.
En dan is daar Geert Wilders, de leider van de Nederlandse nationalisten, die zegt: We willen dat Nederland een eigen centrale bank heeft. We willen de regie over ons eigen geld, en onder Brussel is dat onmogelijk. Dat betekent dat we nooit het begrotingstekort kunnen laten oplopen en geld in de economie kunnen injecteren om het middels een Keynesiaans beleid te laten herstellen.
Dus de hele terugtrekking uit Europa betekent terugtrekking uit bezuinigingsbeleid. Als je kijkt naar het stemgedrag in Engeland, dan zie je dat men in Londen sterk voor het bij de EU blijven was. Je had de universitaire centra, Oxford en Cambridge, waar men sterk voor het blijven was. Je hebt daarnaast de arbeidersklasse, de oude industriële gebieden in het noorden en het zuiden. Wat je ziet is dat de middenklasse en de industriële klasse zeggen; we krijgen werkelijk een slechte deal uit Europa. We willen ons tegen de bezuinigingen verzetten . En we willen niet dat Brussel ons niet alleen het anti-sociale, pro-banken beleid oplegt, maar ook niet het handelsbeleid dat Brussel Europa probeert op wil dringen; de Obama handelsovereenkomst [TTIP], die in wezen het nationale economische beleid uit handen van de overheid zou nemen en het in de handen zou geven van de business bureaucratie, zakelijke tribunalen en de bureaucratie in Brussel, die voor het grootste deel pro-banken, pro-bedrijfsleven, en anti-sociaal is.
WILPERT: Dat brengt ons bij de kwestie van het "transatlantische handel en investeringen partnerschap", ofwel de TTIP. Het was een van de dingen waarvan de regering Cameron echt probeerde het door te drukken, deze relatie tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. Nu dat Groot-Brittannië vermoedelijk de EU gaat verlaten, denk je niet dat dit de mogelijkheid opent voor Groot-Brittannië en de Verenigde Staten om een eigen TTIP te vormen? Met andere woorden, (en dat was feitelijk een van de argumenten uit het 'leave' kamp) dat Groot-Brittannië zich nog hechter aan de Verenigde Staten zal binden dan het voorheen al was, - vanwege het verlaten van Europa?
HUDSON: Ik denk dat juist het tegenovergestelde. Ik heb vandaag telefoontjes gekregen uit Groot-Brittannië, en ik was bij een radioprogramma in Groot-Brittannië. Het hele gevoel is dat dit de TTIP onmogelijk maakt, want je kunt geen TTIP hebben alleen met Groot-Brittannië. Je moet het doen met de geheel Europa. En dit verhindert Europa, en ik denk dat Groot-Brittannië ook, van het sluiten van een dergelijke handelsovereenkomst. De afwijzing van de eurozone bezuinigingen is in wezen een afwijzing van het neoliberale plan, waarvan de TTIP verondersteld wordt het sluitstuk te zijn.
HUDSON: Ik zag Marine Le Pen vandaag in Frankrijk, en je kon aan haar gezicht zien dat ze dolblij was. Ze denkt dat opeens, - en blijkens elk Europese interview met het volk - dat er opeens zo'n ontketening van een vrijheidsgevoel was, een gevoel van ja, we kunnen het verwezenlijken. Toen Ierland stemde om buiten de Europese Unie te blijven werd de volksstemming gewoon genegeerd. Maar nu kan het niet langer worden genegeerd.
Ik denk dat het Britse referendum een katalysator is voor bewegingen in Spanje, Italië, de Five Star beweging in Italië, Podemos in Spanje, om te zeggen; we hebben een alternatief voor Europa. Europa is vergelijkbaar met de Sovjet-Unie in de jaren '30 en '40. Er was toen een debat over de vraag of het hervormbaar of niet zou zijn. Er is een gevoel, en ik denk dat het juist is, dat de Europese Unie, de eurozone en de euro, niet te hervormen zijn, als gevolg van de Verdragen van Lissabon en de andere verdragen die de euro hebben gecreëerd. Europa moet eerst gedemonteerd worden om om daarna weer in elkaar gezet te worden, - niet op een rechtse, neoliberale basis, maar op een meer sociale basis.
Ironisch genoeg echter, hebben de partijen die zich socialistisch noemen zich nu verplaatst naar de ultra-rechts, naar het neoliberale kamp, zoals bijvoorbeeld de Franse socialisten en de Duitse sociaaldemocraten. Maar er zijn ook echte radicale partijen ontstaan in Italië, Spanje, Portugal, en mogelijk opnieuw in Griekenland, die gaan zeggen: de sleutel van iedere regering, van een nationale regering, moet de mogelijkheid zijn om ons eigen geld uit te geven, een tekort te laten ontstaan, het kunnen uitgeven in de economie om de economie te laten herstellen. We kunnen zo'n herstel niet realiseren onder de akkoorden van Lissabon, en onder de eurozone bepalingen, waar de centrale bank zal alleen geld te creëren om geld te besteden in de economie, om daadwerkelijk de financiering van nieuwe investeringen en nieuwe werkgelegenheid te geven aan banken, niet. En we kunnen geen deel uitmaken van een eurozone die erop aandringt dat op pensioenen moeten worden gekort om de banken weer gezond te maken en om te voorkomen dat 'de één procent' geld gaat verliezen.
Dus voor de eerste keer krijg je nu te maken met de echte linkervleugel in Europa die praat over over financiële kwesties, niet over politieke filosofie, of het feit dat landen niet van plan om weer naar de oorlog te gaan. Niemand gelooft werkelijk dat Frankrijk, Duitsland en andere landen in Europa ooit weer een (militaire) oorlog met elkaar gaan beginnen. Er is echter wel de vrees dat de Europese landen een oorlog tegen Rusland kunnen beginnen, onder druk van de NAVO, onder druk van de Amerikaanse avonturistische houding ten opzichte van Rusland.
En zo wordt opeens de eurozone - dat een bolwerk van de militaire vrede had moeten zijn - een oorlogszuchtige grootheid, en dat zou nog eens versterkt worden door een overwinning van Hillary in de Verenigde Staten. Maar er is een gevoel dat zegt: We willen vrede. Dat betekent dat we ons moeten terugtrekken uit de eurozone. En in wezen betekent terugtrekking uit Brussel, terugtrekking uit de NAVO en terugtrekking uit de Amerikaanse invloedssfeer.
Dus je zou kunnen zeggen dat de keuze voor terugtrekking uit Europa in werkelijkheid een keuze van de Britse middenklasse, de werkende klasse, om ons terug te trekken uit het Amerikaanse neoliberalisme, dat het beleid van Europa voor de laatste tien jaar bepaald heeft.
[afronding gesprek]
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationaal-licentie.
