Een zichtbaar nerveuze Susan Hemming, hoofd van “London branch 1” (Terrorism and International Crime) mocht een inleidinkje houden waarna de grote baas: Peter Clarke, hoofd van de politie “anti-terrorist branch” het woord nam.
Zoals te verwachten was volgde een imposant borstgeklop; Er was een aanslag van megaproporties verijdeld, dankzij een superieur staaltje van samenwerking tussen politie en inlichtingendiensten. Het publiek moest vooral niets zoeken achter de gebrekkige informatievoorziening van de laatste tijd. Men probeerde niets achter te houden. Integendeel, de politiemacht stond te popelen om het volk deelgenoot te maken van het succesvolle verloop van het onderzoek! En, dat moment was nu aangebroken.
Vol trots kon men melden dat van de 23 personen die nog steeds zonder aanklacht vastgehouden werden er nu 11 in staat van beschuldiging waren gesteld en nog één persoon vrijgelaten kon worden. Het publiek moest geen snelle resultaten verwachten want, zo maakte Clarke duidelijk: ”De schaal is immens, onderzoeken zullen wereldwijd moeten plaatsvinden. De enormiteit van de samenzwering kan slechts geëvenaard worden door onze vastberadenheid om elke aanwijzing en richting in het onderzoek te volgen”.
Daarna begon Clarke aan een indrukwekkende opsomming van, (en niet een opsomming van indrukwekkend) – “bewijsmateriaal”.
* 69 huiszoekingen gedaan
* Materialen voor de fabricatie van bommen (huishoudelijke vloeistoffen en electronica) gevonden
* 400 computers gevonden (gevonden?)
* 200 mobiele telefoons en
* 8,000 draagbare opslagmedia zoals memoriesticks e.d.
* Tot dusver van de computers alléén, een 6.000 gigabite aan data
* “Martelaren” video’s
Clarke sprak het vermoeden uit dat het uitzoeken vele, vele maanden in beslag zou gaan nemen. Daar zou hij wel eens gelijk in kunnen krijgen. Zeker als er geen bekentenissen zullen volgen.
O, en daar reken ik de “bekentenis” van het in Pakistan gearresteerde vermeende meesterbrein: Rashid Rauf natuurlijk niet bij.
De door Bush veelgeprezen en financieel gesteunde Pakistaanse “democratie” o.l.v. dictator Musharraf heeft een veiligheidsdienst die bekend staat op een 100% succesrate waar het bekentenissen betreft. Jammer genoeg voor Bush& Blair en gelukkig voor ieder ander, zijn dat niet het soort bekentenissen waar men in Engelse rechtbanken op zit te wachten.
Asma Jehangir, van de Pakistaanse Human Rights Commission twijfelt geen moment over de totstandkoming van deze bekentenis: "I don't deduce, I know - torture," zij ze. "There is simply no doubt about that, no doubt at all."
Craig Murray, de ex ambassadeur van Oezbekistan waar ik al eens eerder over schreef, maant daarom tot voorzichtigheid.
Er is namelijk weinig concreet bewijsmateriaal.
Zo werd weliswaar door de pers uitvoerig melding gemaakt van een rumoer dat “meesterbrein Rauf” opdracht van de nr.3 man van Al-Qaida zou hebben ontvangen; tot nu toe is uit niets gebleken dat er ook maar een spoor van waarheid schuilt achter dit gerucht.
Craig Murray maakt nog meer verstandige opmerkingen. Terecht merkt hij op dat de arrestaties op geen beter moment voor Bush hadden kunnen plaatsvinden. Op het moment dat de zaken voor Bush in zowel Irak, Libanon en Afghanistan desastreus verlopen en de binnenlandse steun dramatisch aan het afnemen is, komt een herinnering aan de “internationale terroristische dreiging” als een geschenk uit de hemel.
Verder merkt Murray op dat er misschien een aantal lieden met plannen rondgelopen hebben om vliegtuigaanslagen te plegen, concreet en dreigend waren die zeker niet! Dat blijkt uit het feit dat vrijwel géén van de verdachten een paspoort bezat, laat staan een vliegtuigticket gekocht had.
Er werden geen bommen gevonden en enige chemische hobbyisten merkten op dat de terroristische plannen zoals die door de instanties aan het publiek gepresenteerd werden, lang niet zo eenvoudig waren als werd voorgespiegeld. Menigeen merkte op dat het samenbrengen van de ingrediënten voor zowel een AP of TATP bom niet zomaar een kwestie is van twee vloeistoffen bij elkaar gieten, even schudden, … klaar. Zeker niet zo eenvoudig zoals in een gelikte videopresentatie aan ons - op het journaal - werd voorgeschoteld…..
Zoals Murray opmerkt is de timing van de ontdekking van dit complot vooral van politiek belang. Van de nietsontziende “war on terror”en de draconische maatregelen die door Blair geïntroduceerd werden, heeft vooral de moslimbevolking in Engeland flink te lijden gehad. Enkele cijfers:
Van de meer dan duizend gearresteerde moslims onder de nieuwe anti terreurwetgeving zijn slechts 12 % in staat van beschuldiging gesteld. Bij 80 % van deze groep werd de beschuldiging ongegrond verklaard. Bij het merendeel van de 2% van de gearresteerden waarbij het daadwerkelijk tot een veroordeling kwam was er sprake van overtredingen die niets met terrorisme te maken hadden.
Met de laatste arrestaties mag er dan inderdaad een voortijdig eind zijn gekomen aan het beramen van een aanslag. Het effect hiervan op onze verdere veiligheid of progressie in de “war on terror” is meer denkbeeldig dan reëel.
“Meer propaganda dan plot”, noemt Murray het.
Ik vrees dat hij daarin gelijk heeft.
